ik ben sinds oktober niet meer op Q geweest wegens Privé redenen.
het probleem is dus dat ik geen inspiratie heb!!!
en dat terwijl ik voor die gebeurtenis zo alles kon opschrijven!!
dus help!!
het is een draco verhaal. en is dit een goed begin??
Nog voor de laatste keer kijk ik de brief van mijn moeder over, ik zie haar gezicht nog vers in mijn geheugen, maar dat kan ook niet anders, het was nog geen week geleden dat ik naast haar bed zat, en toe keek hoe het leven uit haar werd gezogen, tot op het aller laatste moment heb ik voor haar gezorgd haar voor gelezen uit haar favoriete toverboek. Maar uiteindelijk heeft ze de strijd verloren. Nu ze er niet meer is merk ik hoeveel ik haar eigenlijk nodig heb. Voor de laatste keer kijk ik mijn slaapkamer rond, vanaf vandaag zou ik naar zweinstein gaan, ik begin in het vijfde jaar want ik heb eigenlijk vier jaar voor mijn moeder gezorgd. ‘Sharmeela kom we moeten echt gaan’ de vrouw van het ministerie stond geduldig onderaan de trap te wachten. We hebben afgesproken dat ik gewoon het jaar op zweinstein zou blijven en in de vakanties naar een pleeggezin zou gaan.
De brief van mama waarin stond wat ze me nooit heeft kunnen vertellen en dingen die ze me nalaat stop ik terug in mijn hang ketting, ik heb de ketting zo betoverd dat de hele brief erin paste. Ja.. ik heb vier jaar school gemist, maar ik heb aardig wat geleerd van mijn moeder toen ze nog niet zo ziek was. maar nu ze weg is.. moet ik alles van vreemde leren, het voelt vreemd om verder te gaan met mijn leven. Zou ik het eigenlijk wel kunnen, wel willen, ik weet het niet ik ben bang, dat is het enige wat ik weet. ‘kom maar meisje,’ de vrouw die Joke hete pakte een van mijn koffers en samen verdwijnselen we naar het Station. ‘nou het beste dan maar’ ze aaide even over mijn wangen en veegde daarbij een traan weg. ‘wees sterk, ik weet dat je dat bent.’ Terwijl ze weg liep draaide ze nog eens om en zwaaide. Met moeite kreeg ik een glimlach op mijn gezicht maar die verdween weer snel toen Joke om het hoekje was verdwenen. Ik keek om me heen, fijn dat ze ook even zegt waar ik moet zijn! Mijn Kat Sammie die ooit van mijn moeder was lag spinnend in mijn armen. Ik dwaalde wat over het Peron
sommige liefdes zijn perfect, andere zijn vervloekt