• Ze tikte onrustig met haar pen tegen de muur. 'Hou er eens mee op'mopperde het blonde meisje die op de bank zat. Ze negeerde het, en ging gewoon verder. Buiten was het slecht weer. Het was donker buiten, en het onweerde. Ze staarde naar de regendruppels die op de grond neervielen. 'Wanneer kom je nou eens bij het raam vandaan?' Een groepje jongens liep haar voorbij. De laatste van het groepje bleef even staan, en keek naar haar. Ze besteedde niet echt aandacht aan hem, maar had wel door dat hij naar haar keek. Ze zag de glimlach op zijn gezicht weerspiegeld in het glas. Ze zag hoe hij naar haar toeliep, en haar naar achteren trok. Met een harde klap viel ze neer op de grond. Ze kwam neer op haar rug, en haar achterhoofd raakte de grond. Ze vertrok geen spier, en staarde naar het plafond. Hij keek haar raar aan. Samen met zijn vrienden liep hij naar haar toe, en ging boven haar hoofd staan. 'Oh sorry'zei hij met een sarcastische toon in zijn stem. Zijn vrienden trokken hem met zich mee. 'Laat haar maar, ze is raar' hoorde ze hun roepen. Iedereen in de kamer bleef naar haar kijken. Langzaam begon ze te bewegen, en ging recht zitten. Ze duwde de bruine plukken haar uit haar gezicht, en stond op. Met haar rechterhand veegde ze haar linkerschouder af, en met haar linkerhand veegde ze haar rechterschouder af. Ze hoorde de mensen om zich heen fluisteren. Niet een van hen keek meer naar haar, maar ze wist wel zeker dat ze nog wel over haar praatten. Ze liep de 'woonkamer' uit, en liep de gang op. Er waren velen deuren. Achter iedere deur was de kamer van twee van de jongeren die hier verbleven. Ze liep naar haar eigen kamer toe. Ze bleef voor de deur staan, en reikte langzaam uit naar de deurknop. 'Daar komt ze'hoorde ze iemand zacht zeggen. Ze deed de deur open. Twee oudere meiden gooiden haar spullen op de grond, en renden langs haar heen de deur uit. Ze bleef onverschillig naar haar spullen kijken. Het overkwam haar vaker sinds ze in het weeshuis woonde, ze was het gewend. Ze gooide de deur dicht, en raapte haar spullen op.
    Haar naam was Cristine, en dit is haar verhaal.


    Klik.
    Mening graag. Beoordeel het allemaal alsof je een hele oude, chagrijnige zeur bent die graag streng is (cat)


    Rose houdt van Renée&Benjamin . <3

    -Is een oude, chagrijnige man-

    HET IS COOl. (flower)


    Smiling but close to tears.

    -Is oud en chagerijnig-
    Ik heb een abo genomen :$
    -houd van goeie kostschool verhalen-
    - <3 -


    Life is hard and then we die

    Zo koel. Twee oude, chagrijnige mannen vinden mijn verhaal leuk. Nu voel ik me ook oud. :9~


    Rose houdt van Renée&Benjamin . <3

    Oude zakken (cat)


    I may not always be perfect, but I'll always try.

    Moooooeeeh. (:

    *oh wacht, dat was een koe xD*


    Life is hard and then we die

    Thingies schreef:
    Oude zakken (cat)

    Don't ya like to be old? o.o Wees jij dan maar een jonge expert die mij gaat vertellen wat je ervan vind :9~


    Rose houdt van Renée&Benjamin . <3

    Ik trek oldies en koeien aan (cat)


    Rose houdt van Renée&Benjamin . <3

    PUKKELxDING schreef:
    Moooooeeeh. (:

    *oh wacht, dat was een koe xD*

    Whahahaha x'D

    Hij is leuk
    (krul)


    I may not always be perfect, but I'll always try.

    Jij schrijf echt vet leuk! Ik ga lezen. Damn. Nu lees ik al 2 stories en allemaal van jou! _O_


    Some people make the world special just by being in it

    Crimineel schreef:
    -Is een oude, chagrijnige man-

    HET IS COOl. (flower)


    You are free. Free to dream, to love, to laugh and find peace. Free to be you and happy.

    Ik vind het leuk. =D
    & ik heb een abo genomen D:.


    None but ourselves can free our minds.

