• Nummer 1: Boem.

    Inspringen kan altijd. We geven je korte samenvatting en helpen
    je met in het verhaal te komen.
    Hoe maak je dan Norfolker of vampier? Want die moet toch gebonden zijn?

    - Je kan doen dat je vampier 'zijn' mens nog zoekt of dat ie gefaald
    heeft en dus eigenlijk ook weer vrij is.
    - Je kan dat ook doen met een Norfolker for sure (:





    Op een eiland hier ver vandaan woont een apart volkje, het Norfolk. Het zijn mensen die een soort dorpje hebben gebouwd op een plek in het bos, het zijn mensen die bedreigd worden door een ander volk, Avalonio, mensen die krachten hebben. Behalve de twee volkeren wonen er ook vampieren. Het Norfolk had eeuwen geleden wat op de bedreiging van de Avaloniërs bedacht, ieder pasgeboren Norfolker kreeg een ketting met een klein, rood amulet. Op een dag zou een vampier zich tot het amulet aangetrokken worden en dat was een teken dat ze een 'bond' hadden, de vampier was verplicht het mens te beschermen tegen de mensen met krachten. Sommige vampieren vluchten voor het rode amulet, maar er is gene ontkomen aan.

    Paar belangrijke weetjes:
    - Hoe Norfolkers en Avaloniërs wonen, het leek me leuk dat ze in van
    die boomhutten wonen net zoals in avatar. Zoals hier Op 8.50/11.35 zie je stuk van 't dorpje, op 12.15 binnenkant van hut en 13.05 overzicht dorp 8D En nog een plaatje.
    - En ze dragen geen bladeren ofzo, haha, ook weer zoals in avatar of een beetje zoals dit. (: Maar vergeet niet dat ze geen elektriciteit enzo hebben!
    - Als een vampier het mens ontmoet dat hij of zij moet beschermen begint het amulet van diegene te gloeien en voelen vampiers zich vreselijk aangetrokken tot het amulet.
    - Je moet een beetje denken aan van die Afrikaanse stammen of indianen stammen, lol, met van die houten hutjes enzo.
    - Een vampier voelt, als hij eenmaal hem of haar, heeft ontmoet de pijn van diegene die hij moet beschermen.
    - De ruzie tussen mensen van Avalonio en Norfolk gaat al tot eeuwen terug, nu is het vooral dat Avalonio de Norfolkers van het eiland willen verjagen zodat ze alles voor zichzelf hebben.
    - Je mag enkel relatie met je eigen soort.
    - Voor Norfolkers en Avaloniërs; Als het donker is mag je de stam niet verlaten, tenzij er een speciale tocht/jacht is.
    - Sommige Norfolkers doneren af en toe hun bloed aan de vampier die
    hun beschermt uit dank.


    Wat kan je zijn:
    - Iemand van Norfolk.
    - Iemand van Avalonio (mens met gave).
    - Een vampier (Nog vrij of niet meer).

    Lijstje om in te vullen
    Naam: Volledige naam.
    Geslacht:
    Leeftijd: Voor vampier oogt als en werkelijke leeftijd
    Soort: Norfolker, Avaloniër, vampier.
    Innerlijk: Mag kort, mag ook lang ;p
    Uiterlijk: Foto mag, niet verplicht.

    Rang: Je hebt verschillende rangen, verkenners verkennen omgeving en zoeken betere plaatsen en voedselbronnen etc. Je hebt nog wachters en krijgers/jagers, bij dat laatste zijn vooral mannen, maar een enkele vrouw wordt toegelaten.
    Gave: Enkel voor Avaloniërs.
    Status: Voor vampiers, gebonden (hebben diegene die ze moeten beschermen al gevonden) of nog vrij (hebben diegene die ze moeten beschermen nog NIET gevonden).
    Gebonden aan: Voor de Norfolkers, gebonden aan welke vampier.
    Joiners.
    Norfolkers
    V) Ruby - SoulEater
    M) Zack - The Boss
    M) Kay - Vluuv
    V) Zoë - Progeny

    Avaloniërs
    V) May - MvrLeto
    M) Sam - MvrLeto
    V) Eden - Vluuv
    M)Dean - Adored

    Vampieren
    V) Leah - SoulEater
    V) Melinda - ThatStory
    M) Peter - RainForest
    V) Emilia - Shithead

    'Koppels'
    Ruby - Peter
    Zach - Leah
    Kay - Melinda
    Zoë - Emilia



    Vampiers & Norfolkers worden op einde gebonden.
    Doe ik doormiddel van cijfers geven en dan online te dobbelen xD


