[RPG • 100] Academy in the Cloakwoods| Rollentopic - Rollentopics

1 april 2024 - 17:34 ziggystardust is offline

ACADEMY
^{^{of Arcane Arts}}

⊹⊱•••《 ✮ 》•••⊰⊹
informatiestory • rollentopic • praattopic
map cloakwoods

Storyline

Welkom bij de prestigieuze Academy van Arcane Kunsten in het weelderige en betoverende bossen ver van Baldur's Gate. Verscholen te midden van de levendige bossen en bloeiende weilanden, staat deze academie als een veilige haven van kennis en kracht voor warlocks, druids en scribes.

Studenten in hun laatste twee jaar aan de Academie bevinden zich voor de meest uitdagende beproevingen tot nu toe. Onder het bewind van een Shadow Druid genaamd Imogen, die sinds vorig jaar schoolhoofd is, is de Academie een plek onzekerheid geworden. De Schaduw Druïden zijn een factie van druïden die hun toewijding aan de natuur tot extremen voeren. Ze geloven dat beschaving inherent slecht is en dat het hun taak is om de natuur te beschermen door steden en dorpen te vernietigen.

De greep van hoofdmeesteres Imogen verstevigt met elke voorbijgaande dag, waarbij ze een reeks dodelijke tests orkestreert die zijn ontworpen om de zwakken en onwilligen eruit te halen. Sinds de overname van Imogen is de cultuur van de Shadow Druids steeds meer de norm. Gebruik van extreme vormen van magie worden aangemoedigd, walmen van het gerookte cloaksleaf hangt voordurend in de schoolen structuur vervaagt. Steden, huwelijken en vooral de zogenaamde 'beschaafden' worden afgekeurd.

Imogen lijkt erop gebrand de Academy te gebruiken om beschaving ten onder te brengen. Bovendien doen er geruchten de ronde over een oud bloedoffer, waarbij gefluisterd wordt dat dit ritueel het dodelijke gevolg is van het niet succesvol afronden van dit jaar en het behalen van alle tests.

Basisinformatie

De Academy ligt in het Cloakwood, een diep bos ten zuiden van Baldur's Gate. Cloakwood staat bekend om zijn grote verscheidenheid aan beesten, monsters en kwaadaardige feeën, waardoor de meeste mensen het bos vermeden. Deze wezens omvatten reuzenspinnen, kampfults, quicklings, satyrs, stirges en andere zeldzame wezens. Doordat het bos niet veelvuldig door buitenstaanders wordt bezocht is het de uitgewezen plek voor de Academy waar jonge geesten worden opgeleidt in magische kunsten.

Jaarlagen
Studenten beginnen grofweg aan hun studie op Academy wanneer zij achttien jaar zijn en zullen afstuderen wanneer zij tweeëntwintig zijn.
Jaar 1 • 18 - 19 • basis opleiding
Jaar 2 • 19 - 20 • keuze specialisatie
Jaar 3 • 20 - 21 • verdere specialisatie en partyvorming
Jaar 4 • 21 - 22 • afstudeerjaar

Schoolregels
Zoals elke school heeft de Academy ook regels waar de studenten zich aan moeten houden. Al worden die regels steeds vager. Voor nu geldt vooralsnog:

Warlocks
Warlocks onderscheiden zich door hun uitgebreide kennis van arcanemagie, die ze verwerven door rigoureuze studie en het beheersen van oude boeken en toverboeken. Warlocks moeten vertrouwen op hun intellect, discipline en educatie om spreuken te leren en te gebruiken. Ze duiken in oude teksten, waarbij ze nauwgezet magische formules overnemen en memoriseren.

Algemeen: spreukgebruik • het kunnen leren van spreuken uit spreukenboeken • het brouwen van toverdranken • rituelen
Specialisatie: necromancy • shaduwmagie • supernatural (visioenen, handlezen, spirits zien)

Druids
Druids zijn nauw verbonden is met de natuur en de elementen. Ze hebben een diepe connectie met de aarde, planten, dieren en elementen zoals water, lucht en vuur. Druïden ontlenen hun magische krachten aan de natuurlijke wereld. Ze gebruiken hun connectie met de elementen om spreuken te gebruiken die gerelateerd zijn aan natuurlijke fenomenen, zoals het controleren van het weer, genezing, het oproepen van planten en dieren, en het beïnvloeden van het terrein.

Algemeen: beperkt spreukgebruik • plantenkennis • connectie met de natuur
Specialsiatie: warging • wildform • naturetongue {het kunnen spreken met bomen, planten en dieren)

Scribes
Een scribe is een gespecialiseerde persoon die verantwoordelijk is voor het schrijven, onthouden en vastleggen van belangrijke informatie. Ze beheren de bibliotheken van het land en adviseren heersers bij het nemen van beslissingen. Scribes worden gekenmerkt door hun spreukgebruik, fotografisch geheugen en bovennatuurlijke intelligentie. Ze hebben vaak specialisaties in vakgebieden zoals geschiedenis, religie en wiskunde. Iedere scribe wordt ondersteund door zijn/haar kat en een uilen.

Algemeen: beperkt spreukgebruik • fotografisch geheugen • bovennatuurlijke intelligentie
Specialsiatie: warfare • history • medicine

Personages

Personages kunnen een warlock, druid of scribe zijn. De races die worden toegelaten tot de Academy zijn mensen, elfen, drows en forestlings. Gelieve nog even af te wachten met het afspreken van relaties zodat iedereen hier tegelijk mee kan starten.

Humans
Het meest voorkomende ras. Mensen staan bekend om hun volharding, creativiteit en eindeloze capaciteit voor groei.

Elves
Met een etherische uitstraling en lange levensduur zijn elfen thuis in de kracht van de natuur, gedijend in zowel het licht als het donker. Elven hebben puntige oren. Huidskleuren varieëren van menselijke huisdkleuren (high elves) tot groentinten (wood elves).

Drows
Drow zijn een subras van elfen, ze zijn vaak afgebeeld als donker en kwaadaardig van aard, in tegenstelling tot hun meer bekende tegenhangers, de oppervlakte-elfen. Ze leven meestal ondergronds in duistere rijken zoals de Underdark en staan bekend om hun vaardigheid in magie, hun meedogenloze maatschappij en hun bedrevenheid in het gebruik van vergif en listige technieken in gevechten. Hun samenleving wordt vaak geleid door machtige priesters die de duistere godin Lolth aanbidden (het aanbidden van Loth is ten strengste verboden op de Academie).

Forestlings
Met hun dierachtige kenmerken zijn forestlings een minderheid in de wereld, behalve in de bossen. Forestlings vallen op door hun dierachtige uiterlijkheden, zoals hoorns, webbed fingers etc. Vleugels komen voor, maar gevleugelden worden als baby geclipped, waardoor gebruik van vleugels onmogelijk is. Huidkleuren variëren sterk, van menselijke huidskleuren tot paars en roze tinten. Vaak zijn forestlings druids, maar dat hoeft niet perse.

Invullijstje

Rollen

Regels van de RPG

• Het woordenminimum is 100 woorden.
• Deze rpg is geïnspireerd op Baldur's Gate 3, maar staat daar wel los van. Niet alles zal overeen komen. Het is niet nodig om het spel te hebben gespeeld.
• De huisregels van Quizlet en daarbij in het bijzonder het RPG-forum gelden uiteraard ook hier.
• 16+ is toegestaan, maar gelieve hier wel voor te waarschuwen zodat anderen het kunnen mijden als zij het liever niet lezen.
• Bespreek gevoelige onderwerpen op voorhand met je schrijfpartner.
• Als drow niet online is, maakt de laatste die reageert een nieuw topic.
• Maximaal 3 characters per schrijver.
• Als ik 21 dagen niets van je hoor, stuur ik je een reminder PB.
• Als je 45 dagen niets post, wordt je char opgeofferd in een blood sacrifice.
• Reserveringen blijven 10 dagen staan.

I was screaming long live all the magic we made

[ bericht aangepast op 13 juni 2024 - 9:36 ]

and the spiders from mars

2 april 2024 - 23:02 Halbrand is online

Halbrand 27866

drow schreef:
(...)

...

I made jokes with the goblins about them

😭

help

2 april 2024 - 23:06 ziggystardust is offline

ziggystardust 991

Vanparys schreef:
(...)

😭

Still want to join the rpg? 🥺

and the spiders from mars

3 april 2024 - 7:14 Nephalem is offline

Nephalem 1156

Vanparys schreef:
Thedndinaccuracybothersmeasalongtimeplayeranddmbcthosearetechnicallywizardsnotwarlocksandtieflings/planetouchednotforestlings

BUT ILL GET OVER IT WHO AM I TO GATEKEEP

And i wanna bring charlie back bc i spent ages on him and i love him so gimme a human druid who's mostly a healer

Would yall mind if i kept him in english bc thats how i originally wrote the role and imma just recycle him bc i aint got time to invent something new

omg charlieee <3 ~~you make it even harder for me to resist joining~~

Can i have a lady scribe?

