• Toevallig had ik het gisteren met mijn moeder over Skippy, mijn konijn. "Volgens mij gaat ze dood, mam" zei ik gisteravond nog tegen haar. En toen zei ze dat het niet zo was, maar blijkbaar klopte mijn gevoel toch. Want vanmorgen lag ze te creperen in d'r hok en toen zijn we nog naar de dierenarts gesneld. En het mocht niet baten, want daar is ze ingeslapen. Maar het was wel even ontzettend kut om mee te maken. >< Zeker nadat vorig jaar mijn kat ook al ingeslapen moest worden.

    Hebben jullie al eens dieren moeten in laten slapen?

    R.i.p. Skippy.


    I don't need to explain myself, I know I'm right.

    Aw dat is echt erg! Sterkte.
    Gelukkig heb ik dat nog niet meegemaakt.


    I'm not schizophrenic. Me neither.

    JoJudicious schreef:
    (...)
    Waarom wordt ze ingeslapen? En dat is heel begrijpelijk. Dat had ik vorig jaar met mijn kat ook, want dat was ook 'gepland'. En dat maakt het nog erger. Maar je moet maar zo denken, dat het beessie niet meer hoeft te lijden. Al is dat maar een schrale troost.


    hij word ingeslapen omdat hij te oud is en het niet meer aan kan.
    en ik snap wel dat hij dat niet meer hoeft te lijden.
    maar het is wel een groot verdriet.
    bij de gedachte dat hij weg gaat brnden de tranen al achter mijn ogen. net zoals nu.
    hij hoort wel bij het gezin. en was mijn kleine brroertje. vroeger vertelde ik altijd mijn geheimen aan hem en afentoe praat ik nog wel eens met hem. het voelt net of hij naar me luistert..


    Life is a beautiful struggle

    Ja, mijn hond die nog maar 1.5/2 jaar was...
    Sterkte!

    [ bericht aangepast op 10 aug 2010 - 17:38 ]


    I live for the applause, you will die for it.

    @ Jellaniee: Er blijft wel een leegte achter, inderdaad. Na anderhalf jaar verwacht ik nog steeds dat mijn oude kat op de deurmat op me wacht. Maar de herinneringen zijn mooi, dus die moet je goed onthouden en bewaren in je hart. ^^
    @ Forlan: Waarom zó jong? oÔ

    [ bericht aangepast op 10 aug 2010 - 17:47 ]


    I don't need to explain myself, I know I'm right.

    JoJudicious schreef:
    @ Jellaniee: Er blijft wel een leegte achter, inderdaad. Na anderhalf jaar verwacht ik nog steeds dat mijn oude kat op de deurmat op me wacht. Maar de herinneringen zijn mooi, dus die moet je goed onthouden en bewaren in je hart. ^^
    @ Forlan: Waarom zó jong? oÔ
    Hij had iets aan zijn poot, en dat kon niet genezen worden aangezien hij een grote en zware hond was (boerboel), en hij hinkte alleen maar... :c


    I live for the applause, you will die for it.

    Ahwww, Lisa, wat erg. |: -hug-

    Echt heel veel sterkte. (flower)

    Mijn eerste twee honden, herdershonden, ééntje ging dood, ouderdom, en niet veel later was de ander ook dood. Mijn puppy daarna is gestorven met Nieuwjaar, die andere puppy is ziekgeworden en hebben we moeten laten inslapen, en nu heb ik weer twee honden gelukkig (:
    & dat is echt klote, echt heel veel sterkte <3

    [ bericht aangepast op 10 aug 2010 - 18:51 ]


    My heart can't possibly break when it wasn't even whole to start with.

    sterkte:O
    Ik heb mijn lieve oude paardje ook dood zien gaaan. Ik weet hoe het voelt.

    [ bericht aangepast op 10 aug 2010 - 18:59 ]


    Never give up the things that makes you smile

    Heel veel sterkte.
    Ik heb wel gehad dat mijn konijn doodging maar niet werd ingeslapen.
    xx

    Ow wat rot voor je. Ik heb een cavia en ik denk ook altijd dat er iets mis met hem is maar dat is nooit. Maar ik zou het vreselijk vinden als er iets met hem gebeurt. Sterkte!


    Niets is moeilijker terug te vinden dan verloren vetrouwen..

    Sterkte! (flower)
    Een maand geleden lag een van onze drie cavias ineens op sterven, we konden niet eens meer naar de dierenarts gaan voordat hij dood was, maar de dag daarvoor hadden we (mijn moeder + ik) het er nog over dat ze al bijna vijf jaar oud waren, en al best wel lang leefden :(


    "Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan