Nou, ik heb een leraar voor levensbeschouwing en hij is echt raar. Hij behandelt mij ook anders dan de rest van de klas. Zoals vorige week.
Thuis bij ons is er op dit moment heel veel loos, dingen die mijn leerwerk beïnvloeden. Op maandag hebben we altijd levensbeschouwing, en de week daarvoor was het (ik noem het maar even zo) ''Doomsday''. Dus toen heeft mijn moeder me donderdag en vrijdag thuisgehouden. Die maandag kwam ik op school en vroeg hij waar mijn werkboek was. Ik gaf hem dat en hij keek erin. ‘Je moest alle opdrachten hebben ingevuld voor vorige week vrijdag, toen was je er niet.’ Toen heb ik hem rustig uitgelegd dat ik niet kan voorspellen of ik ''ziek'' word, dus mijn werkboek op school had liggen. Toen begon hij helemaal te flippen en stuurde hij me eruit om de opdrachten af te maken. Ik wist niet wélke opdrachten dus ben ik gewoon wat gaan maken. Op het einde van de les leverde ik het in en kreeg ik er een vier voor, omdat ik niet alle opdrachten had die ik moest hebben.
Vrijdag hadden we een roosterwijziging maar omdat ik geen internet had wist ik dat niet. Iedereen had mij gezegd dat we uitval hadden en de volgende morgen kom ik erachter dat we toch gewoon les hadden. Omdat we huiswerk hadden, had ik mijn boeken meegenomen naar huis en die thuis gelaten. Ik had ze dus niet op school. Ik kwam hem op de gang tegen en legde het - rustig - uit. Toen schudde hij zijn hoofd en begon hij van die teleurgestelde geluiden te maken, kan het niet goed uitleggen hoe. In de les, steekt een meisje - een regelrechte slet - haar hand op. ‘Meneer ik heb mijn boeken niet bij.’ En toen verwachtte ik dat hij ook hetzelfde deed, maar hij zei heel rustig: ‘Dan kijk je bij G. mee.’ Mijn mond viel serieus open van verbazing. Ik kreeg ook nog eens een hele preek naar mijn hoofd geslingerd van dat hij heel teleurgesteld in me was blablabla. Terwijl hij weet wat er thuis speelt.
Sorry ik moest het gewoon even kwijt.
neem jij het goede pad maar, ik neem een omweg.