3 april 2024 - 8:06 Fendyr is offline

Fendyr 136

Remus Lupin
15 • Gryffindor • Year 5 • @ Gryffindor Common Room • & James, Peter, Sirius

Remus pondered the next week — the impending doom of the upcoming full moon in it. Around him the Gryffindor common room was burstling with students, all living their quiet lives at Hogwarts. If only they knew what was lurking in their midst. . . Remus could drive himself crazy with speculating, imagining what his fellow students would to do him if they knew his horrible secret. Perhaps kill him — that's the worst case scenario (he's good at coming up with those).
But then there was a voice seeping through his worries, bringing him back, as he almost always does.
"Alright, Prongs, imagine this."
Remus blinked a few times, dark ideas of himself disappearing. Sirius was his light in the darkness, which currently was draped over a sofa. Remus had the urge to run a towel through his hair, still dripping from the after Quidditch shower.
No.
Nope.
Not thinking about that picture.
Remus looked up with pink tinged cheeks, listening as Sirius complains about their Friday — and the fact that Evan Rosier celebrates his birthday tonight with a party at Slytherin. And the little bit of information that Sirius knows the Goddamn Slytherin password. How? Remus doesn't want to think about it, not now he's a Prefect. But his friends can bring out the worst in him — or the best, depending how you look at their shenanigans.
"What d'you say, Prongs, eh? Moony? Genius, right?"
Peter was silent, but a grin was slowly speading across his face. Remus couldn't keep his eyes away from the dark haired boy with the wicked plan. When did it become so damn complicated? Where just looking at Sirius was simply too much.
"You want to party crash? After installed curfew? With a password from a house that's not yours?" Remus pulled up one eyebrow. "And you're telling this to a Prefect? This isn't your best moment, Pads." His badge was somewhere in their room, forgotten over the winter holidays. Remus sat up after that, leaning forward with his sweater clad arms on his knees. Sirius could ask him anything. Remus would have his answer ready for all of it. Sirius power was stronger than the moon.
"I'm so in," he says with a grin.
Remus tears his gaze away from Sirius, looking at James and Peter — knowing they'll be in too.

[ bericht aangepast op 29 okt 2024 - 8:12 ]

Light it up.

3 april 2024 - 9:21 Halbrand is online

Halbrand 27866

_{_{_{CIARAN MIAORLRIAIN}}}
^{^{^{𝕮𝖍𝖆𝖗𝖑𝖎𝖊 𝕶𝖊𝖊𝖓𝖊}}}

NAME

AGE

GENDER

SEXUALITY

RACE

SCHOOL

╚╦╝
║
║
║
║
║
║
║
║
║
║
║
║
║
╔╩╗

Ciaran Miaorlriain [CHA-ruhn MWEE-lree-un] was the name he was given by his birth. Charlie Keene is the name he became known for in Baldur's Gate - the name of a criminal. He doesn't really use it anymore, and he doesn't really want to be known by anything other than 'Charlie'.

Charlie was born in early spring and is currently 23. Because of his babyface, people usually think he's younger. He started at the Academy when he was 20, unlike most of his peers.

Charlie was born a man and uses he/him pronouns.

Besides the occassional tryst with a female stranger, Charlie has never really had time for romance, never mind think of labels.

Half-Elf, born of a Wood-Elven woman and an unknown Human man. His Elven dad was not happy when Charlie's ears were less pointy at birth than either his or his wife's.

Charlie is a fourth-year Scribe. Though throughout the years he's become a bit of a Jack-of-all-trades and Lao Dei hoped for him to become a full-fledged druid, Charlie's passion lies in medicine.

𝕸𝖆𝖒𝖆,

I made it out of your home ALIVE,
raised by the voices in my head.

PERSONALITY

Q U I E T ( ? ) B U T U N R E S E R V E D
At first glance, Charlie seems to be the quiet type, always frowning, always thinking. One can only guess what's going on in that overstuffed brain of his. Oftentimes, people tend to attribute his quiet thoughtfulness to academia - and they're not wrong. Charlie's brain doesn't have the tendency to stand still. He's always reviewing patient cases, critically thinking on recent books he's read, forming opinions - or simply just too taken in with the world around him. Charlie can't quite grasp the beauty of the universe around him and has an irrefutable urge to somehow capture it. He tries to do so in his head, tries to memorise a scene or a face or a particularly beautiful flower and preserve it there until he finds the time to sketch it in the notebook he carries around everywhere.
Once you get Charlie talking, though, all quiet disappears. He's passionate about what he does and completely lights up when he can share those passions with someone else. The only thing you have to be careful about, though, is talking back to him. You see, Charlie is a bit of a know-it-all, and his youth has left him uninhibited (or, rude, as upperclass people would say). He's a potty mouth and a wisecrack, and though he tries to hide it by shutting up, once you get him talking, it's near impossible to make him stop.

I N T E L L I G E N T B U T I M P U L S I V E
People back in Baldur's Gate never realised (neither did his parents, for that matter), but Charlie has always been an intelligent kid on any front. He's quick-witted and cunning, academically adept and people-smart. It just hadn't always had the opportunity to come out when he was younger. Even today, his impulsiveness (and, ironically, laziness) impede his competencies when he lets them. He'd like to believe his impulsiveness is just another form of quick thinking, but Charlie is never that lucky. He knows by now that thoughtless decisions could mean his downfall, and that it's far more important to think before he acts. In his job and studies, it could mean the difference between life and death of a patient. In life, it could mean the difference between forever being alone and joining people who could mean something more to him.

𝕽𝖚𝖓

𝖆𝖜𝖆𝖞.

It was a powerful instinct.

L O V I N G B U T U N L O V E D
It could seem surprising, for someone who's gone through such tragedy as Charlie, to still be so loving in nature. Most of his life, the cards Charlie has been dealt have been nothing but downright hateful. His parents didn't want him, he's never had many friends, and the woman who took him in basically just took him in as a second choice to his own dead son. Still, Charlie is inherently protective of life itself - and he will do anything he can in order to sustain it. His methods in doing so might not always seem like the most caring, but they always serve a bigger purpose - a kind of love Charlie himself is desperate for, and keeps hoping will be returned to him if he just keeps trying hard enough.

APPEARANCE

Even at twenty-three, people keep assuming Charlie is a teenager, if not a child. Patients are surprised when it turns out that, yes, he's the physician that will be seeing them, and he actually does know what he's doing. Barkeeps raise their brows when Charlie asks them for alcohol. Though his general appearance is youthful, with his blond shabby hair and his thin frame, Charlie's eyes are filled with an almost ancient kind of wisdom and pain. He tries to, but he can't seem to hide it very well. Luckily for him, most people are too dense to really pick up on it.
Charlie doesn't tend to take up a lot of space (literally and figuratively speaking) - really, the opposite, he often has the tendency to sink into the background. It's where he feels most comfortable; in the shadows, observing from afar. Startling people when he suddenly shows up out of nowhere. It's not exactly what people would expect of a thriving student at the Academy, but the streetrat still lives on within Charlie, and he is bad at hiding it. His dress style reflects this; his clothes always a little scruffy, always looking a little like he's slept in them for three days straight.
Overall, Charlie is good at looking like he's insignificant. The only things about his appearance that really stand out, are his resting bitch-face and his missing pinky, though the latter is often overlooked.

_{A rat is a rat,}
_{even on a throne,}
_{even dressed in silk.}

BACKGROUND

On a warm spring evening, Lenna Miaorlriain and Liriel Elensar, citizens of Baldur's Gate, welcome their third child into their family. Except the kid proves to not be Liriel's. His skin is too pale, his ears not pointy enough, his body too frail. Liriel sees no use for the child and orders Lenna to get rid of it. She doesn't want to but because she fears Liriel will do somethig awful to him, she leaves little Ciaran at the doorstep of an orphanage in the lower city. Far enough away not to send Liriel in a frenzy and close enough to maybe, hopefully, one day meet him again.
The orphanage doesn't want him either. They have enough unwanted and unloved kids to take care of - but when the caretakers show up on Lenna's doorstep the next day (because the bitch was stupid enough to leave her surname) with little baby Charlie crying in the little basket Lenna left him behind in, she makes it very clear that either the orphanage takes Charlie, or he gets thrown in the sewers somewhere, and dies. Yeah, she cries about it a lot and obviously feels very guilty, but that is not what a mom should do. Luckily, one of the orphanage's caretakers does seem to have a heart, and though Charlie remains unwanted and unloved, the orphanage sucks and the other kids suck, he at least has a place to live.
He runs away when he's six years old, fed up with having to always sit on the bench in the kitchen with half an asscheek because there's too many kids there. He's scrawny, underfed, illiterate and litterally has nowhere to go - but the streets beat the orphanage, and he soon finds out he's not alone. The other streetkids are mean, so Charlie vows to be meaner. They are smart, so Charlie vows to be smarter. They are fast little rats, so Charlie vows to be faster and rattier. He becoùes a ghost on the streets, lives his life by pickpocketing strangers and causing mayhem wherever he goes. The lower city knows of a little demon haunting their streets, but they never find out his name, and they never see his face.
Age ten, Charlie robs the wrong person - Lady Flux, an important member of the most prolific criminal organisation in all of Baldur's Gate. Charlie has heard of the Guild before, but he's never really had a run in with them until now, never really paid them much mind until now. Lady Flux is so impressed with the fact he almost got away with stealing from her that she drags him right down to the Guildhall.
When Charlie faces the Guildmaster, Astele 'Nine-Fingers' Keene, for the first time, he's sure that this is it. His life is over. She's going to kill him for trying to rob one of her best members because no one ever even thinks of stealing from the Guild. He's never amounted to anything in life and he never will. Nobody has ever loved him and nobody ever will.
Except, Charlie gets offered a plate of food and a nice comfy chair beneath his butt. Seeing his potential, his talented quick-fingers and knack for memorising anything he's seen only once, Nine-Fingers offers him a job. She offers him a home. Charlie is weary, but he accepts her offer, and finds that living in the Guildhall doesn't turn out to be so bad.
It doesn't take very long for him to fuck up, though. When he's eleven and stealing a ton of gold from the Church of Lathander, somebody doublecrosses him - a Zhentarim spy, he later finds out - and sends him to jail. Charlie is once again alone, though he is far from hopeless. Living with the Guild has given him purpose. It has given him something to live for, people to love. And if he's good at anything, it's wriggling out of tiny spaces.
He does not get the heroic welcome he expects when he returns home. Nine-Fingers is furious and disappointed, and a shouting match ensues. Charlie, insulting the Guildmaster and undermining her position as a leader by standing up to her, only realises he's made a mistake when he's restrained and pushed down onto Nine-Fingers desk, his arm pulled from under him, his fingers splayed on the harsh wood. It takes him a second before he realises what's going on, but then the pain is already there. Nine-Fingers tells him he should feel lucky, that he wouldn't have gotten off with losing just one finger if he'd stayed in jail longer. The fact that he gets to keep his hand is a testament of her mercy.
Any pride Charlie has built until that point is completely shattered. He becomes desolate, and angry, and vows to himself that he'll prove that Nine-Fingers was wrong to punish him. Fate has something different in mind, however. Somehow, and Charlie is still not sure how exactly, the whole ordeal brings him and Astele closer to each other. She confides in him and so does he in her, and slowly but surely, Astele becomes somewhat of a mother figure to him. His loyalty is unwavering, and the rest of the Guild notices it too, jokingly referring to him as 'Keene Junior' or 'Nine-Fingers the Second'. Though not everyone is happy about Astele and Charlie's evolved familial relationship, the idea that one day Charlie will take over as Guildmaster is something that almost everyone starts taking for granted.
It's not meant to last, though.

