Ik kan me niet meer precies herinneren hoe het begon, hoe ik me voelde toen ik voor het eerst aan een opdracht begon. Ongeloof, dat zal er zeker geweest zijn. En angst? Dat ongetwijfeld. Tot de dag van vandaag heb ik daar last van. Mijn eerste zaak kan ik me ook niet meer herinneren, alsof ik die dag in een roes heb doorgemaakt. Het is me de schoot ingeworpen, maar ik heb het nooit meer los gelaten. Moorden oplossen, rampen tegengaan... Ik heb het allemaal meegemaakt. Mijn noodlot.
KLIK om te lezen 
Comments zijn lief.
[ bericht aangepast op 15 juli 2010 - 10:49 ]
x
