Zoals de titel; Waarom bestaat er liefde? Eerst voel je je helemaal geweldig elke keer als je aan diegene denkt of als je m ziet, maar er is altijd wat, ik ben nog nooit echt samen met iemand geweest. Alleen maar mensen die ik toch niet kan krijgen omdat ze tever weg wonen, beroemd zijn(dus ik ze niet ken), als ze al een vriend/vriendin hebben... Het kan nooit is een keer, gewoon iemand leuk vinden zijn... altijd groeien er weer grote gevoelens op. En als je dan weer achter komt dat ze je niet willen of ze hebben al iemand, dan breekt je hart, en de volgende keer weer. En het enigste wat mij over een gebroken hart helpt, is een nieuwe liefde, die dan ook weer fout gaat... Ik probeer er niet een te denken, maar t lukt niet. En ik wil absoluut niet emo lijken ofzo, maar zo voel ik me gewoon.
Weet iemand iets van tips, of wat dan ook, om over zoiets heen te komen?
[ bericht aangepast op 10 aug 2009 - 21:32 ]
