• Ik moest voor school een gedicht maken over een gebeurtenis in mijn leven. Ik heb het voor mijn overleden opa geschreven. 'T zijn nog maar 8 regels, moeten er 20. Er komen er dus nog meer bij, maar is 'ie tot nu toe wel goed? Ben er echt heel lang mee bezig geweest..

    I remember opening the door
    To meet a soldier barely able to fight
    In war with the fate and unjustice
    Its armour purely made of white

    I remember that black parade
    Songs of sorrow and ringing bells
    And raindrops’ prayers falling upon
    That pearl caught in a wooden shell


    Destiny is what you're supposed to do. Fate is what kicks you in the ass to make you do it.

    Fuck,

    dat is echt mooi!


    I am not going to be a star, I am going to be a legend - Freddie Mercury

    Ik vind het heel mooi.
    Maar ik denk dat "armour purely made of light" nog mooier zou zijn.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Erato schreef:
    Ik vind het heel mooi.
    Maar ik denk dat "armour purely made of light" nog mooier zou zijn.


    Ik heb juist expres white gedaan, omdat ie toen in het ziekenhuis lag.. Wit staat daar zegmaar voor haha.


    Destiny is what you're supposed to do. Fate is what kicks you in the ass to make you do it.

    Oh, dat kwam voor mij niet over in het gedicht dus misschien daarom dat light beter klonk.
    Maar zo is het inderdaad ook wel mooi.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Wauw. Mooiheid. _O_


    I know there's a way so I promise: 'I'm gonna clean up the mess I made'

    Het is echt mooi :')


    The soul needs autumn.

    Ja, deze acht regels zijn mooi en goed gelukt. (:


    wth.