• Ik voel me al een paar weken niet goed in mijn vel. Dit heeft voornamelijk te maken met problemen die ik heb met eten. Eigenlijk kunnen veel mensen merken dat het niet goed met me gaat (behalve mijn familie) Ik ben stiller geworden, ik ben vaak moe, haal de laatste slechte punten op school en heb gewoon geen zin in school. Mijn lerares van maatschappij, kuntvakken en ckv merkt dit. We hebben haar 5 uur in de week en vraagt ook wel redelijk vaak of dat het met me gaat. Het enigste wat ik kan doen is zwak glimlachen en knikken. Ze weet dat ik lieg. Want ze vraagt het keer op keer en vandaag had ze me weer aangesproken. Ze vroeg of dat ik problemen had en ze zei ook dat ze zich zorgen om mij maakte. Ik ben namelijk 'marloes' niet meer volgens haar. Ze zei dat als er iets was altijd bij haar kwijtkwam. Zij is namelijk ook vetrouwingspersoon. Nu ben ik aan het twijfelen. Zou ik naar haar toe gaan (wat ik best wel verlegen voor ben) en heel mijn verhaal uitleggen, of gewoon niets doen en misschien valt het meer leraren op en probeert ze het uit me te trekken. Ik heb trouwens ook pas een test gedaan van de GGZ. Ik wist niet dat ze dat gingen nakijken en actie ondernemen als er iets was. Ik ben bang voor het bericht dat ze met me willen gaan praten.

    Wat zou ik doen?

    [ bericht aangepast op 16 mei 2011 - 20:49 ]


    <3

    Ik zou als ik jou was naar haar toe gaan. Het kan geen kwaad iemand te vertrouwen die om je geeft, wat deze mevrouw schijnt te doen.


    • It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

    Ik zou met haar gaan praten, ja. Het is moeilijk maar deze vrouw geeft echt om je en ze kan je vast helpen! En niet bang zijn voor de GGZ, die kunnen pas wat doen als er écht wat aan de hand is dat het helemaal misloopt in je gezinssituatie enzo. En zo erg is het bij jou gelukkig ook weer niet.


    A king can rule a kingdom, but happiness will rule the

    Wel praten, het kan alleen maar helpen (:


    It ain't broke, so don't fix it.

    heb jij er behoefte aan om er met haar over te praten? Zou dat opluchten, of zou jij je er beter door kunnen voelen? Dan zou ik het wel doen.
    Maar als je het niet wilt, omdat je je dan ongemakkelijk voelt om er met haar over te praten of er gewoon geen behoefte aan hebt, dan zou ik het niet doen.
    Maar meis, je hebt wel hulp nodig.
    Ik heb zelf anorexia gehad (ik weet niet wat jij hebt, doet er niet toe)maar ik kwam van mijn eentprobleem af door hulp van anderen.


    Expect the unexpected

    dubbelpost

    [ bericht aangepast op 16 mei 2011 - 20:58 ]


    Expect the unexpected