When Charlie is fourteen, the Guild is attacked from within. Though Nine-Fingers did her best to purge any traitors from their ranks, one person who was very close to her betrays her. Lady Flux. She's in with the Zhentarim, and they will do anything to take over the crime empire the Guild has spent so long building underneath Baldur's Gate.
The coup happens so unexpectedly that there is nothing anyone can do to stop it. Guildmembers are forced to pick a side, jailed and tortured until they choose the 'right' one. Astele only just has enough time to hide Charlie from the Zhentarim but Charlie doesn't want to leave her behind, doesn't want to abandon his home. He doesn't get a choice, though. Astele locks him in her office, telling him to forge his own path, and Charlie's only chance at survival, at making his adoptive mother proud, is sneaking out through the barely-visible trapdoor behind the bookshelf, into the sewers.
Back out on the streets, Charlie is at an all-time low. He doesn't know where to go, doesn't know what to do. He wants vengeance, but there's no way he can overthrow the Zhentarim by himself. He's not sure Astele would even want him to, but he makes it his life goal to ruin all of theirs.
It's not easy on his own, though, and the Zhentarim quickly catch up to him. When he's fifteen, Charlie gets cornered by one of them, a man who's been on his tail ever since Astele helped him escape, set on ending her legacy. It ends in a scuffle. Charlie manages to stab the man, but he's never taken a life. He's a thief - not a murderer - and he makes the mistake of trying to save the Zhentarim man. It's too late to run away when the City Watch catches him crouched next to the body, the knife next to him, covered in blood. He gets sent to jail again, and this time he knows it's truly over.
A day before Charlie's execution, an old lady shows up, pays the City Watch some gold, and takes him away. To this day, Charlie has no idea why she picked him. Lao Dei always told him it was because she was looking for quick-fingered kids, because their small hands proved perfect for suturing wounds in small bodily crevices. Charlie still thinks that explanation is bullshit, but he doesn't really have a better one. Years later, when she tells him about her passed away son, he figures her saving him could possibly have something more to do with that than with his lithe, quick fingers.
In any case, it's a total turnaround for Charlie. Lao Dei makes him swear off crime and takes him in in the little house behind her little apothecary at the edge of the lower city, which she runs with her younger sister. She teaches him about plants and medicine, and he helps both of them out when a desolate, sick or wounded people show up to their doorstep because they can't afford to be treated at the hospital in the upper city. She teaches him to read and write, and Charlie slowly discovers his affinity and talent for poetry and art.
Age sixteen, Charlie grudgingly joins Lao Dei when she decides to leave Baldur's Gate and return to her home in the woods. City life doesn't suit her that well, and she wants to show Charlie a different way of living. She learns him things he could've never dreamed of, but slowly, Charlie realises he misses city life. The days they go back to Lao's sister to bring her herbs and other medicine, are the days he enjoys most, and slowly but surely, he realises that maybe his calling was never being Guildmaster. Maybe it was becoming a doctor. He never really voices that wish to Lao Dei, believing he could never be good enough to actually make it. He knows Lao studied at the Academy outside of Baldur's Gate, but he's still slow at writing and reading, believes he mostly knows basics when it comes to medicine. He buries the wish and focuses on the life Lao Dei has given him. A simple life that keeps him on his feet.
The longing doesn't fade, though, and when Charlie finds a lonely, sea-skinned Forestling passed out in the woods and saves his life, the longing becomes a wild spark that has no intention of leaving him. He realises that, yeah, he wants to become a doctor. He's actually pretty damn good at what he does. When Zarxes moves in with them and Lao Dei seems to take to the Forestling more than she does to Charlie, all the while refusing to let him go back to Baldur's Gate, Charlie grows impatient.
When he is nineteen years old, Charlie abandons the woman who saved him, as well as the brother he never really got close to. He doesn't feel like he belongs in the woods, despite his love for nature. He feels like he's not allowed to choose his own path - and feels like he's disappointing Astele by not rebelling against that.
So, that's exactly what he does. The only thing he takes from Lao's little cabin in the woods, is his sketchbook. He doesn't even leave a note.
Becoming a surgeon in Lower Baldur's Gate gives Charlie a sense of accomplishment. The work is hard and bloody, though. Though he gets a place to stay, he doesn't really earn enough to truly make a living for himself. But he's saving lives and learning new things, something he's always loved doing. The other, elitist and educated doctors look down on him, but Charlie can't bring himself to care. He's the one saving the most lives; he's the one slowly making a name for himself. When someone important recognises Charlie's talent and writes him a recommendation letter for the Academy, Charlie is hesitant to go. He's unsure if he'll fit in, doesn't know if he'll keep up with everyone else. He remembers Astele's words though, and takes a leap of faith.

_{A big part of me}
_{is who I am not.}

STR
10
+0

DEX
19
+4

CON
14
+2

INT
20
+5

WIS
9
-1

CHA
12
+1

RELIGION

In his lifetime, Charlie has prayed to pretty much every single god known to Faerunkind. None of them ever answered, and though, somewhere, he knows that the gods are real and have real effects on the world he lives in, he doesn't really believe in them. He doesn't believe in their greatness, or in the idea of worship. The only deity he's somewhat come to respect, is the Wildmother Melora, since that is who Lao Dei taught him to respect. To Charlie and to Lao Dei, Melora is not a goddess to worship. She is Mother Nature, and has a certain level of control over all living things. Charlie knows very well that she is not to be trifled with, and that her wrath can be severe if you go out of your way to insult her, or undermine the things she stands for. This, as well as the acknowledgment of the beauty of the natural world around him, is what made Charlie respect Melora. He doesn't worship her, necessarily, but she's always in his mind somewhere, her very being the ruleset he lives by.

^{^{I am someone who did not die}}
^{^{𝖜𝖍𝖊𝖓 𝕴 𝖘𝖍𝖔𝖚𝖑𝖉 𝖍𝖆𝖛𝖊 𝖉𝖎𝖊𝖉.}}

HOBBIES

- Reading & writing poetry
- Music; he picked up the lute a couple of years ago when a patient he grew friends with introduced him to it, but doesn't really have the time to keep up with it
- Dendrology & horticulture; ever since he was a kid, Charlie has had a strange obsession with plants. He keeps a journal where he catalogues every plant he ever comes across, drawing them out in detail. He has a small orangery back at the hospital he works at during school holidays in Baldur's Gate.
- Art; though herbs and plants make up the biggest part of what he draws, Charlie likes sketching out sceneries that stick with him so he can conserve those memories. Which isn't that hard for him, since he basically remembers every single detail of everything he ever sees.
- Martial arts; though Charlie's life has mostly existed out of dodging fights and getting out as quickly as possibly, he's quite adept with a set of daggers and a sword. It's something he enjoys practising from time to time.

SKILLS

- Intellectual prowess, mainly in biology and human anatomy, but also arts and music. He has a photographic memory.
- Sleight of hand and street smarts; Charlie doesn't really like to think of his past out on the streets, but he's an excellent pickpocket and knows his way around rougher neighbourhoods.
- Surgery
- Magic; Charlie knows how to perform basic healing spells and is fairly adept at druidic rituals, since Lao Dei taught him. Besides that, he's also a great illusionist because of his quick fingers.

EXTRA

- Charlie owns a rat called Mrs. Pippin. She always eats all of his food. Charlie also has an dwarf owl called Mr. Pippin who always tries to eat Mrs. Pippin when Charlie isn't nearby. He usually fails though, as Mrs. Pippin has sharp claws.
- Charlie is ambidextrous
- Relationships
- Moodboard

[ bericht aangepast op 16 april 2024 - 16:08 ]

help

3 april 2024 - 9:59 Halbrand is online

Halbrand 27866

Mag ik Charlies ras aanpassen naar Half-Elf?

help

3 april 2024 - 10:22 ziggystardust is offline

ziggystardust 991

Vanparys schreef:
Mag ik Charlies ras aanpassen naar Half-Elf?

of course!

And I've updated the beginpost, hope everything is correct, if not let me know!! ~~I'm horrible with details :x~~

and the spiders from mars

3 april 2024 - 10:48 Hexcore is offline

Hexcore 33027

_{_{_{Son of the forge}}}

Zarxes

Druid

Naam

Zarxes heeft enkel zijn enige naam, Zarxes.
In het verleden noemden de dorpelingen hem wel vaker Zarxes van de Smidse of zoon van de smid.

Hij tolereert de bijnaam Zar, maar daar stopt het ook.

