BlackLeather

Gastenboek (336)

• Eyka

  Ik stoor me totaal niet aan je lange tekstjes. Integendeel, ik hou van mensen die tenminste écht iets zeggen tegen me.
  Als ik dat zo lees ben ik aan de ene kant blij dat ik de app (nog) niet heb. Ik hou van ze, maar ik zou de overobsessed-heid niet aankunnen. Nu kan ik hen wel geen gelukkige verjaardag wensen morgen, niet dat mijn bericht zou opvallen tussen de duizenden anderen, maargoed ):
  En het zou zo leuk zijn moest ik - als ik de app heb - hen iets vragen en een antwoord krijgen. Like, HET LOT dat zou beslissen dat ik toevallig bij m'n eerste berichtje een reply krijg. Hah, ik wijk uit (':
  Nee wacht, nu blijkt dat ze een boekje willen uitgeven met foto's en comments over de app? Willen ze soms geld scheppen en ons paaien? Volgens mij willen velen van ons gewoon weer muziek. En hen bezig zien live en zien hoe ze zich redden bij domme interviews. Dáárop wachten we.
  
  Ja, het is best gemeen van je (': Nee. Ik snap het wel. Ze zijn beiden niet zo'n gevoelsmensen die open en bloot er alles uitgooien en het zou niet logisch zijn dat, als ze dan praten, ze er alles meteen uitgooien waardoor het plaatje zou kloppen. I understand.
  
  Heh, volgens mij gaan je zussen je aanstaren met een blik van 'waar heeft die dát gehaald'? Wat fijn dat je er drie hebt! Ik ben enig kind, wat best zielig is. Het is wel goed dat ze je komen bezoeken. Het is echt zo moeilijk voor mij om te vatten dat jij even oud bent als ik en helemaal alleen woont. Dat zie ik met mezelf nog niet zo snel gebeuren - hoe gék ik ook mag worden hier alleen met m'n ouders.
  
  http://www.youtube.com/watch?v=6aj9cv56NK4 Dat is dat filmpje van die keer op tv - echt niet zo zo bijzonder. En ik heb nog steeds niet gekeken naar de digicorder -.-'
  
  OMG WAS SAGST DU? TH TV? Nee echt, moest dat terugkomen? - valt neer -
  Maar, wanneer? In hun termen 'soon' zeker?
  
  Dat verhaal van je moeder heeft me echt geraakt. Ik werd er gewoon emotioneel van. En ik weet ook niet wat te zeggen, omdat het me pijnlijk herinnert aan mijn situatie. Ik en m'n moeder zijn totaal verschillend. Ze heeft ook geen idee ervan hoe ik in elkaar zit, alsof ze me niet kent. Misschien dat ik haar bewust uitsluit, maar er is vroeger gewoon ooit ergens iets kapot gegaan. Met haar praat ik niet over jonges, zij is er vroeger ook nooit over begonnen, ook niet over volwassen worden enzo. Misschien zou het nu anders zijn moest ze vroeger van kleins af aan zo'n soort band opgebouwd hebben. Dan was ik het gewoon geweest met haar te praten. Idk ):
  Wat ik wel grappig vind, is dat je vroeger dreads had - en datzelfde meisje ging dan mode studeren. Daarin zie je alweer dat je anders bent dan de anderen - wat goed is (':
  
  & Sorry voor de vertraging.
  
  <3.

  1 decennium geleden
• Glambertje

  net een huilbui achter de rug, maar nu is alles ok ^^
  
  Und Du ?

  1 decennium geleden
• Glambertje

  >

  1 decennium geleden
• Eyka

  Ik heb het net ook uitgelezen! Niet helemaal aan een stuk door. Ik dacht, misschien als ik het in stukken doe, word ik minder emotioneel en kan ik het relativeren - mis dus.
  Ik heb alweer zitten huilen. Het is zo prachtig en idk. Nu heb ik idd zo'n leegte in me. Zoals; wanneer heb ik eindelijk een vriendje die me ook zo graag gaat zien |:
  Ik ben blij dat je het mooi vond :') !
  Ik weet 2 'melige liefdesliedjes' Ik ga ze ook even posten. Hoewel ja, ik weet niet of ze iets voor jou zijn, but I can try. Omg, na dát verhaal kán ik niet naar zo'n muziek luisteren. Ik zit hier maar doelloos te zitten.. alsof ja. Ik zei het, een leegte in me. (En ik praat wartaal erdoor, sorry!)
  
  Deze is mooi qua tekst en muziek, wel traag, maar het einde maakt het overemotioneel.
  En deze is gewoon triest, net zoals de titel en het is Duits.
  - En nu ik deze link plaats, luister ik ernaar. Dus ik kwel mezelf toch met zo'n muziek nu (':

  1 decennium geleden
• Eyka

  Het is écht mooi eh. Ondanks de spellingsfoutjes en dergelijke is dat het verhaal dat me het meeste aangegrepen heeft hier op Q. Ik ben er ook weer aan begonnen en ga vanavond ook aan een stuk doorlezen (je móet gewoon dat verhaal in stilte en afzondering lezen). Enja, zoveel vragen he, net alsof ze Bill écht kent, niet? Of ze heeft Bill gebaseerd op iemand die ze kent.
  Had je ook zo'n raar gevoel toen het verhaal ten einde was |: ?

  1 decennium geleden