Ja, met mijn goede vriend + crush. Nou ja, dat eerste dacht ik.
We kunnen het heel goed met elkaar te vinden en zo, en begrijpen elkaar snel en helpen elkaar als er iets is. Als ik iets heb, kan ik naar hem toe, en andersom.
Het feit dat ik verliefd op hem ben, vertel ik niet omdat hij een vriendin heeft, en omdat ik bang ben dat het de hele vriendschap verpest.
Afgelopen week had hij beetje problemen met z'n vriendin. Ze hadden elkaar al niet lang meer gesproken, en die maandag was het Valentijnsdag, dus hij wilde dat het een leuke dag zou worden, en dat begreep ik ook. Dus ik probeerde hem een beetje te steunen en tips te geven, aangezien z'n vriendin deed alsof er niets aan de hand was, en hij nogal radeloos was.
Dus ik informeerde quasi onschuldig of ze iets gepland hadden samen, en zij zei: 'Ja, we gaan vanmiddag gewoon bij hem chillen en zo!'
Dus dat vroeg ik aan hem. 'Oh, dus jullie gaan toch wat doen! Zij komt vanmiddag bij jou?'
'Eh, nee?'
'Oh.. Hey, misschien is het dan een verrassing! Nou ja, doe maar gewoon heel verrast oké?' - big smile -
Hij lachen, en was alweer wat opgebeurd.
Die avond smste ik: 'How'd it go? XXX'
Kreeg niets, volgende dag wel. Er stond iets van: 'Niks, ze was er niet blablabla. XXX'
Ik weer: 'Oh, dus jullie hebben nog niet gepraat? En nu? XXX'
Nu heb ik - sinds vorige week dinsdag - niets terug.
Ook negeert ie me gewoon. Als ik de aula binnenkom, en ik zie hem ergens zitten/staan, kijkt ie me aan, en kijkt weg. Echt apart? Alsof ik iets heb fout gedaan?
Maar ik vind het zo raar, want het is dus weer helemaal goed tussen die twee, dus het lijkt alsof ik besta als hij problemen heeft en ik onzichtbaar ben als het allemaal goed met hem gaat?
Wat moet ik nu doen? Zo laten, of smsje sturen ofzo? Aangezien ik hem bijna nooit zie op school, omdat we in andere klas zitten en hij in de pauzes altijd buiten bij de rokers staat. ><
You're a lover of the wild and a joker of the heart, but are you mine?
