Ik denk dat de relaties oppervlakkiger zijn dan de mensen zelf. Tegenwoordig spreken heel veel mensen elkaar op msn, twitter, hyves, facebook etc. Daar kunnen nooit zulke relaties bij ontstaan als dat je elkaar echt ziet. Veel mensen gaan dan ook niet diep op elkaar -dus lees: de meeste, maar niet iedereen- en daardoor zijn de relaties oppervlakkiger. Mensen vertellen niet meer alles aan hun vrienden, waardoor ze misschien oppervlakkiger overkomen.
Maar dat we zelf oppervlakkiger zijn geworden dat wil ik niet zeggen. Vroeger toen ging het om status en nu nog steeds. Vroeger bepaalde je afkomst dat en tegenwoordig je inkomen en spullen die je hebt. Dus ik vind niet dat we oppervlakkiger zijn geworden, maar nog steeds oppervlakkig zijn. Daarbij komt dat ik niet vind dat we té oppervlakkig zijn. Moeten we dan per se elke keer zeggen dat spullen niets betekenen en dat we één en al liefde zijn ofzo? Uiteindelijk trekken mensen nog steeds hun vrienden voor hun spullen en zijn vrienden en familie nog steeds belangrijk voor mensen.
To live would be an awfully big adventure
