Hay (:
Ik had dus een discussie met Luna (JamJars) over wie er beter schrijft. Zij of ik. Toen kwam ik dus met een kleine weddenschap, laat Q-people beslissen. De poll staat onderaan in dit topic en aan de hand van de twee kleine stukken tekst kan je stemmen. De stukken komen allebei uit één van onze stories die wel of niet geactiveerd zijn dus misschien snap je ze niet helemaal, sorry. De meeste stemmen wint (obviously).
Luna schreef:
Mijn vingertoppen glijden over de zachte stoffen van de prachtige kleren. Ik word er instant gelukkig van. Het zachte gevoel tegen mijn huid, zorgt meteen voor een glimlach op mijn gezicht. Ik kijk snel naar Justin die dicht bij me staat, elke beweging die ik maak te observeren. Het maakt me ongemakelijk, om het minste te zeggen. Hij heeft het voorgesteld, om mee te komen, voor God weet welke reden. En zo stom als ik ben, was ik te beng om nee te zeggen, dus nu sta ik hier, met Justin en zijn bodyguard. Kenny Hamilton. Hij draagt een paar Ray ban's en tot zover was dat genoeg geweest, om geen aandacht te trekken van rare fans. Raar, dat ze hem niet eens herkennen met een simpele zonnebril aan. 'Je denk wel veel, hé?' Merkt hij op. Ik kijk hem verward aan. Mijn vingers blijven over de stoffen glijden. 'En jij denkt dat je alles weet, hé?' Kaats ik terug. 'Ik denk niets, ik weet het.' Zegt hij snel en moeiteloos terug en hij volgt me rustig. 'Hoe zou jij je voelen als ik dingen over je zou zeggen dat niet waar zijn?' Vraag ik, terwijl ik door de winkel loop, zodat ik hem niet hoef aan te kijken. Hij grijpt me stevig bij mijn schouders en draait me om, zodat ik hem aan moet kijken. 'De press doet het elke dag, waarom zou het me uitmaken als jij dat ook deed dan?' Ik trek snel zijn handen van me af en ik sla mijn armen over elkaar. 'Omdat de mijne waarschijnlijk juist zijn.' Zeg ik en ik bijt op mijn lip.
Lisa schreef:
Verschrikt keek ik rond. Niet alweer, niet hier. Het was overal, het achtervolgde me. Iemand achtervolgde me, beter gezegd. Ik moest hier weg, hier zou ik niet mee weg komen. Ik wist dat ik hier geen tweede keer mee zou wegkomen. Naast me voelde ik een windvlaag over me heen komen dat m’n haar even liet wapperen. Meteen keek ik naast me, maar daar was alweer niemand. Ik moest hier weg. Niemand zou hier getuige van kunnen zijn, niemand zou ooit weten wat er met me gebeurd was. Alleen.. ‘B’. Maar wie is ‘B’? Ik voelde de adrenaline door m’n lijf gieren en ik kreeg alsmaar meer het gevoel dat dit het einde was.
“Wie ben je!?”, gilde ik bijna al huilend. Het enige dat ik hoorde was gelach, het bleef zich herhalen. Net als een echo schaterde het door de hele zaal. Ik had hier nooit moeten komen, dit was fout. Ik had moeten weten dat het een valstrik was.
“Kom dan tevoorschijn!”, bleef ik herhalen. Die ‘B’ was verschrikkelijke dingen met me van plan, dat had hij of zij al meerdere keren laten blijken. Mocht dit dan mijn laatste wens zijn? Weten wie het mysterie was? Wie.. ‘B’ was? Ik liet m’n oog nogmaals op de sms vallen die ik net had gekregen.
‘You can’t count on me like 1 2 3, maar die getallen kan je wel gebruiken als je laatste gedachten, tel maar af. -B’
Mijn gsm werd uit mijn handen gerukt en ik hoorde hoe hij op de grond viel. Ik keek op, maar alweer niemand. Alleen een bulderende gemene lach waar ik op dit moment zo’n bang voor was.
“Ga weg! Please!”, gilde ik en barstte in huilen uit. Al snikkend viel ik op m’n knieën en taste ik naar mijn gsm. Ik moest haar bellen, Jess moest opnemen, ze moest me helpen! Ik nam m’n gsm en begon druk op alle knoppen te duwen. Aan de andere kant van de zaal hoorde ik gevloek en voetstappen die steeds dichter bij kwamen.
“Nee!”
Dat was het, hier is de poll; klik
Note; Het is géén competitie tussen ons, Luna is my sweetpie <3 Dus geen haat over dat we elkaar hier de nek om willen wringen of whatever please n.n
[ bericht aangepast op 13 april 2011 - 18:59 ]
Salaryman
