Hallo,
Het is Kerst, bijna nieuwjaar, maar echt vrolijk wordt ik er niet van. Integendeel juist.
Vanaf ongeveer eind augustus dit jaar ben ik harstikke verliefd op een collega van mij. Ik vond haar signalen niet negatief, sommige signalen van haar vond ik juist heel erg positief en ik was niet de enige die dit dacht.
Met toch erg veel moeite heb ik haar face-to-face mee uitgevraagd. "Vind je het goed als ik er even over nadenken?", was haar antwoord. Nadat ik na 2 weken nog steeds geen duidelijk antwoord had, ging ik het halen. Met nogmaals veel angst en zenuwen stapte ik op haar af, ik wilde het gewoon doen. Ik vroeg of ze er al over had nagedacht, ze antwoordde:"Sorry, ik vind je een hele lieve jongen echt waar, maar ik wil niets met je doen, sorry".
Jammer maar helaas, ik probeerde het van me af te zetten..... Maar dat viel vies tegen. Na een week of 4 begon ik minder aan haar te denken (ik zag haar ook weinig) en ik dacht dat mijn verliefdheid aan het afbrokkelen was. Totdat ik plotseling 3 nachten achter elkaar over haar droomde, en sindsdien lukt het me niet om haar uit mijn hoofd te krijgen. Mijn humeur lijd er flink onder en voel me verschrikkelijk.
Daarnaast heb ik haar de afgelopen dagen weer gezien, hevige verliefde gevoelens zijn weer het gevolg. Haar behulpzaamheid, dat ze me in de gaten houd / vaak naar me aan het kijken is, en dat ze bijvoorbeeld zachtjes "houdoe" zegt als ik eventjes wegga en nog meer dingen, vallen me op, wat me toch weer laat twijfelen. Ik weet dat ik het de vorige keer verkeerd heb ingeschat, maartoch. Het is geen meisje dat zomaar met iedereen flirt, ze is juist erg verlegen.
Ik ben smoorverliefd op haar en weet me geen raad. Aan de ene kant wil ik van dit gesodemieter afzijn en de verliefdheid van me afzetten. Maar aan de andere kant maakt het me gelukkig als ik bij haar ben en wil ik ook niets liever dan dat.
Mijn gevoel en verstand hebben nu ruzie en ik weet niet voor wie ik partij moet kiezen. Ze zeggen dat je naar je gevoel moet luisteren, maar is dat wel altijd zo slim?
Bedankt voor het lezen en ik ben benieuwd naar jullie mening.
- Home
- Forum
- Liefde, Vriendschap & Familie
- Jullie mening: opgeven of doorgaan?
Jullie mening: opgeven of doorgaan? - Liefde, Vriendschap & Familie
-
24 dec 2010 - 18:5424 dec 2010 - 19:02
Ik denk dat je er gewoon voor moet gaan, want stel ze ziet je nu wel zitten en je stapt niet op haar af? En nog een keer afgewezen worden is natuurlijk een risico, maar daar kom je wel weer overheen.
Succes![ bericht aangepast op 24 dec 2010 - 19:02 ]
Hope goes lost but never dies.
24 dec 2010 - 19:0424 dec 2010 - 19:05Wallflower schreef:
Ik denk dat je er gewoon voor moet gaan, want stel ze ziet je nu wel zitten en je stapt niet op haar af? En nog een keer afgewezen worden is natuurlijk een risico, maar daar kom je wel weer overheen.
Succes!
Hier ben ik het mee eens (: Probeer het gewoon nog een keer, anders heb je er misschien later altijd nog spijt van. En als het nu weer niet lukt, tja, dan moet je het helaas wel van je af proberen te zetten, maar onthoudt: het is veel erger om iets niet gedaan te hebben en daar spijt van te hebben, dan je hele leven af te vragen 'wat als...'.Being happy doesn't mean everything's perfect, it means that you've learned to look beyond the imperfections.
24 dec 2010 - 19:16Ga altijd uit van wat goed voelt later maar kijken of het goed was
love is hard to find, easy to lose, difficult to forget
24 dec 2010 - 23:33Bedankt voor de reacties!
"Stel ze ziet je nu wel zitten en je stapt niet op haar af?"
"het is veel erger om iets niet gedaan te hebben en daar spijt van te hebben, dan je hele leven af te vragen 'wat als...'"
Dit heeft me wel aan het denken gezet, jullie hebben hier wel een goed punt.
