Ik heb een poosje geleden heel erg ruzie gehad met mijn beste vriendin. De dingen die zij tegen mij heeft gezegd zijn niet normaal en daardoor was ik ook mijn andere vriendinnen kwijtgeraakt. We moeten perse naast elkaar blijven zitten. En onze ruzie ging o.a over het feit dat ik het niet leuk vond en nog steeds vind dat ze zo vaak ziek is. Ze zegt dat ze paranormaal begaafd is, dat ze vanachter moet zitten omdat ze het bord anders niet kan lezen en dat ze niet kan leren omdat alles in haar verkeerde hersenhelft binnenkomt. Ik geloof dat nou niet echt. Maar Back to the point. De laatste ging ik weer wat meer met haar om. Ik wou het niet, maar ik had gewoon niemand anders. Nu zegt ze dat ze pheifer(geen idee hoe te schrijven) heeft en nu is ze nog vaker ziek. Ik heb het erover gehad met 2 vriendinnen die ook vriendinnen van haar zijn en die zeggen dat zij het niet leuk vind en dat ze heel onzeker is. Maar ik heb zoiets van. Nu nemen jullie het voor haar op, terwijl zij mij heel veel pijn heeft gedaan en mijn helemaal onzeker en verlegen heeft gemaakt. En ik heb ook zoiets van. Als je dat bij haar denkt wat denk je dan van mij? Op school leef ik met een masker op en doe heel vrolijk enzo. Nu weet ik eigenlijk niet wat te doen. Ik vind de vriendinnen die ik nu heb wel aardig, maar we verschillen nog al van elkaar. En mijn leven was na een afschuwlijke bassischool eindelijk weer opgebouwd en door alles wat er is gebeurd ligt mijn hele leven in puin. Elke dag twijfel ik over alles. Ik weet gewoon niet wat te doen
L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one
