Ogeveer drie weken geleden kwam er een vriend ,die een restaurant heeft, van mijn ouders bij ons in onze taverne/cafe iets eten. Hij had zijn vriend/garcon/bediende meegebracht en ik vond die al creepy enzo. Maar die was kei onvriendelijk tegenover onze andere klanten en hij zag zo twee bruine mensen passeren en hij riep zo keiluid "zie die zwetzakken *vertaling: zie die zwartzakken eigenlijk een afgeleidwoord van negers*" en ik vond die kei onbeleefd. En nu ik had mijn nummer nodig om op netlog credits te kopen, maar ik was te lui om mijne nummer in mijne gsm te zoeken, ik kende die toen nog niet vanbuiten, en dus ik vroeg aan Laureen of ze mijn nummer wou doorsturen. Ze deed dat en legde mijn gsm naast de laptop, ik zat in het cafe omdat mijn stiefvader iets moest opzoeken nadat ik die credits had gekocht. Maar die gast was naar toilet gegaan en passeerde voorbij mij terwijl mijn bericht nog open was, dus hij had mijn nummer gezien en hij had die blijkbaar onthouden. Want nog geen vijf minuten later kreeg ik berichten van hem , ik wist niet wie het was dus ik vroeg "wie ben jij?" En da stuurde hij terug ik zit in u cafe vijf tafels van u. Dus ik keek op en ik zag die gast zitten. Maar ik stuurde niet terug en na een halfuur ging hij en die vriend van mijn ouders weg , maar in dat half uur bleef hij sturen naar mij, zoals " ga je mee met mij nu naar de zee" en "ga je mee winkelen met mij" en "is het echt waar dat je een vriend hebt, spijtig" Maar ik reageerde niet. En hij ging in onze keuken en noemde mijn stiefvader constant pipo en zulke dingen, iedereen irriteerde zich aan hem. Maar toen hij weg was , zei ik het tegen mijn ouders. En zij zeiden trek u dat niet aan , hij stopt vanzelf. Maar toen stuurde hij plots "Wil je anders meteen met mij mee naar huis gaan in plaats van te winkelen 
kusje" en ik vond dat zoooooooo vies. Dus ik stuurde nu voor het eerst terug, "Nee dankuu ,laat mij gerust please, ik vind u vies". toen stuurde hij terug "Waarom gaf jij je nummer dan aan mij?!" Like Whatthefuck ik gaf mijn nummer niet eens, sukkel. En toen liet hij mij met rust. En nu ik dacht ik ben ervan af. Want ik heb nog dagen later na die berichtjes braakneigingen gehad toen ik aan hem dacht, want hij was echt lelijk en vies, en oud hij is 27 of 28 en heeft ene vriendin, en stuur zulke berichten naar meisjes van -toen nog 16- 17 jaar. Maar nu plots gisteren zag ik hem terug, aan een winkeltje. Ik had net Laureen geholpen met haar zakken te dragen, ze was blijven slapen. Ze was net weg toen ik hem zag. Ik vlug mijn gsmoortjes in mijn oren en de muziek lichtjes op gezet. Maar die liep naar mij toe, en ik harder stappen, en toen ik er passeerde , ongeveer op 50 cm van mij af, riep die weer mijn naam en ik doorstappen , hij riep hem nog drie keer ofzo. En die keek kei creepy weer. Ik heb het meteen gezegd tegen mijn ouders, en nu wilt mijn stiefvader als die gast nog eens in ons cafe binnenkomt hem eens zeggen dat hij mij met rust laat en hem slagen. Ik zit hier echt met de bibber op mijn lijf, ik zit constant er weer in mijn hoofd mee. Ik vind die zo vies en eng, maar die kan elk moment in ons cafe komen. Ik ben eigenlijk bang van die gast, die ziet er zo uit als een moordenaar/aanrander/verkrachter. Mijn vriendinnen die het weten zeggen dat ik het tegen mijn vriendje moet zeggen, maar ik ben bang dat mijn vriendje gewoon het restaurant waar die gast werkt hem een klop op zijn gezicht gaat geven. Want die gast is racist en mijn vriend is een bruine, maar langs de andere kant wil ik het hem zeggen en hoop ik dat mijn vriend hem een klop gaat geven en dat die gast weet dat hij mij met rust moet laten.
Ik heb zo'n schrik van die gast, want nu elke keer dat ik een sms krijg van een onherkbaar nummer, hoop/wens ik dat het niet weer van hem is. Want ik heb die gast zijn nummer niet eens en ik heb die berichten gewist.
Kan iemand mij tips geven om te kalmeren en er niet veel meer aan te hoeven denken. Ps Sorry voor deze lange tekst
[ bericht aangepast op 16 april 2010 - 16:30 ]
CEO