Jezus, dat is vreselijk ö. Ik ben zelf mijn opa verloren. Het was ergens in juni 2008. Een jaar geleden. Hij was ongezond, dus het was niet een grote verrassing. Maar toch kwam het als een schok, vooral voor mijn moeder. Mijn oma voelde dat er iets niet klopte, en is erheen gegaan. Opa deed niet open, oma politie gebeld, en toen hebben ze hem dood gevonden. Ik was niet eens zo erg verdrietig. Alleen bij de begravenis, omdat ze zulke droevige muziek hadden opgezet.
En mijn huisdieren, 3. Maar daar weet ik weinig meer vanaf. Behalve van mijn parkietje. Hij was 2, en was erg ziek. Echt triest. God wat moest ik huilen. Het was mijn beste vriendje. En toen was die weg. Dit was ongeveer 2 jaar geleden, gok ik. Maar van mijn 2 katten weet ik het niet meer.
Just because something isn't happening for you right now, doesn't mean that it will never happen.