Philadelphia schreef:
(...)
Ik ga hier niet te veel meer over zeveren want jijhebt natuurlijk recht op je eigen mening en ik moet straks studeren, maar je moet je eens indenken dat jij toen een Joodse was.
Je had een vader en een moeder en broertjes en zusjes, een gezin maw, en op een dag worden jullie allemaal gedeporteerd. Je hoort jaren niks van je familie en als je dan eindelijk uit dat kamp best - terwijl je er uit ziet als een leven skelet, stinkend, al minstens 3 jaar geen fatsoenlijke maaltijd gehad en je mensen hebt zien sterven van de honger en uitputting- krijg je te horen dat ze allemaal vergast, verbrandt en in een massagraf gedumpt zijn.
En dan als je oud bent, zegt de jongere generatie : Het is toch gebeurt, vergeet het gewoon,' Dat doet denk ik verdomd veel pijn. En niet zoals pijn in 'ik ben depri omdat mijn vriendje een ander heeft' ofzo. Maar écht pijn.
Ja sorry dat ik er zo over denk. maar het intresseert mij echt niets. Ik ga mij echt niet druk maken over iets dat gebeurd is dat je niet meer kunt trug draaien. En zo denk ik daarover. Ik ben ooit [4 of 3 jaar geleden],mee gegaan naar zo een kamp,van schooluitstap. En ik doe dat geen tweede keer meer,ik vond echt,nja,dat zul je nu wel weten wat ik er van vond. Dees jaar gingen we er wee rnaartoe,maar ik ben thuis gebleven,ik kon er echt niets gaan doen Oo' Het is misschien wel erg dat die mensen gedood werden omdat ze joods waren. Maar dat is al,punt.