• Hallo iedereen!

    Ik ben een verhaal aan het schrijven waarin best wel heftige dingen gebeuren.

    Nu vraag ik me af of hier op voorhand best een trigger-waarschuwing gegeven wordt en in hoeverre deze moet beschreven worden.

    Ik zou het normaal sowieso doen, maar een deel van de triggers kunnen het mysterie van het verhaal wegnemen, en dat is nu net de ruggengraat van mijn verhaal. Niet als shock-waarde, wel als een uitleg waarom bepaalde gebeurtenissen zijn voorgevallen of bepaalde personages een keuze hebben gemaakt.

    Wat is jullie mening hierover?

    - Moet er een triggerwaarschuwing gegeven worden? Als het afhangt van het onderwerp, voor welke 'triggers' moet er gewaarschuwd worden?

    - In hoeverre moeten deze triggers uitgelegd worden: is het vernoemen al genoeg, of beschrijf je best op voorhand al even wat meer details?
    (als voorbeeldje: stel er komen eetstoornissen in voor, moet je dan vertellen dat je het enkel vernoemt of dat het uitgeschreven beschreven wordt etc.)

    Ik stel deze vraag specifiek om het bijvoorbeeld hier op Q. of op andere online plaatsen te delen.
    In boeken neem ik aan dat de uitgeverij/editor/whatever je daar wel mee verder helpt (:

    Alvast bedankt!

    [ bericht aangepast op 14 nov 2025 - 1:01 ]


    Mijn brein breint zoals het breint.

    Sowieso trigger warnings doen. Waar je het moet zetten? Ik denk zelf dat het sowieso verstandig is om je 'blurb' aan te vullen al met de eventuele triggers of moeilijke onderwerpen die aan bod zullen komen. En je story een bepaalde leeftijdscategorie geven scheelt ook al.

    Verder zou je een hoofdstuk kunnen maken met de triggerlijst waarin alles onder elkaar staat. Ik zie namelijk bij dark romance bijvoorbeeld ook de trigger warning list aan het begin staan in boeken en andere boeken waarschuwen vooraf voor moeilijke onderwerpen. Ik denk niet dat je details hoeft te delen of alles hoeft uit te leggen - eventueel wel erbij vernoemen dat het expliciet wordt uitgeschreven. Een mention van bloed is anders dan wanneer het overal op de muren gesmeerd is natuurlijk, dus denk dat dat wel een handige inschaling is voor iemand of ze ermee kunnen dealen. Maar je hoeft geen spoilers te geven over je verhaal hiermee. En een trigger list hoeft niet te betekenen dat het shock wegneemt, want je weet alsnog niet waar, wanneer en hoe het in je verhaal verwerkt zit.


    It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

    Als je het hier of op iets soortgelijks plaatst, wat ik zou doen:
    Ik heb in het verleden gewerkt met algemene tags en waarschuwingen bij de inleiding van de story (ik ben AO3 gewend), en met het onder een spoiler plaatsen van spoilende waaschuwingen. Mijn algemene waarschuwingen zijn enkel benoemd, de heftigere waarschuwingen leg ik een beetje uit. Want er is inderdaad een verschil tussen iets enkel noemen of dit meer in-depth laten voorkomen in je verhaal, ook qua er wel of niet mee kunnen dealen als lezer. Dus je kan bijvoorbeeld 'eetstoornis wordt benoemd' zeggen (in het hoofdstuk zelf), of een algemene waarschuwing geven over dat dit een groot deel van het verhaal is. En er mogelijk dan nog wat meer over kwijt.

    Afhankelijk van het onderwerp doe ik het voor geweld en voor dingen die mogelijk heftig gevonden kunnen worden door anderen. Waar ik precies de lijn leg wat betreft wel of niet waaarschuwen is vooral een gevoel bij mij.

    [ bericht aangepast op 14 nov 2025 - 7:38 ]


    If only humans could have vertical asymptotes ~ Quinn

    Ik heb in één van mijn boeken een trigger warning gezet over (geïnternaliseerde) homofobie, hoewel er ook moord en marteling etc. in zitten. Dat deed ik op aanraden van een proeflezer, maar verder doe ik het eigenlijk nooit, ondanks de echt wel donkere thema's. Maar wat ik zou doen (en van plan ben om voor alle boeken in mijn uitgeverij te doen): zet vooraan neer dat het boek een aantal trigger warnings bevat die een deel van het mysterie weggeven en dat je die achteraan het boek kan vinden. Dan kan niemand ze per ongeluk zien en is het een hele bewuste keuze om ze wel te bekijken. (Ik vind het zelf namelijk echt een tegenvaller als ik per ongeluk trigger warnings zie; ik vind het spoilers). En als een eetstoornis alleen benoemd wordt, zou ik er (benoemd) achter zetten.