Leeftijd

21, born during the season of Sunlight

The SOUND of the tempestuous waves

and the FEELING of the salty sea

Ras

Forestling

Class

Zarxes is een druïde. Hij werd geïntroduceerd tot het leven van de druïdes door zijn menselijke surrogaat voogd, leermeesteres en en alumnus van de Academy of the Arcane Arts, Lao Dei. Zij schreef ook zijn aanbevelingsbrief voor de academie.

≋ ≋ ≋
^{^{^{≋ ≋ ≋}}}

But he had eyes like rain and hair like waves and a soul as vast and deep as the ocean.
And I guess I didn't mind drowning in him.

≋ ≋ ≋
^{^{^{≋ ≋ ≋}}}

Specialisatie

Wildform

Zarxes is in de academie vooral bezig om zijn controle over zijn wildform te verbeteren. Hij heeft al wat basis door zijn doorgebrachte tijd met Lao Dei. Zij leerde hem om te veranderen in een wasbeer, otter of opossum. In de academy heeft hij echter enkel nog maar zijn wasbeervorm laten zien door de strikte regels.
Hij heeft zich daarom toegelegd om de wildform van wolf te leren, zodat hij meer dieren aan zijn arsenaal kan toevoegen.

Jaar

Zarxes zit in zijn vierde jaar en moet dus dit jaar afstuderen. Daar kijk het hij over het algemeen wel naar uit, want hij is de vele regels van de academie onderhand ook wel beu.

Vrede

Moederloos

Bemind

Mijn toeverlaat

Hou vast

Wrede wachter in de tijd

Wees kind

Wees mijn houvast

Toe verlaat mij nooit

Mijn ooit

Voor Immer - Amenra

Innerlijk

≋ ≋ ≋
^{^{^{≋ ≋ ≋}}}

UITLEG — Zarxes is een persoon die zijn woorden wikt en weegt voor hij ze uitspreekt. Daarom komen er soms korte antwoorden met moeilijke woorden uit zijn mond. Dit geeft hem een aura die mensen als arrogant zouden kunnen opvangen. Het is niet zo dat hij zich per se beter voelt dan iemand anders, maar hij is wel trots op zijn eigen kunde.
Deze karaktertrek kan er ook voor zorgen dat hij voor sommigen ontoegankelijk overkomt en moeilijker lijkt om aan te spreken. Ook zijn pragmatische aard en droge uitspraken spelen hier zeker in mee. De forestling lijkt zich vaak te vervelen als je hem hoort spreken in een mundane conversatie, maar dat is gewoon de toon van zijn stem.

Als je hem in een groep gooit, gaat Zarxes altijd op zoek naar de balans binnen de groep. Als het nodig is, kan hij een leidersrol tot zich nemen, daar is hij zelfzeker genoeg voor, maar het is voor hem geen must. In groep is hij attent en rustig, probeert hij zo goed als hij kan rekening te houden met mensen en brengt hij een realistische kijk op dingen.
Zarxes is ook een loyaal persoon, hij zal niet zomaar zijn groep mensen achterlaten.

Het hart van Zarxes zit ook zeker op de juiste plaats. Als je hem leert kennen en door zijn droogheid leert kijken, kan hij vriendelijk, meelevend en verzorgend zijn. Hij is niet meteen iemand die grapjes met je zal uithalen, dus als je een serieuze vraag stelt, zal hij je ook een serieus antwoord teruggeven. Zo kan je wel wat onnozeligheden met hem uithalen omdat de grap soms aan hem voorbij gaat.

Ondanks zijn uitstraling dat hij alles voor elkaar heeft, kent Zarxes toch wel wat innerlijke woede. Hij heeft soms moeite met dingen los te laten. De zaken die blijven nazinderen, zorgen bij de druïde voor frustratie en woede. Hij werkt deze niet op anderen uit.

Zarxes is iemand die hyperfocus heeft als het gaat over dingen die hij leuk vindt of goed kan. Hierdoor kan hij obsessief of passievol overkomen, het is maar wie je het vraagt. Meer over zijn passies en obsessies kan je vinden in de extra's!

De Forestling kan lang de zaken observeren, maar als hij een beslissing moet nemen, doet hij dit meteen. Zijn impulsieve karakter is hij in het verleden al een paar keer tegengekomen. Soms werkt het voor hem, soms tegen.

I don't wanna be
something I'm not to stay alive

ORIGINAL FAMILY DISAPPOINTMENT

≋ ≋ ≋ ≋ ≋
^{^{^{≋ ≋ ≋ ≋ ≋}}}

Lorem ipsum dolor

TALL AND

UNBOTHERED

(On the outside)

CHILD OF THE STORM

A golden cage
is still just a cage

He was wild but loyal

Uiterlijk

LENGTE 186 cm (zonder hoorns), 193 cm (met hoorns)

HUIDSKLEUR Pantone Poseidon | #123956

OOGKLEUR Ocean Wave | #8FC5B7

HOORNKLEUR Gradient to Ocean Depths | #006174

HAARKLEUR Ice Water | #BFD5EC

LITTEKENS
≋ Hij heeft littekens op zijn gezicht en specifieker van over zijn linkeroog, over zijn wang en deze loopt zo tot in het geschoren stukje van zijn haarlijn. Hij heeft dit litteken opgelopen door te zwemmen in een deel van het grote water waar veel rotsen waren en iets meer stroming dan de forestling had verwacht.
≋ Hij heeft 3 littekens van een steekwonde op zijn onderbuik omdat hij als kind in een spijkerval terecht is gekomen tijdens het spelen in het bos.

HAAR
≋ Zarxes houdt zijn haar langs een kant aan de zijkant opgeschoren. Deze gewoonte is er gekomen toen de wonde op zijn gezicht verzorgd moest worden, maar is daarna gewoon gebleven.
≋ De andere kant houdt Zarxes graag lang met een vlecht waar zijn opgeschoren haar stopt. Soms maakt hij meerdere vlechten als de verveling toeslaat. Als hij er even geen zin in heeft, gooit hij het in een slordige dot zodat het uit zijn gezicht blijft.
≋ Hij legt het over zijn hoofd naar een kant voor het gemak.
≋ Zijn haar is heel licht ijsblauw met grijze tonen.

HOORNS
≋ Zijn hoorns draaien weg van zijn gezicht in soort van golfachtige draai. Ze gaan voornamelijk de hoogte in en eindigen achter zijn hoofd.

OREN
≋ De oren van Zarxes zijn over het algemeen minder lang en spits dan die van de doorsnee forestling.

ACCESSOIRES
≋ Zarxes heeft vaak 1 lange oorbel met een schelpje of een mooie steen eraan bevestigd.
≋ Daarnaast draagt hij wel vaker accessoires in de vorm van zilveren ringen rond zijn vingers. Als hij nerveus is speelt hij hier ook mee.

KLEDIJ
≋ Zarxes vindt het fantastisch om zijn kledij in laagjes te dragen.
≋ Meestal bestaat zijn outfit uit een simpele tuniek waarbij de mouwen lang of kort zijn, afhankelijk van het seizoen. Daarover een mouwloos leren vest met een hoge kraag. Vaak draagt hij ook iets van jas of sjaal ter verdere bedekking bij moeilijk weer.
≋ Hij draagt ook meestal een riem met veel zakjes, zodat hij zijn benodigdheden kwijt kan en zijn stenen en schelpen collectie die hij verzamelt.
≋ Bij koud weer draagt hij vaak hoge laarzen.

GEZICHT
≋ Zarxes heeft een smal gezicht met hoge jukbeenderen en een zwaarder uitgesproken wenkbrauwen.
≋ Zijn neus start smal aan de bovenkant, maar verwijdt naarmate het meer aan het puntje van zijn neus komt. Hij heeft scherpe neusvleugels en zijn neus staat over het algemeen wat meer naar beneden gekanteld.

LICHAAM
≋ Zarxes heeft sterke benen van het rondlopen op ongelijk terrein
≋ Zijn torso en armen zijn dun maar gespierd door het klimmen.
≋ Hij ziet eruit alsof hij wel een lange afstand zou kunnen lopen en is dus atletisch gebouwd.

STAART
≋ Hij heeft een dunne staart met een pluizig uiteinde. Als hij zich onveilig voelt, draait hij het lichaamsdeel rond zijn torso.

≋ ≋ ≋
^{^{^{≋ ≋ ≋}}}

Volare, oh-oh

Cantare, oh-oh

Nel blue dipinto di blu

Felice di stare lassù

To fly, oh-oh

To sing, oh-oh

In the blue, painted in blue

Happy to be up here

Geschiedenis

THE FAMILY
Mother Sanarei
Father Nephmir
Brother Mavris

DE KINDERTIJD
Zarxes was een redelijk normaal forestlingkind. Hij werd geboren op een avond terwijl er een zomerstorm over het dorpje van zijn ouders raasde.
Als kleine rakker was hij meestal blij en vond Zarxes het fantastische om met zijn twee jaar oudere broer Mavris te spelen. Zarxes raakte als kind ook snel afgeleid door de natuur als hij buiten aan het ravotten was. Hierdoor vergat hij meer wel dan niet hoe laat het was als hij in het bos speelde.
Zijn ouders en broer moesten hem wel vaker gaan zoeken in het donkere bos na zonsondergang omdat hij nog steeds niet terug was van zijn ontdekkingstocht in het bos. Hoe meer het begon voor te vallen, hoe meer irritatie en wrevel er opborrelde in het gezin. Na een tijdje werd de jonge Zarxes dan ook onder huisarrest geplaatst, tot zijn eigen grote spijt.

