Ik mis 'm gewoon zo. - Stamcafé

Zoals sommigen hier weten, is mijn vader overleden, 3 Juli 2008. Dat betekent dus dat die desbetreffende dag steeds dichterbij komt, en ik ben echt heel emotioneel.
Ik heb zo m'n vreselijke momenten waarbij ik niet kan stoppen met janken, en ik kan eigenlijk gewoon niet beseffen dat-ie niet meer terugkomt. En dat is hetgene wat me dwarszit, ik vind het zo moeilijk om erover heen te komen. Het is niet dat ik er niet over wil praten, op dat gebied ben ik juist heel open, maar het lijkt net of ik die 'ene stap' niet kan maken.
Iemand tips?
(Bedankt voor het lezen)

---

-

Esmaye schreef:
(...)

Ja inderdaad. Als ik er alleen al aan denk ga ik huilen.

Presies als mij ik loop nu ook te huilen maar wat ik dan doe is juist express hele zielige liedjes luisteren dan stopt het huilen van zelf.

---

Easy peasy, pumpkin peasy, pumpkin pie, motherfucker!

Peacemaker schreef:
wow, dat is echt wel heftig.
ik heb zelf geen ervaring en ik kan je ook niet echt helpen maar heel veel sterkte ermee !

Dankjewel

---

-

ik heb er geen ervaring mee, maar de moeder van een vriendin van mij is overleden en zij is toen naar zo'n persoon geweest die er dan met je over praat. (weet de naam even niet meer voor zo'n persoon) dat heeft voor haar heel erg geholpen.
en sterkte ! kan me voorstellen dat het een moeilijke periode is.

---

-

Hey es,
Dat kan ik me heel goed voorstellen. En natuurlijk reageert iedereen en anders op, maar stiekem als ik in de bus naar huis zit van mijn werk of mijn school. En ik denk na over mijn pap. Dan hoop ik wel eens dat het gewoon allemaal een droom was. Dat ik wakker word, en dat hij gewoon weer thuis aan tafel op me zal zitten wachten. Des te pijner doet het dan als je weer beseft dat hij écht niet meer terug komt.
Je bent gewoon weer door een stukje van je rouwproces aan het gaan, en het is goed als je gewoon is flink huilt en alles eruit gooit. Natuurlijk is het moeilijk als die dag weer voorbij komt.
Niemand kan en mag jou kwalijk nemen dat jij je vader bent verloren en dat je daar zo nu en dan nog ontzettend veel verdriet om hebt.
Ik heb geen tips, behalve jezelf zijn. Als jij wilt huilen. Dan huil. En als jij wilt genieten, dan geniet je van het leven. Er is niemand die het recht heeft jou te zeggen hoe je je wel of niet mag voelen.
Wees jezelf, en andere zullen dat gewoon moeten respecteren.
Ik wens je veel sterkte. En je weet als er iets is. Of je moet even iets kwijt, ik ben er voor je.

x.

---

Wie du mir, so ich dir.

viedeogame schreef:
ik heb er geen ervaring mee, maar de moeder van een vriendin van mij is overleden en zij is toen naar zo'n persoon geweest die er dan met je over praat. (weet de naam even niet meer voor zo'n persoon) dat heeft voor haar heel erg geholpen.
en sterkte ! kan me voorstellen dat het een moeilijke periode is.

Dat hebben wij op sgool ook begeleidende hulp ofzo.

---

Easy peasy, pumpkin peasy, pumpkin pie, motherfucker!

xGORGEOUS schreef:
Je vader verliezen is niet zomaar iets. Daar moet je overheen komen, en dat lukt niet 'zomaar' even. Geef het wat tijd, huil wanneer het kan, doe leuke dingen met je vriendinnen, praat er veel over, lucht je hard, en hang een foto op van hem op je kamer. Zo is hij altijd bij je. En meer weet ik er ook niet op. I'm sorry... Heel veel sterkte<3.

---

You are free. Free to dream, to love, to laugh and find peace. Free to be you and happy.

En zoals sommige hier boven zeggen. Misschien helpt het je inderdaad wel om met iemand te praten, als een stukje hulp in je rouwproces. Want je bent nog jong, en zoiets is eigenlijk te moeilijk om alleen door te werken.

---

Wie du mir, so ich dir.

Het is inderdaad goed om er over te praten. Dat heb ik ook gedaan.

---

Easy peasy, pumpkin peasy, pumpkin pie, motherfucker!

KirstenSnaps schreef:
Hey es,
Dat kan ik me heel goed voorstellen. En natuurlijk reageert iedereen en anders op, maar stiekem als ik in de bus naar huis zit van mijn werk of mijn school. En ik denk na over mijn pap. Dan hoop ik wel eens dat het gewoon allemaal een droom was. Dat ik wakker word, en dat hij gewoon weer thuis aan tafel op me zal zitten wachten. Des te pijner doet het dan als je weer beseft dat hij écht niet meer terug komt.
Je bent gewoon weer door een stukje van je rouwproces aan het gaan, en het is goed als je gewoon is flink huilt en alles eruit gooit. Natuurlijk is het moeilijk als die dag weer voorbij komt.
Niemand kan en mag jou kwalijk nemen dat jij je vader bent verloren en dat je daar zo nu en dan nog ontzettend veel verdriet om hebt.
Ik heb geen tips, behalve jezelf zijn. Als jij wilt huilen. Dan huil. En als jij wilt genieten, dan geniet je van het leven. Er is niemand die het recht heeft jou te zeggen hoe je je wel of niet mag voelen.
Wees jezelf, en andere zullen dat gewoon moeten respecteren.
Ik wens je veel sterkte. En je weet als er iets is. Of je moet even iets kwijt, ik ben er voor je.

x.

Dankjewel, lieve Kirsten.

---

-

viedeogame schreef:
ik heb er geen ervaring mee, maar de moeder van een vriendin van mij is overleden en zij is toen naar zo'n persoon geweest die er dan met je over praat. (weet de naam even niet meer voor zo'n persoon) dat heeft voor haar heel erg geholpen.
en sterkte ! kan me voorstellen dat het een moeilijke periode is.

Dankjewel, ja dat is het zeker.

---

-

Maar ik wens je egt super veel sterkte want ik kan namelijk egt helemaal niks voor je doen(huil)
Het enige is er over praten in PB als je wilt aangezien we ong het zelfde hebben meegemaakt als je wilt

---

Easy peasy, pumpkin peasy, pumpkin pie, motherfucker!

TeamEdward schreef:
Maar ik wens je egt super veel sterkte want ik kan namelijk egt helemaal niks voor je doen(huil)
Het enige is er over praten in PB als je wilt aangezien we ong het zelfde hebben meegemaakt als je wilt

Dankjewel, en als ik behoefte heb om te praten zal ik je zeker een berichtje sturen!

---

-

Esmaye schreef:
(...)

Dankjewel, en als ik behoefte heb om te praten zal ik je zeker een berichtje sturen!

Oke is goed.

---

Easy peasy, pumpkin peasy, pumpkin pie, motherfucker!

Iemand verliezen dat je graag ziet is vreselijk. En eens wenen kan echt deugd doen, of er met iemand over praten? al kan ik dat zelf niet

Veel sterkte!!

Zoals de meesten hier al zeggen. Praat er veel over met anderen en huil alles er gewoon lekker uit -om het zo maar even te zeggen- en voor de rest veel sterkte.

---

"I shut my eyes in order to see.'