Ja.
Pas geleden kreeg ik te horen dat ik kon worden opgenomen in een kliniek, om van mijn vermoeidheidsziekte af te komen. Ik zou daardoor blijven zitten. Ook ging ik het laatste jaar al niet meer zo vaak naar school.
Dan merk je echt dat zij zo veranderen en dan weet je gewoon weer wie er echt om je geeft.
Degenen die vragen hoe het met me gaat en gewoon weten dat ik moe ben door alleen maar naar me te kijken. Niet degenen die het nu nog niet snappen, na anderhalf jaar.
And this I believe: that the free, exploring mind of the individual human is the most valuable thing in the world.