En toen zat je broertje op een internaat.. - Stamcafé

.. en ik heb gehuild.
Naja, stiekem hoor, ik wilde mijn moeder niet weer aan het huilen brengen.
Ik weet niet of jullie het weten, maar mijn broertje is vroeger zeer hard gepest & daarom heeft hij heel erg last van een gameverslaving en een minderwaardigheidscomplex en allemaal van dat soort dingen. Na de scheiding van mijn ouders is dit proces ongeveer begonnen, en sindsdien is het alleen maar erger geworden. Hij ging van VWO, naar VMBO-t, naar VMBO-kader op een school voor 'speciale' kinderen. Daar was wel wat vooruitgang, en hij voelde zich er wel goed, alleen kon hij zich nog steeds niet ontwikkelen op het gebied van meer zelfvertrouwen, geen gameverslaving etc. Daarom is vorig jaar besloten dat hij naar een internaat moest. Op het moment zelf, toen ik dat hoorde, was ik blij, omdat hij op dat moment weer weigerde te helpen en heel ernstige woorden voor zijn xbox zat te schreeuwen. Maar nu.. echt.. man..
Mijn moeder is samen met mijn vader (ze zijn nog steeds gescheiden dus he) en mijn broertje naar zijn nieuwe school toe gegaan. Daar moest hij op een stoeltje gaan zitten en wachten. Opzicht niet zo erg, maar mijn ouders moesten dus weg!! Hij moest alleen wachten op iets, en hij wist niet eens op wat! Niemand die hem verder opving! Nou, ik was zo kwaad toen ik het hoorde dat ik begon te huilen. Mijn broertje is heel groot en zwaar, maar hij heeft een hart van goud en ik weet precies hoe hij zich gevoeld moet hebben; moederziel alleen. Mijn vader maakte het allemaal nog even erger, door te zeggen: 'Nou, ik ga hem echt niet elke vrijdag ophalen, moet ik zeker steeds heen en weer rijden, blablabla.' Zit je daar, word je al achter gelaten, krijg je ook nog is te horen dat je niet wordt opgehaald ook! God, ik heb zo een medelijden met mijn broertje. Ik zou me echt ongelofelijk kut en alleen voelen was ik hem :'(
En ja, ik weet dat het beter is, maar ik wil niet dat hij zich alleen voelt. Ik wil dat hij vrienden maakt, dat hij geliefd is, dat hij niet alleen staat in dit proces.
Fak. Stomme pesters. Dankzij hun zit hij nu in dat stomme internaat :'(

Life is hard and then we die

Je arme broertje!
Ik wens hem stiekem heel veel succes. Ik snap best dat je heb moeten huilen.
Weet je wat je best kan doen?
Je kan zo nu en dan vrijdag met de trein (als het mogelijk is) je broertje zelf ophalen. Misschien vindt hij dat erg leuk én hoeft je vader niet de hele tijd heen en weer te rijden.
Sterkte aan jou en je broertje!

You're a lover of the wild and a joker of the heart, but are you mine?

ow wat vreselijk:(
soms zijn broertjes of zusjes heel vervelend maar toch kan je ze niet missen (toch...)

sommige liefdes zijn perfect, andere zijn vervloekt

Ik vind dit echt verschrikkelijk voor je.
Helemaal wat je vader heeft gezegd.
Het ergste wat je nu ook kan doen, is de pesters aanpakken.
Hoe erg het ook is, jij en je broertje komen er alleen maar nog meer in de problemen.
Tuurlijk mag je boos zijn, woedende blikken naar ze werpen en soms wat stoms tegen ze zeggen, maar ga asjebliefd niet verder. Je bespaard jezelf dan alleen maar woedende ouders en heel, heel veel ruzie.
Wat je vader betreft, ik vind hem dan maar een klootzak.
Sorry hoor, ik klink nu wel in het begin als een Moderator (god, hoe schrijf je dat?)
Maar eigenlijk ben ik ook maar een tiener :x
Back to point!
Ik vind het heel erg dat je vader er zo over denkt, ik bedoel komop. Je zoon is jarenlang gepest en getreiterd, zo erg dat het op zijn zelfvertrouwen speelde en dat hij alles opkropte om het af te reageren op jullie en de xbox (arme xbox ) en als het dan nog niet erg genoeg is, gaat hij ook nog eens naar het internaat.
Ik dit geval zeg ik altijd, Praat met hem!
Hij doet hem alleen nog meer pijn. Ik heb het echt met je broertje te doen!
Ik hoop ook echt dat het weer goed met hem komt.
Sterkte meid.

x. Joy

Joy is not in Things, it is in us.

Assassin schreef:
Agos, Annick. Wat erg! Ik vind jou broertje echt vet aardig. Heel lullig allemaal, wat mensen kunnen aanrichten zonder het zelf echt te beseffen, vreselijk.
Als je iets of iemand nodig hebt, kom je maar.

Oh, die pesters kan ik niet meer bereiken hoor. Die zijn van hem gescheiden toen hij naar de middelbare school ging, en die hebben we (gelukkig) nooit meer terug gezien.

Life is hard and then we die

Awww men, dat suckt echt heel erg. Pesters weten echt niet wat ze iemand aandoen. Ik kan niet veel doen behalve je heel veel sterkte wensen (:

you're my favourite part of the day ~