ik zat in massterklas, toneel. en de engige twee jongens daarzo kwamen ook uit de eerste.
nu moest ik de moeder van de ene spelen, maar hij was zoooo supper schatig.,
dus hij zecht bij de laatste voorstelling tegen me. ''mama, hierna, spreek ik je waarschijnlijk nooit meer.''
en nu elke dag als ik hem tegenkom., roept hij heel hard ''Elle!'' en gaat hij zwaaien., maar hij is echt enorm klein, redelijk stevig en heeft van die lange krulletjes en een babyface.
dus me vriendin kijkt op. van mij, naar hem, van mij naar hem en weer naar mij, en schiet keihard in de lach. Zinsdien doet hij het nooit meer., ;o
maar vandaag ging die andere jongen wel heel hard mijn naam roepen terwijl hij met zijn klas stond te wachtne op de docent., je zag heel die klas bang naar mij kijken., x'D
''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''