Goed, ik moet dit even kwijt, maar ik weet nog niet zo goed hoe ik dit moet formuleren..
Mijn ex nam mij ooit mee naar het café van zijn oom, zijn neef was daar ook, en dat is een goede vriend van mij. Echter, toen het uitging tussen ons vroeg mijn ex zijn moeder of ik daar weg wilde blijven, omdat dat café immers 'van hem' was. Ik had daar inmiddels allemaal vrienden gemaakt, daarom baalde ik er best wel van.
Nu kon ik vorige week eindelijk weer komen omdat mijn ex moest werken, en ik merkte gewoon direct dat ik het weer naar mijn zin had. Ik had het echt gemist. Dus ik wilde deze week ook weer komen, ook al wist ik dat mijn ex ook zal komen. Na twee maanden zal dat wel weer gesust zijn, toch? Dat was ook zo, die vriend van mij/zijn neef zei dat mijn ex er geen problemen mee zou hebben.
Nu het volgende punt; over drie weken zou zijn neef een BBQ houden. Mijn huidige vriend wilde echter dat ik niet zou gaan, omdat hij bang is dat het weer klikt tussen ons (mijn ex en ik). Nu snap ik zijn angst wel, maar ik wilde gewoon naar die BBQ... Ik kan me toch niet eeuwig voor hem blijven verstoppen? Er gebeurt toch niets meer.
Ik had er dus met zijn neef over gepraat. Die had met mijn vriend gepraat, dat is immers ook een vriend van hem, en toen vertelde hij mij dat mijn ex en mijn vriend vanavond gingen praten. Ik dacht dat mijn vriend en mijn ex dat samen hadden afgesproken. Toen zijn neef mij vertelde dat ik er vanavond beter niet bij kon zijn, terwijl mijn vriend had gezegd dat, dat wel kon, voelde ik me daarom ook heel erg teleurgesteld.
Ik zit nu elke vrijdagavond alleen, zie je. En ik zie mijn vrienden al amper. En vrijdagavond is een van de weinige avonden dat ik wel even kan gaan stappen. Dan wordt dat telkens door zoiets tegengehouden.. En dan wilde ik dit eindelijk doorbreken, wordt het niet toegelaten...
I know, zoek dan andere vrienden op vrijdagavond, wees blij dat je vrienden hebt blablabla. Maar ik baalde gewoon echt ontzettend en ik wilde er gewoon weer heen.
En nu ben ik al de hele avond chagrijnig en heb ik al van 19:00 tot 22:00 geslapen enzo. Sigggh.
Dat moest ik even kwijt.
Danku voor het luisteren.
[ bericht aangepast op 15 april 2011 - 22:27 ]
Life is hard and then we die
maar hoe kan je blij wezen erom als je ze amper ziet omdat je dr niet heen kan..
