Meestal ergerde ik me dood als ie online kwam op msn, en niets zei. En dan ergerde ik me ook nog gewoon aan het feit dat zijn naam in mijn msnlijst stond.
Totdat ie net ineens online kwam. Ik vond het nieteens erg meer, en ik heb vrede met hoe het nu is. Eindelijk begin ik over hem heen te raken, denk ik.
Begint ie nog ineens tegen me te praten ook. Het was gewoon een heel oppervlakkig gesprek van: 'Alles goed?' en 'Wat voor opleiding doe je nu?' maargoed. Het draaide voor het eerst niet op ruzie uit.
En nu ben ik trots op mezelf
[ bericht aangepast op 1 feb 2010 - 19:42 ]
Everything is quiet, except for all the voices in my head that say your name.