DE TIENERJAREN
Vanaf zijn vroege tienerjaren hielden zijn ouders hem meer en meer in de smidse met de vraag om hen te helpen. Ze wilden hiermee Zarxes laten kennismaken met hun ambacht en probeerde hem aan te moedigen om kleine taakjes op te nemen. Dit pikte de jonge forestling vaak niet en vaak sloop hij achter hun rug de smidse uit terwijl zijn familie geconcentreerd aan het werken was aan wapens, harnassen en ander spul. Ze waren dus gefocust op hun werk en niet op hem en dat beviel hem prima.
De helft van de tijd verraadde zijn broer Mavris hem en kreeg hij een uitbrander van jewelste over hoe het zijn plicht was om de ambacht te leren en dat het onder de forestlings zeldzaam was om zo'n edel beroep uit te oefenen.
Na een tijdje pakte Zarxes het slimmer aan en glipte hij snel weg na het ontbijt of soms vertrok hij zelfs voor het eten zodat hij de smidse kon vermijden. Hij had helemaal geen voeling met het smeden en hij vertoefde liever bij het dichtstbijzijnde meer om te zwemmen of de dieren te bestuderen die in en rond het meer leefden.
Op zijn dertiende begon Zarxes aan zijn groeispurt en al snel kwam hij boven zijn broer uit. Zijn lengte zorgde ervoor dat het moeilijker en moeilijker werd om te verdwijnen uit de smidse. Op zijn vijftiende was hij groter dan heel zijn familie die allemaal klein maar gespierd waren door het harde werk.
Zarxes was echter lang, maar smal en slungelig met sterke, vlugge benen van al het lopen en zwemmen.

DE VLUCHT
Op zijn vijftiende werd de wrevel binnen de familie zo groot dat hij plots losbarstte. Of ja, helemaal stilviel. Zijn familie negeerde hem, vroegen hem nergens meer mee naartoe of betrokken hem niet meer bij hun activiteiten. Zijn band met zijn oudere broer had ook heel wat klappen te verduren gekregen door het klikgedrag van Mavris. Mavris vond het vooral vervelend dat alle druk en het voortbestaan van de smidse nu op zijn schouders viel. Uiteindelijk waren de broers uit elkaar gegroeid. Een maand voor zijn zestiende verjaardag hadden zijn ouders er genoeg van gehad en werd Zarxes een ultimatum gesteld: een dak boven zijn hoofd en smeden of een zwerversbestaan. Zijn ouders probeerden hierbij ook het smeden nog wat aan te prijzen, maar de keuze was voor Zarxes snel gemaakt.
Nog voor ze hem uit het huis konden zetten, vertrok hij zelf. Hij had de gepijnigde uitdrukking van zijn broer begrepen als walging en besloot dan maar dat hij beter af was zonder zijn familie.
Nog voor hij vertrok, stal hij een kromzwaard van de smidse om hem op de weg te helpen. Hij kon zich niet voordoen als de perfecte zoon, daarvoor was zijn drang naar vrijheid te groot. Hij koos voor het vrije leven.

DE ROEPING
Uitgeput en ondervoed gaf Zarxes zijn leven aan het lot, hij had namelijk nog niet echt de overleving skills die hij dacht te hebben. Hij kwam uiteindelijk wel uit een welvarend gezin. De jonge forestling had nooit honger gekend, tot dan.
Op het randje van de waanzin liep hij het bos uit richting het strand. Hij zag in de verte nog een persoon (Charlie) voor hij flauwviel. Toen hij ontwaakte op het strand, vond hij een oude, menselijke druïde. De vrouw genaamd Lao Dei verzorgde hem en liet hem weer op krachten komen. In het begin wilde Zarxes weer vertrekken van zodra hij beter was, maar hij kon het niet over zijn hart brengen om deze vrouw alleen te laten. Hij voelde de eenzaamheid in haar woorden en hijzelf kon na een lange tijd ook weer gezelschap gebruiken. Ondertussen was hij zestien.
Langzaamaan leerden ze elkaar beter kennen en ontdekte Zarxes zijn affiniteit met de natuur en dan nog vooral de zee. Lao leerde hem de basisbeginselen van druïdische magie. Ze vertelde hem talloze verhalen over haar leven, hoe ze overleefde toen ze er alleen voor stond en zo veel meer. Na twee jaar samen, overleed de vrouw vredig in haar slaap door haar ouderdom.
Voor ze stierf had ze hem een brief achtergelaten. Het was een aanbevelingsbrief om Zarxes toe te laten in de Academy of the Arcane Arts. Zo verliet Zarxes de kust waar hij zo verliefd of was geworden met zijn wilde golven en ruige kliffen en ruilde hij open leefwereld opnieuw in voor een kleine wereld op de academie, in de hoop zijn leermeesteres eer aan te doen.

Most parents do not
really know their children

Running away is easy
It's the leaving that's hard

STRENGTH
12
+1

DEXTERITY
11
+0

CONSTITUTION
14
+2

INTELLIGENCE
19
+4

WISDOM
15
+2

CHARISMA
14
+2

≋ ≋ ≋
^{^{^{≋ ≋ ≋}}}

There's bravery in being soft

Likes & Dislikes

LIKES
De zee, de kust, steenstranden en kliffen
Zwemmen
Dansen
Styling hair (bij zichzelf of anderen)
Balans

DISLIKES
Gebrek aan vrijheid
Machtsmisbruik
Mensen die geen zelfbehoud kennen
Gewelddadige mensen
Dieven die stelen van de armen

Extra's

≋ Zarxes identificeert zich als man en gebruikt hij/hem voornaamwoorden.
≋ Zarxes is panromantisch en demiseksueel. Dit wil zeggen dat het gender of het tekort eraan geen belang heeft voor Zarxes, maar ook dat hij geen seksuele relaties zou aangaan met wildvreemden of mensen waar hij geen connectie mee heeft.
≋ Veel van de sierraden zijn gemaakt uit of bezet met materialen die hij gevonden heeft op het strand. Zoals bijvoorbeeld en speld met schelpen of armbanden uit stenen die door de slijtage plat waren geworden
≋ Als hij dronken is, wordt Zarxes heel praatgraag. Een echt 'viswijf' zoals ze wel eens zeggen, al is hij niet vaak dronken
≋ Zarxes kan zeer goed zwemmen, ook in onstuimige wateren
≋ Wilforms die Zarxes kan aannemen: wasbeer, otter, opossum, wolf (goed), beer (matig)
≋ Zarxes draagt vaak een staf van drijfhout met zich mee
≋ Zarxes houdt van dansen als hij alleen is en hij denkt dat er niemand kijkt (of wanneer hij dronken is)
≋ Zarxes is een lopend boek aan dierenweetjes
≋ Qua religie volgt Zarxes hier de lessen van Melora, the wildmother. Dit was ook de religie die Lao Dei volgde.
≋ Voor de shadow druids heeft Zarxes het niet echt, ze leggen veel regels op en die zijn in zijn ogen onnuttig en ontnemen vrijheid. Dit vindt hij onrechtvaardig.

≋ ≋ ≋
^{^{^{≋ ≋ ≋}}}

I have sea foam in my veins,

I understand the language of waves.

Relaties
Lorem ipsum dolor, nog iets met amet en dergelijke meer. Veel meer zelfs. Hoe krijg ik ooit deze balk vol?

≋ Hjalmar: intellectual buddies, kunnen goed met elkaar opschieten en Zarxes vindt ook zijn kat fantastisch. Ze delen ook een interesse voor de zee en een afkeer tegenover de Shadow Druids.
≋ Ianthe: Zarxes heeft in zijn mede-forestling een vriendin gevonden, iets wat hem persoonlijk wel verbaast door zijn verleden. Naast hun afkeer voor de shadow druids, kunnen ze ook uren kletsen over juwelen terwijl Zarxes zich bezighoudt met haar haar. Hij probeert haar ook zij liefde voor de grote wateren over te brengen en haar te helpen met haar angsten, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.

[ bericht aangepast op 11 april 2024 - 18:25 ]

Sidera nostra contrahent solem lunamque

3 april 2024 - 12:14 Kiramman is offline

Kiramman 12021

drow schreef:
(...)

probably forestling & scribe! Gender is pretty equal so that doesnt matter!

excellent, a girl then. it's been a whileee

kindness is never a burden.

3 april 2024 - 14:09 Frodo is offline

Frodo 15128

ARLEN BRIGHTLEAF

— Naam
❉ Arlen - (Elvish); born for nature
❉ Brightleaf - (Elvish); bright and witted - from the royal line of Brightleaf

— Leeftijd
❉ Arlen is geboren op een warme zomernacht
❉ Ze is 21 jaar oud

— Ras
❉ Arlen is een woudelf

Elves are a magical people of otherworldly grace, living in the world but not entirely part of it. A wood elf has keen senses and intuition, and their fleet feet carry them quickly and stealthily through their native forests.

"And into the forest I go
to lose my mind
and find my soul"

— Klasse & specialisatie
❉ Arlen is een druïde.

Whether calling on the elemental forces of nature or emulating the creatures of the animal world, druids are an embodiment of nature's resilience, cunning, and fury. They claim no mastery over nature, but see themselves as extensions of nature's indomitable will.

❉ Arlen zit in het derde jaar van haar studies en heeft zich gespecialiseerd in wildform. Ze is al aardig goed in het transformeren tot ree en witte wolf, maar haar beer-vorm heeft nog heel wat oefening nodig.

— Uiterlijk
❉ Lichaam Arlen is met haar 170 cm een middelmatig grote elf. Zoals de andere elven heeft ze een slanke, pezige lichaamsbouw - mede dankzij het vele rennen in haar wildform. Ze heeft een olijfkleurige huid, die in de zon nog meer naar groen neigt. In de zomer komen ook haar zomersproeten naar buiten, die haar hele gezicht, schouders en bovenlichaam versieren. Arlen heeft weinig tot geen lichaamshaar, zoals de rest van haar ras.

