Hey, ik voel me zo rot in de liefde dus heb dan maar dit gedicht geschreven.
Vallen als een baksteen is hard
Opstaan doet pijn
Proberen verder te gaan valt niet mee
Vergeten zal ik niet
De wond blijft zitten
En geneest weg tot een litteken
Ooit zal het weer open gaan
Dezelfde schram op dezelfde plek
Dezelfde pijn
Maar toch zal het even duren
Vooraleer ik je weer vergeef.
Mooi of niet?
FireFlies Above My Head