Oke volgens mij is het niet normaal maar toch voel ik het en het vreet me op.
Gister had mijn beste vriendin me wat verteld:
De jongen op wie ze stapel is wil niet meer praten omdat hij vind dat ze te ver uit elkaar wonen voor en relatie (vindt hij). En hij wil haar niet meer herinneren omdat het hem pijn doet. Maar dat negeren maakt mijn vriendin verdrietig en nu werd ik gisteren er huilend door wakker toen ik eraan dacht.
-Dat is toch niet normaal?-
Ik bedoel, ik heb liever dat dat mij overkomt dan haar. Ze pasten zo goed bij elkaar:'(
dat moest er even uit,
sorry
wie met beide benen op de grond blijft staan komt geen stap verder