Zeker nu ik jullie reacties heb gelezen, denk ik wel dat ik weer achter haar aanga. Zoals jullie zeggen, nog een keer een blauwtje lopen is niet leuk, maar met de vraag "wat als" zitten is nog minder leuk.
Alleen dan kom ik bij een ander probleempje aan:
Veel mensen bestempelen mij als een vrolijke, spontane en soms wat te drukke jongen. Alleen als ik verliefd ben, zoals nu, blijft daar weinig van over. Ik ben juist er rustig en stil, onzeker, zit steeds te friemelen enz.
En omdat ze me al een keertje heeft 'afgewezen', denk ik dat ik het nu nog enger zal vinden om de signalen af te geven dat ik haar leuk vind.
Ik bedoel haar bijvoorbeeld 'per ongeluk' aanstoten, aan haar haren zitten, plagerige opmerkingen maken, zulke dingen.
Als ik verliefd ben gaat het bovenstaande al niet zo vlotjes. Maar als haar reacties positief is, geeft je dat wel een boost
Ik ben bang dat het bovenstaande nu nog wat minder vlotjes zal gaan, want dat ze niets met me wilde gaan doen, blijft wel in mijn achterhoofd rondzweven en die zorgt er wel voor dat ik (te veel) nadenk.
Ik hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel, ik kan het lastig uitleggen.24 dec 2010 - 23:46Je zegt dat ze verlegen is? Misschien komt het daarom juist dat ze niet met je uit durft (:
Probeer het nog een keer, en zeg dan dat je het begrijpt als ze niet durft?
Succes!You're a lover of the wild and a joker of the heart, but are you mine?
24 dec 2010 - 23:46Wallflower schreef:
Ik denk dat je er gewoon voor moet gaan, want stel ze ziet je nu wel zitten en je stapt niet op haar af? En nog een keer afgewezen worden is natuurlijk een risico, maar daar kom je wel weer overheen.
Succes!"Ignite, my love. Ignite."
25 dec 2010 - 19:46Ze is volgens mij wel wat verlegen ja. Ze bevind ze altijd ook wat meer op de achtergrond.
Als ik haar zie, ga ik ook mijn best doen om duidelijkere signalen te geven dat ik haar wel zie zitten. Mijn lichaamstaal zegt erg veel (blozen, licht stotteren, zenuwachtig, stunteligheid) als ze in de buurt is.
Ik ben erg benieuwd hoe ze zal reageren als ik duidelijker laat merken dat ik haar wel zie zitten, als ze daar positief op reageert, dan kan ik altijd nog een keer voorstellen om weer iets te gaan doen.
Jullie reacties doen me goed, ze zijn serieus en jullie geven me, gelukkig, nog een tweede kans.25 dec 2010 - 19:51Als dit meisje echt zo verlegen is, denk ik dat ze misschien een beetje geschrokken is van je vorige poging om het zo te zeggen (; Misschien moet je eerst wat meer contact met haar zoeken, haar persoonlijke dingen vertellen, met haar iets doen waar nog andere mensen bijzijn en haar daarna pas meenemen op een date, voor je je liefde aan haar bekend. Ik ben zelf ook een verlegen persoon en als een jongen aan mij opbiecht dat hij verliefd op me is, raak ik altijd heel geïntimideerd en ongemakkelijk. Dus ik zou zeggen; doe het rustig aan, met kleine stapjes en dan kom je er wel (;
[ bericht aangepast op 25 dec 2010 - 19:53 ]
Frankly my dear, I don't give a damn.
25 dec 2010 - 19:5625 dec 2010 - 20:21Everest schreef:
Als dit meisje echt zo verlegen is, denk ik dat ze misschien een beetje geschrokken is van je vorige poging om het zo te zeggen (; Misschien moet je eerst wat meer contact met haar zoeken, haar persoonlijke dingen vertellen, met haar iets doen waar nog andere mensen bijzijn en haar daarna pas meenemen op een date, voor je je liefde aan haar bekend. Ik ben zelf ook een verlegen persoon en als een jongen aan mij opbiecht dat hij verliefd op me is, raak ik altijd heel geïntimideerd en ongemakkelijk. Dus ik zou zeggen; doe het rustig aan, met kleine stapjes en dan kom je er wel (;
Ze is niet superverlegen, maar wel wat verlegen volgens mij. Je 'stappenplan' snap ik en kan me er ook in vinden. Ik kan me wel indenken dat ze geschrokken is toen ik haar mee uitvroeg. Wat me juist opviel toen ik haar mee uitvroeg, was dat ze een bigsmile op haar gezicht kreeg en ik dacht dat ik het antwoord al wist:D ....... niet dus
Alleen het contact zoeken gaat niet altijd zo gemakkelijk. Normaal gesproken zie ik haar gemiddeld zo'n 4 uur per week. Daarnaast werkt ze op een andere afdeling, waardoor we af en toe contact hebben, als ik bijvoorbeeld voor die afdeling even moet bijspringen of tijdens de pauze. Zo héél af en toe zie ik haar vaker.
