Grote stap... - Stamcafé

Ik had 1 goed voornemen voor dit jaar: praten over dingen die me dwars zitten! Want dat deed ik nooit en kropte alles op, net zo erg tot ik het niet meer zag zitten en het teveel werd.

Alleen 1 vriendin van me wist alles en die heeft al heel vaak gezegd dat ik het aan een vertrouwenspersoon moest vertellen, maar ik stelde het altijd uit zodat het niet gebeurde. Nu heb ik gisteren eens heel goed met der gepraat en heb ik toch de stap gewaagt. Ik heb gisteren alles in een mail gezet en naar de vertrouwenspersoon op school gestuurd waar ik vorig jaar ook al te maken mee had.

Nu kreeg ik een mail terug van haar dat ze het heel knap vind dat ik het aan haar heb verteld en dat ze blij is dat ik haar in vertrouwen neem. Haar advies is om vandaag nog een afspraak bij de huisarts te maken en hem deze mail te laten lezen waarna die me doorverwijst naar een therapeut die me kan helpen want ik heb begeleiding nodig erbij. Maar ik moet het eerst aan me ouders vertellen vind ze, want anders gaan die zich nog meer zorgen maken...

Mijn ouders weten dus echt van niks! En ik wil het heel graag vertellen maar ik klap constant dicht en dan worden hun gefrustreerd en eindigt het in ruzie. Ik had bedacht om die mail uit te printen en het hun te laten lezen. Als ik na 5 uur uit stage kom dan ga ik met me pap de stad in en dan ben ik van plan om al iets te laten merken en ze vanavond die mail geef, maar nu bedacht ik me, mijn moeder is morgen jarig en ik wil haar verjaardag niet verpesten hiermee... En als ik het vandaag niet zeg dan komt het pas zondag want zaterdag heeft me pap een feest van zijn werk en dat is voor mij echt te lang en dan stel ik het weer uit.

Wat zouden jullie doen?

---

dream, dare, fly!

Ik zou de mail gewoon laten lezen en na de tijd erbij zeggen dat je niet wilt dat je je moeders verjaardag hebt verpest.. Je ouders zullen alleen maar blij zijn dat je het aan ze laat weten en het niet opkropt.
Ik weet dat het een moeilijke stap is, maar het geeft jezelf straks ook een opgelucht gevoel.

---

La credenza è una medicina contro il timore

Coyote schreef:
Ik zou de mail gewoon laten lezen en na de tijd erbij zeggen dat je niet wilt dat je je moeders verjaardag hebt verpest.. Je ouders zullen alleen maar blij zijn dat je het aan ze laat weten en het niet opkropt.
Ik weet dat het een moeilijke stap is, maar het geeft jezelf straks ook een opgelucht gevoel.

Helemaal!

---

And this I believe: that the free, exploring mind of the individual human is the most valuable thing in the world.

---

Wie du mir, so ich dir.

Jabberwocky schreef:

De mail laten lezen is inderdaad een goed idee. Dan kunnen daarna met je praten en kun je proberen of je nog iets verder duidelijk kunt maken. Als dat niet lukt, dan hebben ze tenminste de mail gelezen. Je moet niet wachten. Je moet het vandaag laten lezen. Ik vind het ontzettend knap en moedig van je dat je dit gisteren en vandaag allemaal al ondernomen hebt! Heel veel succes vanavond en ik zal aan je denken.

Laat je hier nog weten hoe het gegaan?

Ik had vanavond al een kans om het tegen me vader te zeggen alleen ik klapte dicht zoals altijd. Ik heb net de mail uitgeprint (met enorme huilbuien) maar ik durf nu alleen niet naar beneden te gaan en het ze te geven...

---

dream, dare, fly!

Ik zou het gewoon laten lezen als ik jou was. Je ouders zullen daar vast erg blij mee zijn, aangezien ik denk dat ze zich waarschijnlijk wel zorgen om je maken. Hierdoor snappen ze tenminste wat er in je omgaat. Ik zou het gewoon zo snel mogelijk doen als ik jou was, dan ben je er ook weer vanaf en hoef je je daar iig geen zorgen meer over te maken. Heel veel succes alvast en ik hoop dat alles een beetje goedkomt! (:

Pomegranate schreef:
(...)

Ik had vanavond al een kans om het tegen me vader te zeggen alleen ik klapte dicht zoals altijd. Ik heb net de mail uitgeprint (met enorme huilbuien) maar ik durf nu alleen niet naar beneden te gaan en het ze te geven...

Kom even tot jezelf. Kalmeer jezelf, doe wat ademhalingsoefeningen enzo.
Je vraagt je ouders gewoon rond de tafel en geeft hen de brief.
Laat hun de brief lezen en probeer daarna te praten met hen. Zorg ervoor dat je het zelf op een rijtje hebt, dat je niet dichtklapt.
Schrijf anders voor jezelf enkele antwoorden/zinnen op een papier, dan weet je wat je wou zeggen.