    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 27 feb 2011 - 17:48 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Vinden jullie btw ook dat er wel wat meer Avaloniérs mogen komen?
    Ook actieve? =o Want dan ga ik even reclame maken ofzo xD
    Anders is 't zo triest xd..
    4 (waarvan 1 nooit komt) tegen 8 :a


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Ja, er moeten meer komen XD

    Kay - Norfolker, Gematched met Melinda
    Iedereen staat op en gaat weg, dus besluit ik ook maar te gaan. Ik pak de kapotte jurk op en klim via de touwladder naar buiten. Er zit nog steeds bloed op mij kin, en waarschijnlijk krijg ik straks ook een preek van mijn ouders. Geweldig.

    Eden - Avaloniër
    Het is duidelijk dat May zich aangevallen voelt. "Het maakt niets uit." zeg ik nog, maar ze is al weggelopen. Aan de ene kant wil ik naar haar toe lopen om sorry te zeggen, maar ik weerhoud mezelf ervan. Ik kijk haar nog even na en sluit dan de deur.

    srry was weg ;)

    Peter vampier - Ruby

    Als ze voorstelt om naar haar huis toe te gaan wend ik me blik af van Emilia, ik zal het nooit toegeven maar ze betekende iets voor mij. Misschien had ik het nooit gemerkt maar ik voelde iets voor haar, de pijn die ik net voelde was raar. Het leek wel een menselijke emotie 'Jaloersheid' maar ik zal niet jaloers zijn, ik zal haar keuze respecteren wat het mij ook kost. 'is goed' zeg ik tegen Ruby als ik achter haar aanloop. Zal ik nu bij haar moeten slapen, zouden haar ouders dat goed vinden, Zal ik goed worden gekeurd. Daalijk moet ik appart slapen, en dan kan ik haar niet 24/7 beschermen.


    Trust me. I'm the doctor

    Dean - Avoloniër.

    Verveeld laat ik me op het bankje op mijn veranda zakken. Ik heb griep, en ik heb mezelf nog nooit zo beroerd gevoeld. Ik neem een hap van mijn kippensoep (oma's recept, schijnt te helpen tegen ziektes, ik merk er alleen niks van), en bekijk het uitzicht. Ik moet echt snel beter worden, ik verveel me een ongeluk.


    Regret is for pussies. Shit happens. Deal with it.

    Iemand die een gassie op Dean afstuurd/ kan adored beetje inspringen :'D

    Dudes, waarom wilt niemand 2e gassie ofzo?
    Een avaloniër? :'D

    Leah ~ Vampire, Zach.
    Toen iedereen weg was vroeg Zack of ik wat schoons nodig had om in te slapen.
    ,,nee hoor.'' zie ik terwijl ik mijn hoofd schudde.
    ,,Ik ga eerst eventjes mijn tas met spullen oppikken buiten.'' vertelde ik hem, dat ik ook van plan was te jagen hield ik achterwege. Ik hoopte ondertussen sterk dat mijn spullen niet gestolen waren, maar ik wist dat die kans erg groot was.. het zou niet de eerste keer zijn dat ik bijna alles kwijt was.
    ,,Ga jij maar alvast naar bed.'' zei ik terwijl ik mijn vest pakte wat ik eerder aangehad had en wat inmiddels gewassen en egdroogd was.
    ,,Ik ben namelijk niet lang weg, een kwartiertje hooguit.'' vertelde ik hem terwijl ik mijn vest aan trok.
    ,,Tot straks.'' ik zette mijn cappuchon op aangezien het buiten nog steeds miezerde. Ik glimlachte kort naar Zack en verdween toen naar buiten.

    Ruby ~ Norfolker, Peter.
    ''Gelukkig woon ik alleen, anders had je de poppen aan het dansen hoor. Mijn vader is namelijk nogal, tsja.. Beschermend. Vreselijk irritant af en toe.'' ik glimlachte flauwtjes, mijn pa had anders vast de oren van zijn hoofd gevraagd. Dat deed hij altijd als ik met een jongen liep of thuis kwam, vreselijk gênant. Maar ja, wat deed je eraan? het bleef mijn vader.
    ''Hier is het dan.'' zei ik, toen ik onderaan mijn hut stond, ik liet Peter als eerst naar boven gaan en liep toen met hem naar binnen.
    ''het is niet vreselijk groot ofzo, maar ach. Vind je het trouwens erg om een bed te delen? Ik kan ook een extra matras halen of op de bank slapen. Wat jij wilt.'' ik keek hem aan, hij was overgens bereid mij te beschermen, dus was ik extra aardig voor hem.

