Acanhada

Gastenboek (372)

• Erin

  hoi nicole!
  ja, hij zal vast niet meer zo smakelijk zijn
  die aflevering is echt leuk! (vooral het stuk waarin stan in een giant pussy verandert! Briljant gewoon! (ik zou bijna geniaal zeggen ))
  ik heb het vierde uur bio in diac, en ik geloof dat ik het 5e uur een tussenuur heb! (ik weet het niet zeker, want de lijntjes op mijn rooster zijn niet goed doorgetrokken >.<) , dan kunnen we samen een tussenuur hebben!
  ja, ik vind opnieuw schrijven veel leuker dan oude stukken die toch heel slecht zijn te verbeteren. en dankjewel ik ben aan het oefenen op mijn schrijfstijl
  nu gaan we echt eten eet jij ook alvast smakelijk!

  1 decennium geleden
• Erin

  hoi Nicole!
  ja, ik ben hartstikke trots
  en ik heb ook echt serieus zin in de 'Epos!
  heb je die taart nogsteeds? wat ge je ermee doen?
  welke southpark aflevering ben je aan het kijken?
  en eet jij ook smakelijk!
  
  oh, hier is oto:
  Vanmorgen was het nog mooi weer, warm, de wolken waren nergens te bekennen. Het enige teken dat er onheil zou komen, was een grote kring om de zon. Toch, optimist als ik was, ging ik op pad. Mijn rugzak zat vol met proviand en met het oude boek dat ik van mijn grootmoeder had gekregen. Het boek dat ik eigelijk altijd mee neem, de herinnering aan mijn grootmoeder was te gelukkig om achter te laten, want elke keer als ik het opensloeg, bracht de geur van oud perkament de mooie herinneringen mee, die mijn oma en ik deelden. Weinig waren het er, maar ze waren sterk genoeg om mij gelukkig te maken, ook na haar dood.
  De wind liet de bomen dansen, dansen op de muziek van de natuur. Maar dieren waren nergens te bekennen. Ik had er wat van moeten merken, het gezang van de vogels was te ver weg om er wat van te merken, behalve de wind het stil, de muziek was kaal, er zat geen leven in.
  Misschien zag ik het gewoon over het hoofd, ik keek omhoog, naar de zon en de strakblauwe hemel, niet omlaag als ik anders deed, dus ik merkte niets van de leegte. Nee, met mijn opgeheven hoofd liep ik de toekomst tegemoet, ik ademde de frisse zomergeur in en dacht aan gisteren.
  Het feest was geweldig, zoveel geuren en kleuren, iedereen vrolijk, iedereen alle problemen vergetend. Er werd behoorlijk wat drank doorheen gegoten, en aan het einde, toen de zon al op kwam, was alles een waas van geluk.
  Maar het was niet het dansen op de prachtige muziek van de lier, niet de wijn en de mooie kleren. Zelfs niet

  1 decennium geleden
• Erin

  Hoi Acanhada!
  ik ben ook nog niet begonnen...
  ik had wel een word document geopent, maar er vloeide iets anders uit mijn pen (euhm... toetsenbord dus )
  
  In een wereld waar geen tijd bestaat,
  Waar verdriet en wanhoop is verbannen
  Waar iedereen zijn ware gezicht laat zien,
  Zijn ware zijn
  Geen woede, geen razernij,
  Geen pijn, geen angst meer, want angst is vergeten.
  Alles is vergeten, want er is alleen maar nu.
  In een wereld zonder verleden, zonder toekomst
  De tijd staat stil, ik kijk
  Iedereen kijkt
  Vast, geen angst, geen woede, maar ook geen blijdschap.
  Want er is geen tijd
  Geen tijd voor emoties, geen tijd om te leven
  Tijd bestaat niet.
  Alleen tijd om je te realiseren
  Dat het leven leeg is
  Zonder pijn of verdriet. Of woede
  Zonder tijd.
  
  zweefteverig huh?
  ben ook een nieuwe versie van oto aan het beginnen
  dus...
  southpark is leuk
  ik heb echt zin in de epos
  we gaan zo eten. (kip )

  1 decennium geleden
• Erin

  hoi Nicole!
  wow, echt heel lang niet meer op deze site gezeten ik kreeg ineens een berichtje dat er op een quizletje gereageerd was.
  (heel interessant hoor, zetten veel mensen bij comment op een quiz gewoon welke uitkomst ze hadden gekregen >.<, goh, fijn voor je)
  in iedergeval, toen ging ik naar mijn profiel, naar mijn gastenboek, en wie stond daar? ja, Acanhada! dus ik denk ik schrijf je even
  dus... -_-, en nu?
  ben jij al aan de horoscoop begonnen?

  1 decennium geleden
• Rebbie

  waarom heet je eigenlijk 'Acanhada'?

  1 decennium geleden