Ja, dat heb ik. Ik ben zo wat over drie dagen vijftien, heb al acht maanden, bijna negen maanden lang een vriendje. En nog mag ik hem niet zien. Ik bedoel.. anders zag ik hem op school elke dag, en nu opeens twee maanden niet. -komt zot-
En de reden? Ze vinden mij te jong. Ik mag pas vanaf mijn twintig ofzo een liefje. En dat overdrijf ik zo niet, want dat heeft mijn moeder me dus eergisteren verteld. Dat ze me te jong vindt. Mag ik nu gek komen? Ik bedoel, ik kom amper buiten tijdens de vakanties. Zegt iedereen dat ik dan maar met vrienden moet gaan afspreken, mag ik dat ook al amper..
En praten met hun gaat gewoon niet. Mijn pa wordt dan kwaad. Dan wordt iedereen bang en is de sfeer voor de hele dag verpest.
-zucht-
En ik vind het irriterend wanneer mijn pa begint te klagen dat mijn vriendje zijn ouders niet goed op hem letten, omdat hij vaak naar buiten mag én vrijheid heeft. En je mag die gast echt niets vertellen of hij komt er aan gelopen dat hij wel langer dan mij leeft, weet hoe de wereld is, ik nog niets weet en dus ook niet moet zagen. .__.
-kwaad-
You'll never dream alone. <3