    [ bericht aangepast op 6 maart 2011 - 17:55 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Zack - Norfolker.

    Ik knik als ze aangeeft dat ze haar spullen wil halen,
    'Word niet verkouden he,' zeg ik glimlachend en klim alvast naar boven. Dan bedenk ik me hoe stom dat eigenlijk ook was. Sinds wanneer worden vampiers verkouden? Het klinkt idioot. Ik moet echt van de alcohol afblijven. Ik vraag me nu af of het wel gepast is mijn shirt uit te trekken aangezien ik met haar een bed moet delen. Dan leg ik mezelf het zwijgen op. Kop houden Zack en niet zo zeiken. Ik ontdoe mezelf van mijn shirt en broek en neem plaats in het bed. Het duurt niet lang of ik de slaap te pakken heb, dankzij een ruime hoeveelheid bier en de nodige emoties en ik hoop maar dat Leah nog voldoende ruimte heeft. Zo niet, dan mag ze zich zo vrij voelen om mij aan de kant te trappen.


    No growth of the heart is ever a waste

    Leah ~ Vampire, Zach.
    Ik rende op een onmenselijk tempo richting de plek waar ik mijn tas gestald had. Onderweg had ik een eland weten te vloeren en ik had gulzig elke druppel opgedronken, mijn dorst was nu gelest en ik hoopte dat nu de wonden ook sneller zouden genezen en dat ik minder moeite had met me inhouden in de buurt van mensen. Al gauw zag ik dé boom, ik sprong erin en klom omhoog. Mijn tas was op een hoogte waar mensen niet bijkwamen, ik pakte mijn tas van de tak. Hij voelde verbazingwekkend licht, maar ik besteedde er weinig aandacht aan. Zo snel als ik kon ging ik weer terug en sneller dan verwacht kwam ik weer aan bij de hut. Geluidloos liep ik naar binnen, gelijk door naar de slaapakmer en zette mijn tas zachtjes neer. Ik hurkte neer bij mijn tas en ritste hem open om mijn lang niet gebruikte slipdress te pakken. Normaal hadden vampiers geen pyjama's, maar ik wel, en ik was er wel blij mee eigenlijk. Alleen toen ik mijn tas opende kwam ik erachter waarom hij zo licht was geweest.
    ''Verdomme1'' vloekte ik hard, het grootste gedeelte was weg. Gewoon weg! Mijn wapens.. Ik was inmiddels op mijn knieën gaan zitten en gooide alles wat er nog wel in zat eruit. Het was niet veel. Ondergoed, een jurkje, hempje en mijn slipdress. Mijn wapens waren weg, mijn geld, sieraden en alle andere dingen die ik in mijn bezit had. Zacht sloeg ik tegen mijn hoofd, ik had het ook eerder op moeten halen.
    ''Shitzooi..'' mompelde ik pissig.

    Ruby ~ Norfolker, Peter.
    ''Gelukkig woon ik alleen, anders had je de poppen aan het dansen hoor. Mijn vader is namelijk nogal, tsja.. Beschermend. Vreselijk irritant af en toe.'' ik glimlachte flauwtjes, mijn pa had anders vast de oren van zijn hoofd gevraagd. Dat deed hij altijd als ik met een jongen liep of thuis kwam, vreselijk gênant. Maar ja, wat deed je eraan? het bleef mijn vader.
    ''Hier is het dan.'' zei ik, toen ik onderaan mijn hut stond, ik liet Peter als eerst naar boven gaan en liep toen met hem naar binnen.
    ''het is niet vreselijk groot ofzo, maar ach. Vind je het trouwens erg om een bed te delen? Ik kan ook een extra matras halen of op de bank slapen. Wat jij wilt.'' ik keek hem aan, hij was overgens bereid mij te beschermen, dus was ik extra aardig voor hem.


    moeten eten, vandaar kort stukje :x

    [ bericht aangepast op 6 maart 2011 - 18:36 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Ik kom wel even naar Dean (A)

    Kay - Norfolker, Gematched met Melinda
    Iedereen staat op en gaat weg, dus besluit ik ook maar te gaan. Ik pak de kapotte jurk op en klim via de touwladder naar buiten. Er zit nog steeds bloed op mij kin, en waarschijnlijk krijg ik straks ook een preek van mijn ouders. Geweldig.

