• Sorry voor zeikverhaal
    Ik heb op de basisschool heel lang bij een jongen genaamd Bas* gezeten en ik ben verliefd op hem geweest en hij ook op mij. Niemand was het ermee eens, want hij was populair en ik het verre daarvan. Dus hij nam met iemand anders en mij kon het eigenlijk niks schelen (ik wist waar ik aan toe was).
    Nu zit hij sinds kort op mijn school, want onze scholengemeenschap heeft een bepaalde regeling voor alle 4 havo leerlingen. Al vanaf de eerste dag staart hij mij aan en ik probeer hem te negeren. Steeds als hij langsloopt kijk ik hem aan terwijl ik dat niet wil. Hij praat met zijn vriend over mij (roddelen kunnen jongens niet echt) die vorig jaar bij mij in de klas zat. Na al die maanden kijkt hij mij nog steeds met zo'n vage grijns aan. Een grijns die ik wel herken, maar waarmee ik dus niks kan. Het lijkt soms net alsof hij denkt dat ik veel verder gezakt ben.
    Ik heb een vriendin van de basisschool en iemand anders gevraagd of ik het me verbeeldde, maar zij merkten het ook. "Hij kijkt je áltijd aan,"zeggen ze dan.
    Voor het laatst zat ik met een paar vrienden op het binnenplein op school en hij ging daar ook zitten bij een paar vriendinnen van hem. Ik zag de bui al hangen en besloot maar heel erg met een paar mensen te praten, want ik wilde hem dus niet zien. Hij ging toen expres tegenover mij zitten en keek mij soms tijdens zijn gesprek aan. Weer ging ik naar iemand toe en vroeg aan haar of het aan mij lag, maar zij zei ook dat hij het uitlokt en net zo goed tegenover zijn vriendinnen kon gaan zitten ipv tegenover mij.

    Nu heb ik dus geen idee wat ik tegen hem moet zeggen, want ik word het zat. Ik heb over een paar weken ook een reis met hem en hij is niet net zoals zijn vrienden van reis gewisseld. Ik praat nooit tegen hem, dus hoe of wat?


    Today will be Girl's Day party with you~

    Uh praat gewoon met hem? :W


    -

    Gewoon blijven negeren en als je er kwaad van wordt gewoon heel hard 'Kijk ergens anders naar, klootzak!' roepen.


    We accept the love we think we deserve.

    Genius schreef:
    Uh praat gewoon met hem? :W
    Daar is bijna geen mogelijkheid tot, want hij is nooit alleen en ik ben een van de "nerdjes"


    Today will be Girl's Day party with you~

    Zie mijn forumsignature. Jij bent niet minder dan hem, tenzij je dat toelaat.
    Toen een stel Turken telkens in het Turks aan het praten was en mijn kant op keek vroeg ik: Is er iets? waarna ze hun kop hielden. Dat zou jij ook eens moeten doen. Ik was er altijd trots op dat ik een 'nerd' was, want ik zag tenminste in dat je diploma halen belangrijker was dan een status tussen pubers. En dat zie jij ook in. Ik snap godverdomme niet hoe mensen zich onzeker kunnen voelen als ze naar school gaan om de reden waar die hele school voor opgebouwd is!
    I've been through the same shit (en merk het nu soms nog steeds), maar een ingevingsmoment met jezelf kan enorm uitkomst bieden. Als hij gelukkig wordt van staren, dat moet ie dat doen. En als jij er last van hebt dan zeg je gewoon dattie zich niet als een achterlijke malloot moet gedragen en een leven moet zoeken. (joehoe)


    No growth of the heart is ever a waste

    Agree with Sam.
    Als hij nog eens naar je staart, en je wordt er echt gek van, gewoon vragen: 'Kan je het zien?' Of iets in die richting. Maakt hij een stomme opmerking terug, gewoon negeren. Hij zal wel afdruipen.


    You're a lover of the wild and a joker of the heart, but are you mine?

    Volgens mij ben ik ongeveer de enigste die dit lief vind.


    <3

    TheBoss schreef:
    Zie mijn forumsignature. Jij bent niet minder dan hem, tenzij je dat toelaat.
    Toen een stel Turken telkens in het Turks aan het praten was en mijn kant op keek vroeg ik: Is er iets? waarna ze hun kop hielden. Dat zou jij ook eens moeten doen. Ik was er altijd trots op dat ik een 'nerd' was, want ik zag tenminste in dat je diploma halen belangrijker was dan een status tussen pubers. En dat zie jij ook in. Ik snap godverdomme niet hoe mensen zich onzeker kunnen voelen als ze naar school gaan om de reden waar die hele school voor opgebouwd is!
    I've been through the same shit (en merk het nu soms nog steeds), maar een ingevingsmoment met jezelf kan enorm uitkomst bieden. Als hij gelukkig wordt van staren, dat moet ie dat doen. En als jij er last van hebt dan zeg je gewoon dattie zich niet als een achterlijke malloot moet gedragen en een leven moet zoeken. (joehoe)


    I know there's a way so I promise: 'I'm gonna clean up the mess I made'

    Ixora schreef:
    Agree with Sam.
    Als hij nog eens naar je staart, en je wordt er echt gek van, gewoon vragen: 'Kan je het zien?' Of iets in die richting. Maakt hij een stomme opmerking terug, gewoon negeren. Hij zal wel afdruipen.


    "No matter where you are in the world, the moon is never bigger than your thumb" - Dear John

    expletive schreef:
    Volgens mij ben ik ongeveer de enigste die dit lief vind.


    Today is the oldest you have ever been, and the youngest you'll ever be.