Voor twee weekjes gaat mijn vader weg.
Hij organiseert fietsreizen in het buitenland, voor fietsers in Nederland. Er gaan zo'n 20 man mee of zo.
Dit keer gaat ie naar Frankrijk, ook door bergen en zo.
Hij rijdt mee in zijn gehuurde busje, met allemaal eten erin. Dan stopt hij ergens, en dan zet hij allemaal eten klaar in mandjes. Zoals appels, broodjes, koeken, tomaten, water, energy pillen, etc. En dat vinden al die mensen heel erg leuk, hij krijgt er namelijk altijd heel veel complimentjes voor enzo. Dan vind ik papa lief.
Maar goed. Ik werd weer sentimenteel. Duuus, nu moet ik mijn vader voor twee weekjes missen.
Of is dit kort, voor sommige mensen hier?
You're a lover of the wild and a joker of the heart, but are you mine?