Ik haat het daar zo he. Ik weet de weg er niet en ik moet altijd vragen: ''Waar ligt de patat.'' of nog een klassieker: ''Ik kan het brood niet vinden.'' Ik heb daar zo'n hekel aan echt want ik kom altijd mensen tegen die ik ken. En het is gewoon één kansloze boel in de supermakrt en vooral alleen. Ik vindt het dus de meeste kansloze winkel op aarde. (We laten de wibra en de zeeman even achterwegen.)
En nu, nu moet ik dus alleen naar de supermarkt.
Be here, be alive, and be the means to a worthwhile end. Head down, chin up, eyes on the horizon. Don’t blow it.