    Eden - Avaloniër
    Ik zit een tijdje op de bank een boek te lezen, en ga dan naar bed. Ik ben moe, en als we morgen nog steeds die idiote aanval op de Norfolkers moeten uitvoeren is het handig als ik nog uit mijn ogen kan kijken. Nog voordat ik echter in slaap ben gevallen komen mijn ouders thuis, en roepen ze me. Ik zucht en sta op. "Wat is er?" Mijn vader kijkt me gepikeerd aan, waarschijnlijk omdat ik niet veel aardigs zeg. "Luister, een van de dorpelingen heeft griep. En omdat je moeder en ik het te druk hebben met het gebroken been van de visser en de ontstoken wond van een van de jagers moet jij daar even heen." Het is me opgevallen dat hij de naam van de dorpeling niet heeft gezegd, en ik vraag me af of dat expres is. "Vooruit dan maar. Ik ga er wel even heen. Over wie hebben jullie het trouwens?" Mijn vader lijkt opgelucht en geeft me het griepmedicijn. "Dean. Je weet wel, een van de jagers." Ik rol met mijn ogen. "Natuurlijk ken ik hem. Ik ben toch ook een jager." En bovendien ken ik hem van zijn patser gedrag, denk ik er achter aan. "Ik ga wel even naar hem toe." Voordat mijn ouders nog wat kunnen zeggen loop ik naar buiten, op weg naar de hut van Dean. Ik zie hem al op de veranda zitten en knik naar hem. "Hallo. Ik kom om je van de griep af te helpen, omdat mijn ouders geen tijd hadden." Ik wordt altijd gezien als "de dochter van" omdat mijn ouders de sjamanen zijn en helpen bij ziektes. Maar zelf weet ik ook redelijk wat van ziektes, wat vaak goed van pas komt.

    Dean - Avaloniër.

    Ik kijk Eden dankbaar aan. "Dankjewel Eden, dat is lief van je". Ik neem de medicijnen aan, en neem ze meteen in. Ik glimlach naar haar en zet mijn soep weg. "Kan ik je iets te eten of drinken aanbieden?"


    oké, shit hij is kort maar ik moet de hond van de buren uitlaten hahah


    Regret is for pussies. Shit happens. Deal with it.

    Adored, leuk dat je nu ook meedoet x) ;D

    [ bericht aangepast op 6 maart 2011 - 19:14 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Ik heb nu abo gedaan dus ik kan het niet meer vergeten! haha


    Regret is for pussies. Shit happens. Deal with it.

    Awesome (:

    Leah ~ Vampire, Zach.
    Ik rende op een onmenselijk tempo richting de plek waar ik mijn tas gestald had. Onderweg had ik een eland weten te vloeren en ik had gulzig elke druppel opgedronken, mijn dorst was nu gelest en ik hoopte dat nu de wonden ook sneller zouden genezen en dat ik minder moeite had met me inhouden in de buurt van mensen. Al gauw zag ik dé boom, ik sprong erin en klom omhoog. Mijn tas was op een hoogte waar mensen niet bijkwamen, ik pakte mijn tas van de tak. Hij voelde verbazingwekkend licht, maar ik besteedde er weinig aandacht aan. Zo snel als ik kon ging ik weer terug en sneller dan verwacht kwam ik weer aan bij de hut. Geluidloos liep ik naar binnen, gelijk door naar de slaapakmer en zette mijn tas zachtjes neer. Ik hurkte neer bij mijn tas en ritste hem open om mijn lang niet gebruikte slipdress te pakken. Normaal hadden vampiers geen pyjama's, maar ik wel, en ik was er wel blij mee eigenlijk. Alleen toen ik mijn tas opende kwam ik erachter waarom hij zo licht was geweest.
    ''Verdomme1'' vloekte ik hard, het grootste gedeelte was weg. Gewoon weg! Mijn wapens.. Ik was inmiddels op mijn knieën gaan zitten en gooide alles wat er nog wel in zat eruit. Het was niet veel. Ondergoed, een jurkje, hempje en mijn slipdress. Mijn wapens waren weg, mijn geld, sieraden en alle andere dingen die ik in mijn bezit had. Zacht sloeg ik tegen mijn hoofd, ik had het ook eerder op moeten halen.
    ''Shitzooi..'' mompelde ik pissig.

