Mijn vriendin - Lifestyle

Ik en een vriend hebben een probleem dat gaat over een vriendin van ons.
Met een vriendin van ons gaat het de laatste tijd helemaal niet lekker door wat bepaalde dingen, onder andere door wat pesterijen.

Een vriendin van ons zit al een paar jaar in over haar gewicht (ze is niet de allerdunste maar ook zeker niet superdik, gewoon wat steviger) en ze at al een paar jaar heel weinig. Zo eet ze bijvoorbeeld tussen de middag al een paar jaar helemaal niks. Nu heeft ze de laatste tijd weer wat pesterijen meegemaakt over dat ze dik is en nu is ze helemaal er in op gegaan.

Ze heeft een plan voor zichzelf op gesteld waar ze vanaf zaterdag al mee bezig is gegaan. Zo eet ze alleen een paar crackers als ontbijt, het avondeten eet ze ook en voor de rest eet ze niks meer! Ze drinkt heel veel thee en water om het hongergevoel te onderdrukken. Als haar ouders met bijvoorbeeld een snoepje of een koekje komen dan denkt ze daar een uur over na en durft ze het niet op te eten, uiteindelijk doet ze het met heel veel moeite en kleine hapjes die ze zo zacht kauwt dat het vloeistof word. Ze let ook al een paar dagen op alles wat ze eet hoeveel vet en calorieën er in zitten en is aan het oefenen om haar vinger in haar keel te steken en dan te overgeven. Verder is ze de laatste paar dagen ook aardig bezig met snijden..

Ze draait er helemaal in door en we weten niet meer wat we moeten doen! Ze luistert niet naar ons! We willen haar helpen maar we hebben geen idee hoe het nu moet. We wonen aan de andere kant van het land dus haar opzoeken gaat ook niet zo goed en aangezien zij vaak boos op ons is durven we ook niet echt..

Hebben jullie tips wat we tegen haar kunnen zeggen of wat we kunnen doen?

Dat ze niet naar jullie luisterd is wel balen, anders had je met haar kunnen praten.
Ik zou nie weten wat voor een oplossing...
Misschien kunnen jullie haar allemaal (goede) manieren voorleggen om af te vallen, zonder dat je bijna niets hoeft te eten?

---

Werken is leuk, ik kan er uren naar kijken.

Ik heb je titel even aangepast.

Eetstoornissen zijn iets heel erg heftigs en helaas kost het heel veel pijn en moeite om iemand die eraan lijdt te laten beseffen dat wat ze doet fout is. Veel mensen belanden dan ook in het ziekenhuis voordat ze ook maar enig idee hebben van wat ze kapot maken en zelfs dan is het een heel groot proces van herstelling.
Lastig dat jullie zo ver van elkaar af wonen. Wat weet jij over eetstoornissen en de gevolgen ervan? Je zou haar daar namelijk mee kunnen confronteren en misschien, als dat mogelijk is, haar ouders kunnen inlichten als ze er niks aan gaat doen.
Maar dit blijft een heel lastige situatie. Als je hulp nodig hebt om bijv. met haar te praten of wat dingen wilt weten over eetstoornissen, mag je me altijd pb'en, ik heb dit van dichtbij genoeg meegemaakt.

[ bericht aangepast op 7 maart 2010 - 22:05 ]

---

I clicked my heels and wished for you.

Weten haar ouders het ook?
misschien kunnen ze haar (klinkt heel hard) naar een soort psycholoog sturen om haar hier van af te helpen.

---

Don't wait for the perfect moment, take the moment and make it perfect.

Ze heeft het zelf ook meegemaakt met vriendinnen van haar. Dus ze weet het zelf ook wel een beetje.
Ze zegt haar grenzen te kennen maar ik weet het niet. Bedankt (:

Ik zou echt totaal niet weten hoe je ermee om moet gaan... Ik zou het wel proberen haar duidelijk te maken dat ze niet goed bezig is, maar wel lief blijven, maar streng en rechtvaardig op het gebied wat je kwijt wil.
Persoonlijk vind ik bij andere mensen (en dan weer heel typisch niet bij mezelf) het heel mooi als ze iets steviger zijn. Ziet er vaker ook nog gezonder uit ook. Eten is iets om je in leven te houden. Niet om bang voor te zijn. Jij moet erin bijten, een broodje zal je ook niet bijten.

