Dat ik wel kan janken als ik alleen maar drinken en hapjes op tafel moet zetten voor een vergadering in onze woonkamer?
Mijn moeder zit zeg maar bij een vereniging en om de zoveel keer is er een vergadering. Dit keer was die vergadering bij ons. Dan komen er zo'n 8 man. Mijn moeder vroeg of ik halverwege voor de hapjes en drankjes wilde zorgen. Geen probleem, dacht ik. Maar toen ik eenmaal naar beneden kwam om de drankjes te doen en de woonkamer inliep en die hele club keek naar mij, liep ik snel naar de keuken. Ik kon wel janken. Verlegen, schaamte, bang. Ik weet niet wat het was, maar ik wilde op dat moment absoluut niet nog eens naar ze toe lopen om te vragen of ze drinken wilden. Nu denken jullie vast, wat een aanstelster, maar ik zit hier serieus mee.
Ben ik de enige die dit heeft?
"I didn’t trip, I was just testing the gravity, and it still works"