❉ Haar Arlen heeft roodbruine haren - die meer naar het rood neigen dan naar het bruin. Ze stoppen ongeveer aan haar middel. Het liefst vlecht Arlen haar haren, zodat ze niet in de weg zitten. Haar haren hebben ook een gezonde glans, doordat ze zoveel tijd in de buitenlucht en natuur spendeert.

❉ Gezicht Arlen heeft lichtgroene ogen met goudkleurige spikkeltjes, die amandelvorming zijn. Ze worden omringd door lange wimpers. Ze heeft borstelige wenkbrauwen in dezelfde roestige tint als haar haren. Haar lippen zijn aan de kleine kant. Ze heeft een lange, smalle neus en een duidelijke 'cupid bow' (kuiltje bovenaan de lippen). Arlen heeft duidelijk afgetekende jukbeenderen, die een beetje uitsteken in haar gezicht.

❉ Kledingstijl: Arlen houdt het meest van elegante kledij, in de kleuren van het bos. Het liefst draagt ze lange, dunne broeken en een vest dat haar vormen benadrukt. Aan het hof draagt ze doorgaans lange jurken met dunne stof, die haar vrij laten in haar bewegingen. Haar favoriete exemplaar is olijfgroen afgewerkt met een gouden draad. Het laat de rode glans in haar haren het beste naar voren komen, vindt ze zelf.
Arlen houdt van simpele en elegante juwelen. Ze draagt wel vaker haar tiara of de ringen in haar puntige oren.

"No one who loves the woods
stays on the path"

— Geschiedenis
Arlen is de dochter van Nornelis Brightleaf, die regeert over het stuk woud waar de elven leven. Arlen kijkt enorm op naar haar vader en zijn manier van regeren, want (mede) dankzij hem is het bos een veilige haven voor zijn volk. Desondanks heeft Arlen geen goede band met haar vader. Als erfgename probeert Arlens vader haar een kopie te maken van zichzelf - wat ze veracht.
Arlens moeder, Liara, is gestorven toen Arlen zeven jaar oud was aan een slepende ziekte. Alle scribes en natuurmagie in de wereld konden haar niet redden. Arlens moeder was een geliefd figuur in het woud, bekend om haar vriendelijkheid en haar vriendschap met de dieren in het bos. Haar dood was een groot verlies voor zowel de familie als de gemeenschap.

— Innerlijk
loyaal • laatkomer • argwanend • onzeker • gesloten • introvert • geduldig • sarcastisch bij de mensen die ze vertrouwt • trots • perfectionistisch • betrouwbaar • verwend • eenzaam • rechtvaardigheidsgevoel • gelovig

Arlen komt op het eerste zicht erg gesloten over. Ze laat niet snel in haar kaarten kijken. Toch is ze ook onzeker over dit karaktertrekje. Ze heeft een groot vermoeden dat ze mensen en wezens afschrikt, maar weet niet goed hoe ze haar koude façade kwijt kan geraken.
Door haar verleden en haar positie is Arlen erg argwanend naar andere mensen toe. Daarnaast heeft ze een opvliegend karakter en is ze snel geïrriteerd. Wanneer de situatie haar teveel wordt, kan Arlen wel eens haar wildshape aannemen en - letterlijk - vluchten.
Stiekem is Arlens grootste droom om een zielgenoot te vinden, iemand waarbij ze zichzelf kan zijn en ze haar geheimen aan kan toevertrouwen. . Omdat ze is opgegroeid in een koninklijk gezin, heeft ze nooit veel kinderen van haar eigen leeftijd ontmoet. Ze werd meegesleurd naar verschillende congressen en bijeenkomst, waar zelden een leeftijdsgenoot te vinden was. Daarnaast zijn haar geslotenheid en opvliegend karakter beide trekken die andere elfen niet meteen kunnen appreciëren. Arlen heeft dus nog nooit een zielgenoot gevonden.
Ondanks hun slechte band, is de dood van haar vader Arlens grootste nachtmerrie. Sinds het verlies van Arlens moeder, heeft Arlen terugkerende dromen waarin ze ook haar vader verliest. Arlen heeft geen broer of zus en is bang om helemaal alleen achter te blijven.

❉ Likes: lezen • muziek spelen op haar fluit • wandelen in de bossen wanneer het herfst is (de verschillende kleuren, het knisperen van bladeren onder haar voeten) • zoete dingen (soms slaat ze de hele avondmaaltijd over, om sneller aan het dessert te kunnen beginnen) • de zonsondergang vanaf haar balkon bekijken • zijden zomerjurken
❉ Dislikes onderbroken worden • aandachtstrekkers • strakke korsetten • bevelen • koude thee • mensen die haar veroordelen op het eerste zicht • uitgesloten worden

"Life was a willow
and it bent right to your wind"

— Magie & vaardigheden
❉ Sterktes
- Haar wildshape. Het snelst kan Arlen transformeren tot een ree, maar ze prefereert haar witte wolf. Die is misschien trager dan de ree, maar ook een pak sterker.
- Telepathische verbindingen met andere dieren
- Uitzonderlijk goed evenwicht (al heeft dat meer met haar ras te maken dan met magie)

❉ Zwaktes
- Vijanden die sterk zijn op vlak van melee. Denk aan grote zwaarden, hamers, bijlen,... Arlen kan ze wel ontwijken maar heeft een zwakke armour, waardoor ze snel gewond kan geraken
- Arlen heeft veel vertrouwen in haar vechtvaardigheden, waardoor ze al snel een vijand kan onderschatten.
- De aanwezigheid van ijzer kan Arlens magie beïnvloeden. Het liefst blijft ze er van weg

— Extra
❉ Arlen houdt zielsveel van...
- Haar moeder, die haar helaas af heeft moeten geven
- Muziek, specifiek van een fluit gemaakt uit wilgenhout
- Het woud, waar ze over zal regeren
- Haar vader, al is dit een meer onuitgesproken liefde. Arlen en haar vader zullen zelden of nooit openbare uitingen van affectie tonen.
- Zonlicht, het liefst gefilterd door de bladeren van de bomen

❉ Houdt niet van:
- Bitter voedsel
- Mensen die (zonder uitnodiging) het woud van de elfen binnentreden en met hun grote, onelegante voeten het gras vernielen. Arlen kan de wortels van de aarde bijna horen protesteren zodra er een mens het bos betreedt.
- Koude winters

❉ Arlen is trots op ...
- Haar achtergrond. Arlen is afkomstig van de koninklijke familie en is trots op wat haar (groot)ouders reeds bereikt hebben in het woud
- Haar vader, die met een strenge maar rechtvaardige hand het land regeert
- Haar groentensoep, die niemand zo goed maakt als zij

[ bericht aangepast op 3 april 2024 - 14:12 ]

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

3 april 2024 - 18:50 Kiramman is offline

Kiramman 12021

I N A L L C H A O S T H E R E I S
C A L C U L A T I O N.

– NAAM
Ianthe Harrowhark.

Ianthe | ''violet'' or ''flower'
Harrowhark | harrow means ''to break up the earth to sow'' and hark means ''to listen and pay close attention''

– RAS
Forestling.

– LEEFTIJD
21.

– CLASS, SPECIALISATIE & JAAR
Scribe met een specialisatie in Geschiedenis – en dan voornamelijk Politieke Geschiedenis. Ze zit in haar vierde jaar.

exitus acta probat
the outcome justifies the deed.

– INNERLIJK
Sceptisch, rationeel behalve in matters of the heart, eigenwijs, intelligent, geleerd, afwezig, warm, slechte leugenaar, moeite met zich aan te passen in nieuwe omgevingen en situaties, ambitieus, eloquent, attent en goedgemanierd, besluiteloos, probeert efficiënt te zijn maar faalt keihard, slechte mensenkennis, berekend, goede eigenkennis, hopeloze romanticus op haar eigen manier, eerder ongeduldig, principieel, antisociaal of introvert, argumentatief, gewenste resultaten > moreel aanvaarde keuzes.

Op het eerste gezicht lijkt Ianthe een koude, onverschillige snob. Ze is vaak te vinden in een eenzaam hoekje van de bibliotheek, met haar neus tussen de scrollen alsof de rest van de wereld haar gestolen kan worden. Mocht je haar iets vragen, zou ze door je heen staren zonder antwoord of zou ze je beleefd meedelen dat je haar leessessie onderbreekt en een ander moment kan terugkomen.
Haar monotone manier van babbelen, draagt ook aan deze negatieve eerste impressie mee. Ianthe kan het meest interessante verhaal van de dag horen en je zou het nooit merken. Er wordt gezegd dat Ianthe een vreselijk gevoel voor humor heeft – echter gaan veel moppen over haar hoofd heen omdat ze deze tracht te rationaliseren en te laat ondervindt dat het om humor gaat.