Ze kan nu wel een heel plan opstellen, maar als je voor jezelf 55 instelt en je bent afgevallen tot 54 en je wil een rond getal, zal ze gaan kiezen voor 50 in plaats van die extra kilo aan te komen. Daar loopt het uit de hand.
Als je af wil vallen, moet je het wel gezond doen, dan behoudt je het namelijk. Het hoeft er niet allemaal in een week van af, je kunt er beter een halfjaar over doen en dat je lichaam zich daarnaar heeft ingesteld, dan kom je ook niet meteen weer terug aan. Als je heel snel afvalt en dan weer gaat eten, komt het er twee keer zo snel aan.
Ik zou er een keer met z'n drieën over praten. In je eentje kan ze je snel ompraten. Mocht het echt nog heel lang gaan duren, ga dan met haar ouders praten.

---

Neeheee, Gackt is niet geil. Gackt = seks.

Dat hebben wy haar ook al duidelyk gemaakt dat als ze zo nodig wilt afvallen ze niet in een week of een maand het moet doen maar gewoon over een lange termein en gezonder. Over het met zyn drieën praten, ze is enorm eigenwys en luistert niet naar my of die vriend van my.. Haar ouders gaan vertellen gaat denk ik ook lastig worden aangezien wy geen helemaal geen contact hebben met haar ouders en hun niet tot amper kennen.

ScrapAttack schreef:
Weten haar ouders het ook?
misschien kunnen ze haar (klinkt heel hard) naar een soort psycholoog sturen om haar hier van af te helpen.

---

Everything is quiet, except for all the voices in my head that say your name.

Ik heb haar ouders wel eens gezien. Maar ik ken ze helemaal niet. Dus dat is wel lastig.

Ik kan je uiteraard vanaf hier geen oplossing geven, maar ik kan je wel vertellen dat je vriendin nu ábsoluut geen preek wil hebben van hier tot tokio. Integendeel, het is een roep om hulp, laat haar blijken dat je er voor haar bent. Het beste kun je haar eerst haar gang laten gaan, klinkt raar ik weet het, maar het zal helpen. Ze zal zélf moeten inzien dat ze verkeerd bezig is, ziet iemand het niet in, dan zal ze nooit, maar dan ook nóóit weer normaal gaan eten. Uiteraard als het té ernstig wordt zou je met haar kunnen gaan praten, maar uit je verhaal blijkt nog niet dat ze cómpleet is doorgedraait. Daarom zou ik ook wachten met naar haar ouders rennen, uit ervaring weet ik dat iemand dat als laatste wil.
Geloof me, steun haar en vertrouw elkaar. Probeer het steeds met kleine beetje te laten blijken.

Beetje een lang bericht, maar als je vragen hebt, of tips wilt hebben, je mag mij áltijd Pb'en. (:

Ravel schreef:
(...)

Ik kan je wel vertellen dat een psycholoog hier helemaal níets aan toe zou voegen, integendeel. Door opnieuw met iemand vertrouwen op te bouwen, door verplícht vertrouwen op de bouwen zal het alleen maar tegendraads gaan. Een psycholoog is énkel positief wanneer de persoon in kwestie zélf aan z'n problemen wil gaan werken. Bovendien is een psycholoog ook niet voor iedereen weggelegd, het kost handenvol geld, en je móet er het type voor zijn. Ben jij geen hulp-accepterent persoon, dan zal het nooit van je leven gaan werken.

Wat bedoel je met compleet doorgedraait?

Pff kan wel merken over wie het gaat

---

dream, dare, fly!

RiannexBFMV schreef:
Wat bedoel je met compleet doorgedraait?

Wanneer ze echt in levensgevaar begint te komen, of dréigt te komen. Wanneer ze in een isolement begint te raken. En née dat is niet nu ze net begint met hysterisch afvallen. Mensen met een -ontwikkelende- eetstoornis willen graag de controle hebben over zichzelf, kan het zijn dat zij ergens de controle over kwijt is geraakt? Misschien dat er de laatste periode iets ernstigs is gebeurd, of iets dat haar gekwetst heeft?

Ja er zijn wel dingen gebeurd. En ik weet ook wel zeker dat het daardoor komt. Ze is al een paar jaar bezig maar nu is het heel ernstig in eens. Ze is jaren gepest en nu door weer wat opmerkingen over dik zijn en wat andere dingen is het heftiger geworden.

[ bericht aangepast op 8 maart 2010 - 21:06 ]

Probeer haar duidelijk te maken dat ze zo juist géén controle krijgt, omdat het afvallen háár onder controle gaat krijgen. De enige controle die ze kan krijgen, is de controle óver haar controle. De controle om wél te eten, en om af te vallen op de juiste manier. (: Laat haar desnoods dit topic lezen.