Ik ben bezig met het schrijven van een verhaal, maar hij is nog niet af. Ik vroeg me gewoon af of jullie hem zouden lezen moest ik hem online plaatsen.
Hij heet 'The pain of love' en er komen geen bekende personen in voor.
Dit is het proloog:
Het is gek hoe je zo veel van iemand kunt houden die je niet eens kent.
Neem nu mij en Evan. Ik ben het perfecte voorbeeld van een niet-populair meisje. Ik draag een bril, mijn haar ligt nooit zoals ik zou willen dat het ligt en af en toe heb ik last van een puistje.
Evan daarentegen is het stereotype van de populaire jongen. Hij is gebruind, heeft zwart haar dat altijd in model ligt en hij heeft het lichaam waar een normale jongen van droomt.
Ik ken Evans persoonlijkheid niet. Ik weet niet of hij lief, arrogant, grappig of een bullebak is. Ik ken hem alleen van op school en toch ben ik stapelgek op hem. Ik weet ook wel dat hij mij niet kent, dat we nooit wat zullen krijgen, maar toch… Steeds als ik hem voorbij zie lopen, voel ik kriebels in mijn buik. En steeds als ik hem met populaire meisjes zie praten, voelt het alsof de honderden vlinders in mijn buik allemaal samen een hartaanval krijgen.
Het doet pijn, beseffen dat je iemand waar je gek op bent nooit kunt krijgen. Het kan je doden, maar je moet met de pijn leren leven. Ik heb een manier gevonden om met de pijn om te gaan, dit is mijn verhaal over ‘the pain of love’.
Wat denken jullie? Is hij origineel, zijn er dingen die ik kan veranderen? Kritiek, opmerkingen of tips zijn altijd welkom! (:
Never run out of reasons to smile...