Ondanks haar afstandelijke houding, is Ianthe een inherent warm persoon. Ze houdt van mensen graag zien, lacht graag en praat vooral graag met anderen. Door haar geleerdheid draaien deze gesprekken vaak uit tot discussies, maar dit vindt Ianthe niet erg. Ze houdt van meningen uitwisselen en hevige argumenten voeren – hoewel Ianthe zeer weinig haar eigen standpunt zal aanpassen. Ze mag dan sceptisch zijn, maar ze heeft over álles een mening en deze is ook altijd volledig onderbouwt. Hierdoor is ze eerder eigenwijs en dogmatisch en dit kan vervelend zijn voor anderen, maar daar tracht Ianthe zich weinig van aan te trekken.
Op vlak van moralen, is Ianthe moeilijk te vatten. ''Ze heeft geen,'' zou je kunnen zeggen. Maar ook dit is niet waar. Haar moralen zijn anders dan haar meningen. Die kunnen keren met de wind en zullen vaker dan niet in haar eigen voordeel zijn. The end justifies the means is hier een voorbeeld van. Ianthe is ook, zoals haar meningen, all or nothing en nogal zwart wit.
Doch, zoals eerder gezegd is Ianthe een warm persoon. Als ze je mag en ze is niet druk bezig met bijvoorbeeld de nieuwe wetgeving van een stad in een ander continent te lezen, is ze één van de beste vrienden die je ooit kan hebben. Ze is attent en behulpzaam – hoewel je haar geduld niet te veel op de proef mag zetten. Ze heeft weinig mensenkennis en faalt vaak bij het inschatten van anderen, dus leunt ze hevig op vooroordelen en roddels.

Ambitie is ook iets wat Ianthe Ianthe maakt. Ze wil iets betekenen in de wereld. De angst om een nutteloos en nietig leven te leiden, is soms overheersend. Ianthe kan last hebben van paniekaanvallen en onnodige stress wat lijkt als de meest banale situaties, maar dit is iets waar ze geen controle over heeft.
Dit gebrek aan controle, stuurt Ianthe de richting van religie uit maar ook de zoektocht naar macht. Politieke macht? Intellectuele macht? Dat zoekt ze nog uit, maar het voelt als een klein brandend takje dat klaar is om een bosbrand te veroorzaken.

Ten slotte is Ianthe een hopeloze romanticus. Ze gelooft in liefde, in eerste liefdes, in liefde op het eerste gezicht, in enemies to lovers, tegenpolen trekken elkaar aan, noem maar op.
Ze ziet liefde in alles en kan hierin ook snel verzuimen. Hartzeer is haar niet onbekend, maar dit weerhoudt haar ook niet om telkens weer keihard te vallen.

– UITERLIJK
FC: Katarina Tannenbaum

Met haar donkere haren en lichtgrijze huidtint, heeft Ianthe bijna meer weg van een Drow dan een Forestling. Gelukkig maken de grote gitzwarte hoorns die rond haar hoofd krullen en de lange reptielachtige staart dit dan weer goed.
Haar blauwzwarte krullen vallen in gedefinieerde spiralen tot halverwege haar hals. Ze draagt goed zorg voor haar haren, waardoor deze altijd een glimmende schijn dragen en de krullen expressief kunnen stuiteren.
Ianthes oren zijn zoals de andere Forestlings langer en horizontalen dan Drows en Elfen. Ze gebruikt deze extra oorschelpruimte graag als excuus om meer juwelen en decoratieve elementen te dragen.
Ianthes goudkleurige ogen steken af tegen haar lichtgrijze huid, evenals de sproeten die in de zomer op haar wangen en neus verschijnen. Doorheen de weekdagen draagt ze altijd lichte make-up en zal zonder nooit de Dormitory verlaten. 's Weekends kan je haar soms zonder zien, of omgekeerd, met nog donkerdere make-up. Hier experimenteert ze graag mee. Ianthe is niet oppervlakkig, maar heeft van jongs af aangeleerd dat je voorkomen – en dan eerder hygiëne, verzorgdheid en opmaak, dan aangeboren schoonheid – heel belangrijk is.
Qua kledingstijl is Ianthe was soberder. Omdat ze graag all out gaat met juwelen, prefereert ze simpele tunieken en jurken op de Academie. Deze zijn gemaakt van luxueuze, natuurlijke stoffen – licht en soepel, alsof je niks aanhebt – een trademark van Ianthes moeder.
Ianthes belang voor opmaak loopt verder door over haar lichaam, die bezet is met tientallen tatoeages. Dit zijn voornamelijk transcripten van haar favoriete teksten en boeken, die ze het liefst zo dicht mogelijk bewaart.
Behalve haar hoorns en staart, heeft Ianthe ook geclipte vleugels. Dit vindt ze een schade en een curse of nature. Ze houdt van haar goudbruine vleugels prachtig en vind het vreselijk dat ze deze nooit mag uitstrekken op de Academie.

power belongs to those who take it.

– GESCHIEDENIS
Familie:
Moeder: Eos Vilsetun – een bekende modeontwerper.
Vader: Cressel Harrowhark – een handelaar.
Broertje: Grigori Harrowhark – een veertienjarige rebel.

Ianthes familie komt oorspronkelijk uit de High Forest-bossen, maar haar ambitieuze ouders trokken kort na hun huwelijk naar Waterdeep om daar een nieuw leven te beginnen. Haar moeder, een inmiddels wereldbekende modeontwerper, wist zichzelf sluw ophoog te trekken op de ruggen van minderbedeelden. Eos is hier niet spraakzaam over, maar Ianthe weet er het fijne wel van. Ze is trots op haar moeder – the end justifies the means – maar pakt zichzelf erop dat ze soms haar moeder er ook voor veroordeeld.
Ianthes vader, Cressel Harrowhark, heeft met het geld van zijn vrouw een handelsimperium kunnen oprichten. Als je hem vraagt wat hij verkoopt, dan is zijn antwoord ''een beetje van alles''. Dit is geen leugen, maar volledig legaal zijn al zijn zaakjes ook niet. De Harrowharks zijn nog nooit door de mand gevallen, maar Ianthe weet dat het maar een kwestie van tijd is en hoopt zich tot die tijd wat van haar familie te kunnen distantiëren. Ze hoopt zichzelf zo in te dekken wanneer de bom uiteindelijk ontploft.
Ze groeide op als de oogappel van haar ouders. Leergierig, ambitieus, welbespraakt. Een nagenoeg perfect kind. Helaas – of gelukkig – voor Ianthe was Grigori nog perfecter. Hoewel de Forestlings een open visie hebben over genderrollen, weet Ianthe dat Grigori als mannelijke nakomeling wenselijker is. Dus deed ze als tiener al snel een stapje opzij voor haar jongere broer. Dit was niet per se nefast voor de relatie tussen broer en zus: Ianthe liet hem al de verantwoordelijkheid opnemen en wist zo te ontsnappen aan de druk van hun ouders. Grigori nam die druk graag over van zijn zus, gezien deze met macht en stijl kwam.
Zo kon zestienjarige Ianthe gemakkelijk Waterdeep ontdekken op haar eentje. En ontdekken deed ze. Ze vond er geheime vennootschappen, nieuwe religies en sektes, diverse meningen en geschiedenissen... Het was geweldig. Ianthe ontdekte haar seksualiteit en de God Oghma. Ze verdronk bijna en ontwikkelde een angst voor water. Ze las teksten en stal scrollen. Ze zette tattoos en kocht juwelen, zo veel juwelen.
En dan de Academie. De nieuwe omgeving was – en is nog steeds – een grote aanpassing voor Ianthe. Ze trok zich wat terug en houdt zich meer gedeisd dan in Waterdeep. Hoewel hier verandering in kan komen sinds de greep van Imogen en haar Shadow Druids...

– why her?
– why anyone else when she exists?

– RELATIES

Zarxes: Friends. Deze twee Forestlings hebben elkaar gevonden met hun gedeelde liefde voor juwelen en afkeer voor de Shadow Druids. Ianthe is Zar ook heel dankbaar. Naast het regelmatig stylen van haar haren, biedt hij ook zijn hulp bij het trachten overwinnen van haar angst voor water en zwemmen.

Vesper: Exes. Vesper en Ianthe hebben geschiedenis, zoveel is duidelijk. Hun tegengestelde persoonlijkheden waren de redenen waarom Ianthe meteen verliefd werd op de Drow tijdens hun eerste jaar op de Academie. Vespers geflirt in de bibliotheek was Ianthes hoogtepunt van de dag. Alles aan haar was nieuw en spannend en in Ianthes hoofd konden ze de wereld aan.
De Forestling heeft zich lang afgevraagd of het haar enthousiasme was die Vesper wegjaagde, of lag het eerder aan de bindingsangst van de Drow?

Leiff: Good friends/crush. Het was Leiffs hardwerkende mentaliteit die Ianthe naar de Druid toe trok. Ze ziet zichzelf geweerspiegeld in Leiff, maar weet ook dat het zo goed klikt tussen hen omdat ze ook genoeg verschillen hebben. Ergens tijdens het vriendschappelijk hangen, werd Ianthe hopeloos verliefd op Leiff. Ze is beschermend en jaloers, en wil Leiff overal bij betrekken wat haar interesseert, zoals Ianthes plan om de Shadow Duids te overgooien. Ianthe heeft weinig hoop dat Leiff haar gevoelens ooit zal beantwoorden, gezien de Duids' geschiedenis met mannen, en zal dus weinig blijk geven van haar crush op haar vriendin. Maar voor omstaanders kan het echt niet duidelijker zijn...

Aemon: Guilty pleasure? Voor Ianthe is Aemon een intrige. Zijn vijandigheid, zijn populariteit, zijn religie... Fascinerend. Ianthe betrapt zichzelf erop dat ze Aemon soms amper nog als gelijke ziet, en meer als een idee. In geheim ondervraagt ze hem frequent naar de Cult van Bhaal en koopt ze zijn speciale potions. Hij lijkt hier geen probleem mee te hebben en ze merkt dat ze zich soms graag laat meesleuren door zijn sinistere kijk op het leven. Ze vindt in Aemon ook een mede-opstandeling tegen de Shadow Druids.

