het is nu dus 0.20 ong , iedereen bij mij thuis ligt al lekker in hun bedj , zit ik nog te kijken naar de film 'meisjes'. Alles leuk en goed tot ik een reeks geluiden hoor in de kamer boven me , die aan m'n kleine zusje toebehoort. Dan wil ik het licht in mijn kamer terug aansteken om iets te bekijken in m'n kamer .. zie ik dat het licht brandt in de kamer ernaast.
Net zoals in de keuken , het kleine kamertje ernaast en de kamer waar de achterdeur toebehoort. En die staat wagenwijd open , en normaal is die gesloten.
Mijn eerste en eigenlijk enige gedacht was boeven .. of tenminste iemand die hier is zonder goeie bedoelingen.
Aangezien er niemand beneden is ga ik de trap op omdat ook die lichten aan zijn , net als die in de badkamer waar ook de deur wagenwijd openstaat........ komt m'n stiefmoeder uit de deur gewandeld. Zo te horen had m'n kleine zusje overgegeven
Maar the point is : ik ben ongeloofelijk trots op mezelf dat ik gewoon zonder angsdt die trap ben opgegaan , met het idee dat ik daar een 'slecht' persoon zou tegenkomen
Zinvol : hebben jullie al zo'n momenten gehad waar je echt trots was omdat je angsten had overwonnen ofzo?
PS : en sorry voor het verhaaltje
[ bericht aangepast op 4 juli 2010 - 0:16 ]
I can no longer keep my head up, above me it's empty. There are no kings watching over me