Ik heb een serie; Eén smsje is leuk...
Deel 3 is nu een tijdje af, en dit is een stukje uit deel 3:
Een boos, en opgelucht gevoel stroomt door me heen. Wow. Dat ik dit gedaan heb. Maar dat mens verdient het. Het is heel irritant als je mobiel de heletijd overspoelt wordt door smsjes, smsjes van dat stomme mens. Volgens mij een jongen. Ik ga weer in bed liggen. Voor de zoveelste keer. Met een goed gevoel val ik in slaap.
Ik word s'morgens wakker van de deurbel die een paar keer lang ingedrukt wordt. "Jaja, ik komt al", mompel ik zachtjes. Ik stap uit bed, kam mijn haren in 5 seconden, en loop naar beneden. Dan doe ik de deur open. Niemand. Niks. Ik roep nog even; "Hallo?" Maar als ik geen antwoord krijg sla ik de deur weer dicht. Ik gaap nog even. "Goedemorgen schat" hoor ik mijn moeder gapen. Ik glimlach. Mijn oren horen nog een geluid; de bel van de deur. O, misschien is het wel Marit. Ik doe de deur weer open, kijk om mij heen, en zie weer niks. Huh? Ik trek een gezicht. Ach ja, t zal wel.
Als ik de deur achter mijn rug sluit drukt er weer iemand op de bel. Is het een geest of zo? Ik pak razendsnel de deurklink en gooi hem open. In de verte zie ik een meisje wegrennen. Nee, dat kan het niet geweest zijn. Ik zie ook 2 jongetjes braaf spelen. Ik frons. Laat ook maar. Ik loop naar de tafel. Ik pak een beschuitje, en eet hem op. Ik sluit mijn ogen. Hmm, lekker zo'n rustige ochtend. Zo geniet ik nog een tijdje. Dan sta ik op en loop sloom de trap op. Zó vermoeiend. Grmpf. Als ik eindelijk boven ben gaat mijn mobiel. Ah, gosh, mijn mobiel krijgt het druk de laatste tijd. Ik neem op en luister naar de vertrouwde stem van Eline.
Zouden dullen hem maken?
EGYPTIAN GOD
Krullebol