    [ bericht aangepast op 14 nov 2025 - 8:03 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    Ik heb het op Q zo gedaan; in de story-pagina van het verhaal staat bij mij het onderstaande rijtje genoemd:

    ◓ SOTY 2025, Season of the Witch
    ◓ Feminine rage, abuse, mental health
    ◓ Gebaseerd op de RPG 'Experium'
    ◓ Trigger warnings
    ◓ ©2025 Froukje | Leodh


    En daarna onderstaande tekst in het voorwoord:
    Not your Juliet is een fantasierijk verhaal over het verliezen - en hopelijk vinden - van jezelf na een traumatische gebeurtenis en gaat in op thema's zoals emotionele manipulatie, PTSS, feminine rage en het vervagen van een scheidslijn tussen goed en fout. Ondanks ook een prettige dosis humor bevat deze story elementen die mogelijk niet voor iedereen geschikt zijn om te lezen. Bloed, moord, doodslag, corruptie en emotionele manipulatie worden actief beschreven. Ook wordt er sterk gehint naar seksueel misbruik en mishandeling. Lezers voor wie deze onderwerpen gevoelig liggen: neem dit in overweging.


    Three words, large enough to tip the world. I remember you.

    Ik zou zeggen dat dit écht heel erg ligt aan wat voor heftige gebeurtenissen er plaatsvinden en hoe groot de kans is dat iemand in je publiek er een traumatische ervaring mee heeft gehad. Iemand die bijvoorbeeld slecht tegen bloed kan zal namelijk gewoon het boek aan de kant leggen - er zal geen grotere crisis getriggerd worden. Iemand die seksueel trauma heeft, aan de andere kant, heeft dat probleem wel. Dingen als misbruik/mishandeling (op wat voor manier dan ook) hebben toch wel vaak een headsup nodig, maar iets dat ongemak veroorzaakt, zonder crisis, kan meestal genegeerd worden. Dingen als moord, straat gevechten, kannibalisme, en extreme marteling zijn voor de meeste mensen compleet fictief. Het zijn donkere onderwerpen, maar over het algemeen is het niet iets waar iemand met psychische problemen last van krijgt. Het is enkelweg iets van, "yikes, dat is niet voor mij" - en dan leg je het verhaal opzij en ben je ermee klaar (behalve in heel extreme gevallen, waar je toch zo'n "iew" gevoel blijft houden, maar als dat is wat je verhaal iemand laat voelen weet je dat als schrijver wel. Dat gebeurt niet per ongeluk, zeg maar, gebeurt bijna alleen maar in extreme horror, zou ik zeggen). Met dingen als gedetailleerde eetstoornissen, zelfbeschadiging, zelfmoord neigingen, seksueel misbruik, kindermishandeling en huiselijk geweld aan de andere kant is er een hele grote kans dat in ieder geval iemand van je lezers er zelf ervaringen mee heeft, en als je ergens PTSS van hebt (of problemen hebt met suïcidaliteit/zelfbeschadiging/eet problemen) kan je niet zo makkelijk los laten van iets dat je triggert. Dat kan al een reactie opleveren na slechts één of twee zinnen, en betekent vaak dat je van tevoren al weet dat je het verhaal beter niet kan lezen wanneer je goed geïnformeerd bent erover. Dus is zo'n brede waarschuwing aan het begin (op de manier die @Leodh laat zien vind ik zelf altijd het beste werken, moeilijk om overheen te lezen, maar geeft geen enorme spoilers weg) handig voor zulk soort onderwerpen om je publiek te beschermen. Maar, zeg maar, specifiek met dat soort triggers, anders is vaak het genre (actie, misdaad, horror) in combinatie met een leeftijdsgrens meer dan genoeg, want dat stelt de verwachting van geweld of moord al aan.

    TOEVOEGING: Dus, bij bijvoorbeeld een eetstoornis, je hebt echt alleen een content warning nodig als het expliciet beschreven wordt (als het slechts in één zin voorbij komt zonder verdere beschrijving is dit echt niet zo hard nodig). Zit nogal een verschil in over het algemeen (als iemand die lang een eetstoornis heeft gehad - een paar zinnen doet meestal niet zoveel. Ik had zelfs liever geen waarschuwing gehad in sommige gevallen omdat ik erdoor veel verhalen gemist heb die later helemaal niet triggerend bleken te zijn, niet eens in de buurt ervan, omdat ik bang werd wegens de TW. Maar dat is mijn eigen ervaring, hahaha)

    [ bericht aangepast op 14 nov 2025 - 17:09 ]


    "I have love in me the likes of which you can scarcely imagine and rage the likes of which you would not believe."

    Ringwraith schreef:
    Ik heb in één van mijn boeken een trigger warning gezet over (geïnternaliseerde) homofobie, hoewel er ook moord en marteling etc. in zitten. Dat deed ik op aanraden van een proeflezer, maar verder doe ik het eigenlijk nooit, ondanks de echt wel donkere thema's. Maar wat ik zou doen (en van plan ben om voor alle boeken in mijn uitgeverij te doen): zet vooraan neer dat het boek een aantal trigger warnings bevat die een deel van het mysterie weggeven en dat je die achteraan het boek kan vinden. Dan kan niemand ze per ongeluk zien en is het een hele bewuste keuze om ze wel te bekijken. (Ik vind het zelf namelijk echt een tegenvaller als ik per ongeluk trigger warnings zie; ik vind het spoilers). En als een eetstoornis alleen benoemd wordt, zou ik er (benoemd) achter zetten.

