Mijn verjaardag is helemaal verpest. Het was heel leuk in de morgen, ik had sportdag. Eerst zag ik daar best wel tegenop, maar het viel allemaal mee.
Op de terugweg kreeg ik een sms van Eva (dat meisje uit die kliniek). Het was een hele lange sms, maar dat ga ik hier niet opzetten i.v.m. privacy. Ik zal even kort zeggen waar het op neer komt: Ze gaat zelfmoord plegen. Ik kwam huilend thuis en heb het tegen mijn moeder gezegd.
Ik maak me echt zorgen, ik weet echt niet wat ik nu moet doen. Haar ouders nemen niet op, ze neemt zelf niet op en het nummer van haar broer heb ik niet.
Van mijn moeder moet ik weer met maatschappelijk werk gaan praten, maar dat wil ik helemaal niet. Ik wil gewoon dat dit allemaal stopt en dat Eva weer wordt zoals ze eerst was. Ik ben echt ten einde raad.
Je bent zowel de weg als degene die hem bewandelt.