    Ruby ~ Norfolker, Peter.
    ''Gelukkig woon ik alleen, anders had je de poppen aan het dansen hoor. Mijn vader is namelijk nogal, tsja.. Beschermend. Vreselijk irritant af en toe.'' ik glimlachte flauwtjes, mijn pa had anders vast de oren van zijn hoofd gevraagd. Dat deed hij altijd als ik met een jongen liep of thuis kwam, vreselijk gênant. Maar ja, wat deed je eraan? het bleef mijn vader.
    ''Hier is het dan.'' zei ik, toen ik onderaan mijn hut stond, ik liet Peter als eerst naar boven gaan en liep toen met hem naar binnen.
    ''het is niet vreselijk groot ofzo, maar ach. Vind je het trouwens erg om een bed te delen? Ik kan ook een extra matras halen of op de bank slapen. Wat jij wilt.'' ik keek hem aan, hij was overgens bereid mij te beschermen, dus was ik extra aardig voor hem.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Kay - Norfolker, Gematched met Melinda
    Iedereen staat op en gaat weg, dus besluit ik ook maar te gaan. Ik pak de kapotte jurk op en klim via de touwladder naar buiten. Er zit nog steeds bloed op mij kin, en waarschijnlijk krijg ik straks ook een preek van mijn ouders. Geweldig.

    Eden - Avaloniër
    Ik kijk Dean even aan. Hij reageert veel hartelijker dan ik had verwacht, wat me verrast. Omdat we allebei jagen werken we wel vaker samen, maar om nu te zeggen dat we dikke vrienden zijn.. Ik had verwacht dat hij op me neer zou kijken omdat ik jonger ben. En een vrouw. Toch vind ik het wel fijn dat hij aardig doet, en ik wil niet onbeleefd zijn. "Ik zou wel thee lusten, als je dat hebt." Ik merk dat ik wat aarzelend klink, en hoop dat hij het niet merkt.

    Ja ik verveel me, dus ik post gezellig door x']

    Leah ~ Vampire, Zach.
    Geïrriteerd propte ik alles weer terug in mijn tas en stond op, ik keek in de spiegel en zag dat ik een veertje in mijn haren had. Dat kreeg je nou als je door de bossen rende en in bomen klom. Ik plutke het veertje uit mijn haren en bedacht ineens iets om mijn humeur een boost te geven. Ik grijnsde, legde het veertje even neer op een kastje en ging naar de keuken. Ik opende een paar kastjes op zoek naar iets, maar sloot ze niet, bang Zack te wekken. Uiteindelijk vond ik een pot jam en liep ik grijnzend terug naar de slaapkamer. Ik sloop naar het bed en ging naast Zack staan, ik smeerde wat jam op zijn handen en zette de pot weg. Gauw pakte ik het veertje en kriebelde ermee onder zijn neus. :'D
    (Engelijk moet het met slagroom, maar leek me onlogisch dat ze dat hebben ;p)

    Ruby ~ Norfolker, Peter.
    ''Gelukkig woon ik alleen, anders had je de poppen aan het dansen hoor. Mijn vader is namelijk nogal, tsja.. Beschermend. Vreselijk irritant af en toe.'' ik glimlachte flauwtjes, mijn pa had anders vast de oren van zijn hoofd gevraagd. Dat deed hij altijd als ik met een jongen liep of thuis kwam, vreselijk gênant. Maar ja, wat deed je eraan? het bleef mijn vader.
    ''Hier is het dan.'' zei ik, toen ik onderaan mijn hut stond, ik liet Peter als eerst naar boven gaan en liep toen met hem naar binnen.
    ''het is niet vreselijk groot ofzo, maar ach. Vind je het trouwens erg om een bed te delen? Ik kan ook een extra matras halen of op de bank slapen. Wat jij wilt.'' ik keek hem aan, hij was overgens bereid mij te beschermen, dus was ik extra aardig voor hem.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Dean - Avaloniër.

    Ik sta op en loop met mijn kippensoep naar binnen. Ik ruim het op en zet ondertussen een fluitketel met water op het vuur. Ik mag Eden wel. Ze is een van de weinige meisjes die niet aan mijn voeten lig om een keer het bed met me te kunnen delen, en geloof me, dat zijn er verdomd veel. Ik bekijk haar vanuit het raam. Ik schrik op als ik de fluitketel hoor piepen en schenk vlug de thee in. Met twee mokken in mijn handen en een pakje koekjes loop ik terug naar de veranda. Ik zet alles op een tafeltje en laat me naast Eden op het bankje zakken. "Dus, kijk je uit naar de aanval voor morgen?" vraag ik nieuwsgierig. Ik denk dat ik zelf maar net alsof doe dat ik zie ben zodat ik niet mee hoef, ik heb niet zo zin om de Norfolkers aan te vallen.


    Regret is for pussies. Shit happens. Deal with it.