Bij mijn nieuwe story: Flowers and therapy.
Nakai is zestien jaar en een echt levensgenieter. Ze rookt joints, drinkt en blijf tot diep in de nacht weg met vrienden, alleen maar om haar problemen te vergeten. Ze heeft last van een persoonlijkheidsstoornis en is daarom thuis onhandelbaar geworden. Bovendien kampt ze met hallucinaties. Haar moeder ziet geen andere uitweg meer en besluit haar naar een inrichting ver uit de buurt van haar huis te sturen, in de hoop dat ze zal veranderen.
Maar wat als Nakai helemaal niet wil veranderen en van plan is de hele inrichting op stelten te zetten? Zal ze uiteindelijk veranderen of zal ze altijd hetzelfde blijven? En wat als de liefde op haar pad komt?
Onbekende personen, drama, romantiek.
Doen/niet doen?
Origineel?
Everything is quiet, except for all the voices in my head that say your name.