Ja.
Op mijn voorhoofd: Toen ik jarig was (ik werd 7) was mijn zusje drie dagen daarvoor geboren en was mijn moeder in het ziekenhuis. Ik was thuis met mijn vader en had nieuwe kleren aan, op mijn verjaardag. We zouden dus naar het ziekenhuis gaan om mijn zusje weer te zien, die drie dagen oud was. Ik had een broek aan die iets te lang was en die bleef hangen over de punt van mijn schoenen, dus ik struikelde en kieperde met mijn hoofd tegen de muur aan. DE PUNT VAN DE MUUR, in de gang. Dus dat waren 4/5 hechtingen. Pijnlijk.
En op mijn been. Die heb ik al 3 maanden of zo. We moesten met sport op school (je kan het ook gym noemen, wij hebben het alleen 9 lesuren per week) maar we hebben tevens op 18 April ook sport, maar dan moeten we 5 km rennen voor een of andere zorgspecialistenloop in het centrum van Haarlem, waar ik dus woon. Wij moesten daar toen dus voor oefenen, maar het waren vet grote rondjes (om een groot meer heen) en we moesten er 1 en de 2e mochten we zelf, de 1e achter onze sportdocent aan. Maar we waren echt heel erg moe, 1 rondje was 4,8 kilometer! Dus het 2e rondje (toen we uit het zicht waren) zijn we de bosjes in gegaan (een paar vrienden & vriendinnen en ik) en toen wilden we afsnijden, maar er waren zoveel doorntakken dat mijn benen helemaal openlagen en alles, en we kwamen als laatsten aan. Ik heb nu nog littekens.
Mysli zdes' uzhe ne vazhny