Niemand wou naar haar luisteren. Haar stem was gebroken. Haar hart kon het niet meer aan. Haar ogen waren leeg, niemand herinnerde zich die glans die er ooit in scheen. Haar lichaam voelde koud aan, alsof ze jaren op de noordpool had gewoond. Haar hart, was meerdere keren gebroken maar zij hield zich sterk. Nog steeds luisterde niemand naar haar. Waarom, wist zij evenmin. Wat als je niemand meer hebt? Als je iedereen van je af hebt gestoten? Wat als alles afloopt. Zoals je niet wilt? Zij was sneldenkend, en dacht veelste snel dingen. Misschien was het nu wel waar, misschien liep het hier wel ten einde. Ze wou het niet, ze wou het simpel weg niet. Ze wou niet zo worden, zoals iemand die geen vrienden had. Die geen leven meer had, en waarvan niks meer over was. Dagen lang was ze bang, bang dat ze een vriendschap zou verliezen. Ze zal het goed laten komen. Ze heeft vele fouten begaan, maar is er altijd over heen gekomen. Ze wil het niet. Ze wil er niet alleen voor staan. De vriendin betekende veel voor haar, en wou haar niet verliezen. Ze wist niet hoe zij er over dacht. Of zij vond dat ze het verknalt vond. Dat het haar schuld was. Ze wou het goed maken, hoe dan ook.
Misschien weet jezelf wel dat hij over jou gaat, maar ik hou van je. x
Reactie ? <3
Misschien weet jezelf wel dat hij over jou gaat, maar ik hou van je. x
Reactie ? <3