    True, I have the same.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    inktzwart schreef:
    Ik zou zeggen dat dit écht heel erg ligt aan wat voor heftige gebeurtenissen er plaatsvinden en hoe groot de kans is dat iemand in je publiek er een traumatische ervaring mee heeft gehad. Iemand die bijvoorbeeld slecht tegen bloed kan zal namelijk gewoon het boek aan de kant leggen - er zal geen grotere crisis getriggerd worden. Iemand die seksueel trauma heeft, aan de andere kant, heeft dat probleem wel. Dingen als misbruik/mishandeling (op wat voor manier dan ook) hebben toch wel vaak een headsup nodig, maar iets dat ongemak veroorzaakt, zonder crisis, kan meestal genegeerd worden. Dingen als moord, straat gevechten, kannibalisme, en extreme marteling zijn voor de meeste mensen compleet fictief. Het zijn donkere onderwerpen, maar over het algemeen is het niet iets waar iemand met psychische problemen last van krijgt. Het is enkelweg iets van, "yikes, dat is niet voor mij" - en dan leg je het verhaal opzij en ben je ermee klaar (behalve in heel extreme gevallen, waar je toch zo'n "iew" gevoel blijft houden, maar als dat is wat je verhaal iemand laat voelen weet je dat als schrijver wel. Dat gebeurt niet per ongeluk, zeg maar, gebeurt bijna alleen maar in extreme horror, zou ik zeggen). Met dingen als gedetailleerde eetstoornissen, zelfbeschadiging, zelfmoord neigingen, seksueel misbruik, kindermishandeling en huiselijk geweld aan de andere kant is er een hele grote kans dat in ieder geval iemand van je lezers er zelf ervaringen mee heeft, en als je ergens PTSS van hebt (of problemen hebt met suïcidaliteit/zelfbeschadiging/eet problemen) kan je niet zo makkelijk los laten van iets dat je triggert. Dat kan al een reactie opleveren na slechts één of twee zinnen, en betekent vaak dat je van tevoren al weet dat je het verhaal beter niet kan lezen wanneer je goed geïnformeerd bent erover. Dus is zo'n brede waarschuwing aan het begin (op de manier die @Leodh laat zien vind ik zelf altijd het beste werken, moeilijk om overheen te lezen, maar geeft geen enorme spoilers weg) handig voor zulk soort onderwerpen om je publiek te beschermen. Maar, zeg maar, specifiek met dat soort triggers, anders is vaak het genre (actie, misdaad, horror) in combinatie met een leeftijdsgrens meer dan genoeg, want dat stelt de verwachting van geweld of moord al aan.

    TOEVOEGING: Dus, bij bijvoorbeeld een eetstoornis, je hebt echt alleen een content warning nodig als het expliciet beschreven wordt (als het slechts in één zin voorbij komt zonder verdere beschrijving is dit echt niet zo hard nodig). Zit nogal een verschil in over het algemeen (als iemand die lang een eetstoornis heeft gehad - een paar zinnen doet meestal niet zoveel. Ik had zelfs liever geen waarschuwing gehad in sommige gevallen omdat ik erdoor veel verhalen gemist heb die later helemaal niet triggerend bleken te zijn, niet eens in de buurt ervan, omdat ik bang werd wegens de TW. Maar dat is mijn eigen ervaring, hahaha)


    Ok ik heb hier nog eens over nagedacht en ben wat van gedachten veranderd: trigger warnings voor een gepubliceerd boek vind ik eigenlijk grotendeels onnodig. Als het binnen het plaatje van je genre en leeftijdscategorie valt zie ik er het nut niet zo van in. Mijn reactie initieel was erg gebaseerd op als je al besloten hebt een waarschuwing toe te voegen. Voor iets dat officieel gepubliceerd is voelt het voor mij vrij onnodig. Als iemand zulk soort grote waarschuwingen nodig heeft (zoals ikzelf) zoekt die over het algemeen altijd wel spoilers op - dat hoeft niet in het boek zelf te staan voor mij. Zolang het onderwerp respectvol behandeld wordt ga ik er zelf vrijwel altijd vanuit dat het goed zit. Juist als iemand die in bijvoorbeeld films/TV series dit soort spoilers nodig heeft vind ik trigger warnings aan het begin van een boek een beetje vervelend, dus ik snap je probleem, hahaha
    (comes over as though the author is walking on eggshells to me + spoils things I either didn't want to know, or gets my hopes up for something way more troubling than I thought it would be, like wdym the cannibalism warning is just because of one offhand sentence about stuff that's happened in this world? I like horror I thought this was going to be waaaay darker than it is and now I'm disappointed)


    "I have love in me the likes of which you can scarcely imagine and rage the likes of which you would not believe."

    Dankjewel allemaal!

    Ik denk dat ik de triggers op de beginpagina simpelweg ga benoemen, met een disclaimer dat iemand me altijd een bericht mag sturen als ze meer over de triggers willen weten. Ik denk dat dat ook wel werkt (:


    Mijn brein breint zoals het breint.