Hij komt net mijn kamer binnen en verteld me dat zijn moeder eergisteren overleden is. Ja, ik heb haar nooit ontmoet, ik weet niet eens hoe ze heette, dus het enige wat ik op het moment kon zeggen was: 'tja..' En meer ook niet.
Hij vond het zelf ook niet zo erg, hij moest niet eens huilen. Hij gedraagt zich nou verder gewoon als op ieder andere dag, net alsof het hem niks interesseert. Ergens is dat best wel wreed. Maar er zou ook vast wel een reden achter zitten dat ik haar niet mocht kennen.
Still vind ik het raar... ;\
Om het topic nog zinvol te houden; jullie ook zoiets vaags meegemaakt?
Scream for mercy!