Ja van het lachen door mijn droge opmerking vanmorgen. En het is echt heel lang geleden dat ik samen met mijn mama heb kunnen lachen.
Dit was het gesprek zo ongeveer:
"Zou hij zich mij nog herinneren?" "Wie?" "Strify, duh." "O natuurlijk joh." "Hoezo, ik ben een van die duizende meisjes die aan zijn voeten liggen." "Ja maar jij struikelde over een drempel hun niet."
Dus ik begin kei hard te lachen.
"Dus als ik later met hem getrouwt ben en de kinderen vragen hoe we elkaar ontmoet hebben moet ik dus zeggen 'nou mama struikelde over een drempel voor papa's neus!'"
En toen lagen ik en mijn mama beide in een deuk en toen deed mama het bijna in haar broek van het lachen vanwege mijn fantasie
Dit was het gesprek zo ongeveer:
"Zou hij zich mij nog herinneren?" "Wie?" "Strify, duh." "O natuurlijk joh." "Hoezo, ik ben een van die duizende meisjes die aan zijn voeten liggen." "Ja maar jij struikelde over een drempel hun niet."
Dus ik begin kei hard te lachen.
"Dus als ik later met hem getrouwt ben en de kinderen vragen hoe we elkaar ontmoet hebben moet ik dus zeggen 'nou mama struikelde over een drempel voor papa's neus!'"
En toen lagen ik en mijn mama beide in een deuk en toen deed mama het bijna in haar broek van het lachen vanwege mijn fantasie
-