    Er was geen enkele begeleider die er iets aan deed. Eigenlijk was er niet eens een begeleider die er interesse voor toonde om haar te helpen. Ze waren er alleen maar om de kinderen voorzieningen te bieden, af en toe naar buiten te brengen en ervoor te zorgen dat ze naar school gingen en hun diploma haalden. Niet voor hun emotionele problemen. Ze kon nergens heen, niemand haar verhaal vertellen. Niemand wist wat ze vroeger had mee gemaakt, voor ze in het weeshuis belandde. Niemand vroeg het zich ook af. Ze hadden geen interesse in haar, maar op het zelfde moment wouden ze tóch allemaal weten wat er met haar aan de hand was. Waarom ze bij alles zo onverschillig deed en geen enkele emotie toonde. De deur van haar kamer werd steeds weer, snel open en dicht geslagen door enkele kinderen die het blijkbaar 'leuk' vonden om dat te doen. Ze deden steeds weer de deur open en lachten haar uit, maar zodra ze op wou staan deden ze de deur dicht. Ze hoorde aan hun voetstappen dat ze dan wegrenden en deed uiteindelijk geen moeite meer om op te staan. 'Ik heb zo'n medelijden met Amor, dat ze bij jou moet slapen'riep een van de kinderen. Ze trok er een achterbaks gezicht bij terwijl ze naar Cristine keek. Maar Cristine haalde haar schouders op. Het meisje kreeg een geërgerde uitdrukking op haar gezicht. Het irriteerde hen allen wanneer ze zo onverschillig deed. Alsof het haar niet raakte. Ze wisten ook niet of ze nou van binnen zich er druk om maakte, of zich er gewoon niet mee bezig hield. 'Amor moet zelf maar weten of ze hier wel of niet wil slapen. Wil ze dat niet, dan vraagt ze maar aan een van de begeleiders of ze weg mag' Cristines stem was prachtig, al liet ze die niet vaak horen. Bijna nooit zelfs. 'Ga eens aan de kant'hoorde ze iemand zeggen. De kinderen stapten ieder aan de kant voor Amor die naar binnen wou. Amor was de kamergenoot van Cristine. Ze liet Cristine vaak met rust, omdat ze toch meeztal geen antwoord gaf. Amor was iemand waar bijna iedereen tegenop keek. Cristine was het juist tegenovergestelde. Iemand waar iedereen op neer keek.


    Klik.


    Rose houdt van Renée&Benjamin . <3

    Ya know what I think bro. It was tha bomb!


    You're a lover of the wild and a joker of the heart, but are you mine?

    <3.


    when words fail, music speaks.

    Amor liet zich neervallen op haar eigen bed. Ze pakte haar boek en sloeg het open. Cristine keek toe hoe Amor zich langzaam achterover leunde en het boek rustig begon te lezen. Amor was meestal erg druk, en kon gewoon niet stil zitten. Amor keek op vanuit haar boek, richting Cristine. 'Je bent wel erg stil he.'zei ze zachtjes. Cristine haalde haar schouders op, en ging op een bureaustoel zitten. Ze schoof zich aan achter haar bureau en pakte een schift. Ze begon rustig met het leren van haar Scheikunde aantekening. Morgen zou ze dan wel een Aardrijkskunde repetitie hebben, maar daar was ze goed in dus deed ze er gewoon simpelweg geen moeite voor. Scheikunde was waar ze pas echt moeite mee had. Hoe hard ze ook leerde, ze snapte het nooit. Haar leraar zei dat het kwam doordat ze nooit vragen stelde. Misschien had hij gelijk, maar zij vond ik ieder geval van niet. Ze kon met geen enkele leraar goed praten. Ze begrepen haar nooit. Net zo min als haar klasgenoten, die alleen maar over haar roddelden. 'Wat sta je nu eigenlijk gemiddeld voor scheikunde?'riep Amor om haar aandacht te vangen. Ze schreef een cijfer op haar schrift, en hield die vervolgens omhoog. 'Je hebt een prachtige stem, laat die ook gewoon horen. Praat gewoon eens' Amor legde haar boek neer, en klom uit bed. Ze liep naar Cristine toe, en legde haar arm op Cristines schouder. Cristines ogen werden groter, en ze begon haast spastisch te doen. Ze kon er niet goed tegen als iemand haar aan raakte. Amor haalde haar hand snel van haar schouder, en zette een stap naar achteren. 'Sorry' Cristine knikte, en stond op. Nogmaals knikte ze, en liep toen hun kamer uit. 'Wat een spastisch kind'grapte een van de meiden waar ze langs liep. Een ander meisje stap haar voet uit, in de hoop dat Cristine erover heen zou struikelen. Maar met een prachtige, haast sierlijke beweging sprong Cristine erover heen. 'Oh fijn, nu kan ze ook al springen' Cristine liep snel door. Ze liep de trap snel af, en liep rechtstreeks door naar buiten. Ze had geen zin in het gezeur van al die kinderen, en wou gewoon even rustig alleen kunnen zijn. In haar hoofd speelde ze steeds het moment dat Amor haar aanraakte af.


    Klik.


    Rose houdt van Renée&Benjamin . <3