Het is inderdaag slim om het in kleine stapjes te gaan doen, en ik wil beginnen met wat duidelijkere signalen te geven (dmv bijvoorbeeld haar aanraken, opmerkingen etc.) en te kijken hoe ze erop reageert. Ook ga ik proberen zoveel mogelijk contact zoeken met haar als we samen werken, zal voor deze situatie nooit slecht zijn lijkt me en als mijn baas er niet blij mee is hoor ik dat vanzelf
Ik krijg wel meer vertrouwen als ik jullie reacties lees Doet me goed25 dec 2010 - 20:24Wallflower schreef:
Ik denk dat je er gewoon voor moet gaan, want stel ze ziet je nu wel zitten en je stapt niet op haar af? En nog een keer afgewezen worden is natuurlijk een risico, maar daar kom je wel weer overheen.
Succes!Best way not to get your heart broken, is to pretend you don't have one.
28 dec 2010 - 18:20Vandaag heb ik haar gezien, maar misschien klinkt het raar, ik weet niet goed hoe ik mijn signalen moet geven.
Ik kan namelijk best begrijpen dat zij niet goed merkt dat ik haar leuk vind en ik wil juist dat ze dat wèl merkt. Alleen ik ben bang dat ik foute dingen doe. Misschien ben ik juist wel te bang om het fout te doen, maar hoe krijg ik dan die gedachte uit mijn hoofd?
Ik heb ondertussen al wel kleine gesprekjes met haar gehad, maar mijn spontaniteit is plotseling ver te zoeken als zij in de buurt is, daar wordt ik wel simpel van. Terwijl ik normaal gesproken geen moeite heb met gesprekjes op gang te houden, gaat me dat nu lastig af. Zoals ik al zei, ben ik denk ik te bang om het fout te doen, ik denk teveel na. Maar hoe draai ik die knop in mijn hoofd om?
Daarnaast ben ik benieuwd of jullie tips / voorbeelden hebben hoe ik de juiste signalen aan haar kan geven. Ik wil haar beter leren kennen dmv gesprekjes, maar tussendoor wil ik ook laten zien dat ik haar wel zie zitten.
Snappen jullie het nog? Ik heb het gevoel alsof ik het chaotisch opschrijf.
Bedankt alvast28 dec 2010 - 18:2228 dec 2010 - 18:24Bakkie schreef:
Vandaag heb ik haar gezien, maar misschien klinkt het raar, ik weet niet goed hoe ik mijn signalen moet geven.
Ik kan namelijk best begrijpen dat zij niet goed merkt dat ik haar leuk vind en ik wil juist dat ze dat wèl merkt. Alleen ik ben bang dat ik foute dingen doe. Misschien ben ik juist wel te bang om het fout te doen, maar hoe krijg ik dan die gedachte uit mijn hoofd?
Ik heb ondertussen al wel kleine gesprekjes met haar gehad, maar mijn spontaniteit is plotseling ver te zoeken als zij in de buurt is, daar wordt ik wel simpel van. Terwijl ik normaal gesproken geen moeite heb met gesprekjes op gang te houden, gaat me dat nu lastig af. Zoals ik al zei, ben ik denk ik te bang om het fout te doen, ik denk teveel na. Maar hoe draai ik die knop in mijn hoofd om?
Daarnaast ben ik benieuwd of jullie tips / voorbeelden hebben hoe ik de juiste signalen aan haar kan geven. Ik wil haar beter leren kennen dmv gesprekjes, maar tussendoor wil ik ook laten zien dat ik haar wel zie zitten.
Snappen jullie het nog? Ik heb het gevoel alsof ik het chaotisch opschrijf.
Bedankt alvast
Maak oogcontact, niet té veel zoals de hele tijd staren maar wanneer ze naar jou kijk, bijvoorbeeld. Als je iemand wilt hebben moet je je natuurlijk van je beste kant laten zien. Probeer dus toch maar wat spontaner over te komen en help haar af en toe met iets. Zij is ook maar een meisje, en jij bent maar een jongen. Niet bang zijn, het lukt je. (:your eyes are like stars in the night.