---

I'm just a musical prostitute, my dear. - Freddie Mercury

Okay i did it!
Ik heb het aan me mam gegeven en haar laten lezen met heel veel moeite (stond echt op het punt om flauw te vallen) en ze vatte het heel goed op gelukkig!
Morgen maakt ze een afspraak bij de huisarts voor me en ze vind dat ik dinsdag op school naar mijn coach moet gaan en moet vragen of ik uitstel mag hebben voor stage verslag hierdoor! (ja ik loop normaal stage en ga alleen 1 keer in de maand op dinsdag naar school)
Ah ik voel me zo opgelucht nu en ze was echt heel lief! :)

---

dream, dare, fly!

Ik vind het zó goed van je dat je het hebt gedaan. Zelf had ik er ook altijd moeite mee en sinds een tijd zeg ik alles wat me dwars zit tegen mijn moeder en dat helpt me zo goed. Ik hoop voor jou dat nu ook beter gaat met je (:

---

-

Pomegranate schreef:
Okay i did it!
Ik heb het aan me mam gegeven en haar laten lezen met heel veel moeite (stond echt op het punt om flauw te vallen) en ze vatte het heel goed op gelukkig!
Morgen maakt ze een afspraak bij de huisarts voor me en ze vind dat ik dinsdag op school naar mijn coach moet gaan en moet vragen of ik uitstel mag hebben voor stage verslag hierdoor! (ja ik loop normaal stage en ga alleen 1 keer in de maand op dinsdag naar school)
Ah ik voel me zo opgelucht nu en ze was echt heel lief! :)

Goed gedaan, het moeilijkste is voorbij. Nu is het enkel een kwestie van praten en jezelf leren kennen.
Het kan nu alleen nog maar beter gaan.

---

I'm just a musical prostitute, my dear. - Freddie Mercury

Pomegranate schreef:
Okay i did it!
Ik heb het aan me mam gegeven en haar laten lezen met heel veel moeite (stond echt op het punt om flauw te vallen) en ze vatte het heel goed op gelukkig!
Morgen maakt ze een afspraak bij de huisarts voor me en ze vind dat ik dinsdag op school naar mijn coach moet gaan en moet vragen of ik uitstel mag hebben voor stage verslag hierdoor! (ja ik loop normaal stage en ga alleen 1 keer in de maand op dinsdag naar school)
Ah ik voel me zo opgelucht nu en ze was echt heel lief! :)

---

Wie du mir, so ich dir.

Jabberwocky schreef:
(...)

Wauw heel goed van je en wat fijn dat ze het zo positief opnam!

Thanks :)
Ik heb maandagochtend om half 9 gelijk een gesprek bij de dokter

---

dream, dare, fly!

Pomegranate schreef:
(...)

Thanks :)
Ik heb maandagochtend om half 9 gelijk een gesprek bij de dokter

---

Wie du mir, so ich dir.

Ik zou gewoon die mail laten lezen. Ik denk dat ze alleen maar opgelucht zijn als je het ze laat lezen. Straks krijg je op de verjaardag van je moeder ruzie omdat ze het nog steeds niet weten. Gewoon doen, succes (:

---

Don't wait for the perfect moment, take the moment and make it perfect.

Wauw, wat knap van je dat je dat hebt gedurfd! Alvast veel succes bij de dokter, 't komt vast allemaal goed

---

“Love is a contradiction.”

Ik ben vanochtend bij de dokter geweest en heb daar met hem gepraat. Hij raad me aan om naar de psycholoog hier vlak om de hoek te gaan omdat hij daar het beste ervaring mee heeft, alleen is de wachttijd 6 tot 8 weken. Ik krijg daar hulp met verwerking van dingen waar ik mee zit en een soort training voor assertiviteit en leren praten over dingen. Als ik in die 6 tot 8 weken nog eens wil praten dan mag ik naar de dokter komen. Verder moet ik school wat rustiger aan gaan doen en met mijn coach morgen praten over hoe we dat kunnen doen qua afwezigheid en dingen die ik later nog kan doen inplaats van nu, zodat ik wat meer rust krijg en soms een dag vrij neem of eerder naar huis ga.

Het pluspunt van dit hele gebeuren is dat ik nu eindelijk op judo of karate mag want dat vond de dokter een heel goed plan omdat je dan gelijk met zelfverdediging bezig bent en je op die sporten heel veel leert daarover en aangezien ik dat al jaren wil maar me ouders zoiets hadden van het is een fase is het nooit gebeurd en nu overwegen ze het toch te doen :)

---

dream, dare, fly!