Charlie: Academic rivals. Ianthe en Charlie komen niet overeen. Zelfs blinden kunnen dat zien. Ze bekvechten tijdens lessen en trachtten elkaar vaker dan niet te overtreffen. Dit werkt wel eens op de zenuwen van zowel mede-studenten als docenten.
Dat Charlie Zarxes' geadopteerde broer is, maakt voor Ianthe weinig uit. Zeker niet wanneer Charlie Zarxes met minachtig behandeld. Wat ze echter niet weet, is dat Charlie even beschermend is over de blauwe forestling als zijzelf. Ze hebben dus meer gemeen dan ze beseffen. Jammer genoeg staat concurrentie hen in de weg.

Elion: Friendly classmates/parents to lovercats. Ianthe en Elion spenderen veel tijd tijdens de schooluren gezien ze beide History Scribes zijn. Het is dan ook vanzelfsprekend dat de twee een gemoedelijke relatie hebben. Ianthe kan zijn rust en zachtheid enorm appreciëren en dus zoekt ze hem frequent op om samen te studeren.
Wat ze ook delen is een angstproblematiek. Ianthe tracht steeds Elions paniekaanvallen te kalmeren wanneer deze voorkomen in hun bijzijn en ook omgekeerd kan ze vertrouwen op de Mens om haar angst voor onder andere water te rationaliseren.
Ook buiten schooluren, zijn Ianthe en Elion genoodzaakt om veel tijd met elkaar te spenderen gezien hun katten – Curna en *insert Elions cats name – hebben besloten te paren.

Asterin: Best friends. Dat tegenpolen elkaar aantrekken, wordt alweer eens bewezen bij Ianthe en Asterin. Waar de forestling meer gereserveerd overkomt, is haar vriendin net wat gemakkelijker in de omgang. Gelukkig voor Ianthe is het wilde type net helemaal haar ding.
Desondanks hun verschillen, delen de vrouwen een academische ambitie en weten ze elkaar zo op te trekken en te ondersteunen.
Dat Asterin en Vesper geschiedenis hebben, *insert rest van de tekst*

Clementine: Friendly partymates. Voor wie samen in een party zit is een vriendschappelijke band belangrijk. Gelukkig was dit voor Clementine en Ianthe geen enkel probleem. Ianthe speelt graag muse voor de artistieke Druid en weet haar ook steeds te vinden wanneer Ianthe nieuwe nagels of speciale make-up wil.
Ook hun katten stoeien graag samen. Curnas hart is al verkocht aan een ander, maar de aandacht van *insert your cats name* wimpelt ze niet meteen af.

Melusia: Academic rivals. TEXT
Atticus: TEXT

– EXTRA
Religie: Officieel de Church of Silvanus, de religie die ze van thuis uit met de paplepel binnenkreeg. Ze gaat echter niet akkoord met het wilde en onvoorspelbare karakter van hun God. Zijn beperkte kijk op de wilde natuur zonder bekommernis om balans en evenwicht, gaat volledig in strijd met Ianthes zoektocht naar orde.
Door op te groeien in Waterdeep, raakte ze vertrouwd met de Church of Oghma, de God van uitvinding en kennis. Sinds haar tienerjaren aanbidt ze hem in het geheim, hoewel ze zich – nog geheimer – ook aangetrokken voelt tot de roeping van lawful evil Goden.
Shadow Druid opinie: sceptisch.
Fobieën: angst om aangeraakt te worden aan haar nek, angst voor water (ze kan niet zwemmen)
Hobbies: lezen, discussies uitvoeren, make-up, schrijven, wandelen
Seksualiteit: lesbian.
Dieren: een kat genaamd Curna en een uil genaamd Melil.

[ bericht aangepast op 18 april 2024 - 17:26 ]

kindness is never a burden.

3 april 2024 - 20:00 Mazino is online

Mazino 5469

Can I has a male human history scribe please? His name is Hjalmar Vaernes ^^ FC: Emil Andersson

[ bericht aangepast op 3 april 2024 - 20:40 ]

Do it scared, but do it anyway.

3 april 2024 - 21:41 ziggystardust is offline

ziggystardust 991

Satoru schreef:
Can I has a male human history scribe please? His name is Hjalmar Vaernes ^^ FC: Emil Andersson

ofcourse! 🤍🌹

and the spiders from mars

3 april 2024 - 21:57 ziggystardust is offline

ziggystardust 991

VESPER
^{^Archembeau}

.·:*¨༺ ༻¨*:·.
𝔐𝔬𝔬𝔡 1 • 𝔐𝔬𝔬𝔡 2 • 𝔐𝔬𝔬𝔡 3

Feels wrong but it's ~~right~~, ~~right~~
Blacked out, no night light

ℌ𝔦𝔰𝔱𝔬𝔯𝔶 𝔬𝔣 𝔞 𝔇𝔯𝔬𝔴

Born and raised in the Underdark, Vesper believes in the survival of the fittest. Ever since she was a child, she has resented the fact that she wasn't born a warlock. Consequently, she chose Warfare as her specialization as a Scribe to compensate for the lack of aggression in her magic. During her childhood and teenage years, she also trained with her aunt Minthy, a paladin commander, to enhance her physical strength and combat compatibility.

However, even with her physical training, she never was one of the strongest in the Underdark. So she used her words and wit to stand her ground. Vesper, being a scribe, rarely forgets anything and uses people their own words and actions against them.

Vesper never knew her parents; they were warriors who died in battle. Her aunt Minthy and her wife Ashryn have been her primary caregiver ever since. Vesper's older sister holds more memories of their parents, and as a child, Vesper used to ask her sister to share stories of their parents before bedtime.

As a child, Vesper used to be taken along with their war camps through the country. All her life she has been surrounded by violence. Driven by her upbringing, Vesper wants to prove herself as a Warfare Scribe, aiming to gain a deeper understanding of warfare for future conflicts for the Drows. She seeks to prove her usefulness, as she lacks strength in combat herself. Additionally, she has a desire to prevent future generations of soldiers' children from enduring the same fate of growing up without parents.

Family

♰ Name Archembeau • father
♰ Name Archembeau • mother
Minthy Archembeau • aunt • primary caregiver ~~yes minthara inspired okay bye~~
Ashryn Archembeau • aunt • primary caregiver
Name Archembeau • 22 • older sister
Name Archembeau • 18 • little brother

I'm a handful
DEMI-DEVIL, pyromaniac
𝔅𝔦𝔱𝔠𝔥, ℑ 𝔞𝔪 𝔬𝔫𝔢, 𝔱𝔥𝔯𝔬𝔴 𝔞 𝔱𝔞𝔫𝔱𝔯𝔲𝔪

age
Vesper is currently 21 years old.

race
She is a Drow and used to live in the Underdark.

class
Scribe, although she would have rather been a warlock.

year
Vesper is currently in Year 3 of her studies at the Academy.

specialization
Her specialization is Warfare.

personality
reckless • courageous • competitive • very cocky • but also insecure • honest • tactless • overbearing • exhausting • too much • enthusiastic • short-tempered • impulsive • aggressive • cheater • shitty girlfriend • doesn't believe in happily ever after • believes in violence • and war • wants to prove herself • wished she was a warlock • works hard • but is always late • family first • not really interested in relationships • sleeps around • loves to be the center of attention • loud • sleeps through alarms • messy • can't throw stuff away • collects weapons and books • loves to paint women • gets bored really fast • pretty fucking needy • bold • blunt • has a lot of energy • tactless • good friend • saleswoman • talks her way out of things • takes secrets to the grave • loves writing letters to her friends • and love letters • messy • overcompensate • overcompensate • overcompensate ~~yes 3 times~~

appearance
pale blue skin, soft pink eyes and darkblonde hair

alliance
Not too big of a fan of the changes of the Shadow Druids. Especially annoyed with not having her own bed anymore and still claims a bed as hers in the dormitory.

On the other hand very curious about the lengths to which the Shadow Druids would go to to create chaos above the ground.

She could ride my face, ~~I don't want nothin' in return~~
Except for some her time and all her love that's my concern

sexuality
lesbian

likes
painting - dancing - sleeping in - reading till she falls asleep - her siblings - comfortable clothes - taking on leadership roles - physical challenges - individual sports - being the center of attention - long work out sessions - running - elves - long nights in the library

dislikes
inactivity - waiting - work that does not use her talents - being dependent on others - sitting in classroom - listening

extra
• Used to pickpocket as a child and still has a good sleight of hand.
• Sometimes got caught when pickpocketing and got a beating for it. ~~Underdark yay~~.
• Doesn't believe or understand the above the ground religions.
• Follower of Loth.
• Loves to draw and paint her girlfriends.
• Kleptomaniac (especially with the books in the library. especially with rare books from the school library)
• Bit obsessed with her siblings
• Loves to smoke the Cloaksleaf with the ~~treehuggers~~ Shadow Druids
• On some days really fucking hates the sun and will only stay inside
• Says you should never date a human girl, because she believes they all have internalized homophobia

relationships

I'm a third wheeler
I'm a side-better~~I'm a homewrecker~~
Give it up, give it up, give it up
ℑ'𝔩𝔩 𝔨𝔢𝔢𝔭 𝔶𝔬𝔲𝔯, 𝔨𝔢𝔢𝔭 𝔶𝔬𝔲𝔯 𝔟𝔢𝔰𝔱 𝔦𝔫𝔱𝔢𝔯𝔢𝔰𝔱

[ bericht aangepast op 3 april 2024 - 22:01 ]

and the spiders from mars

4 april 2024 - 10:30 ziggystardust is offline

ziggystardust 991

LEIFF
^{^navin}

*:･ﾟ✧*:･ﾟ

Don't get angry when I'm ~~PISSED~~
I'm the eternal optimist
~~𝐼 𝓈𝒸𝓇𝑒𝒶𝓂 𝒾𝓃𝓈𝒾𝒹𝑒 𝓉𝑜 𝒹𝑒𝒶𝓁 𝓌𝒾𝓉𝒽 𝒾𝓉~~

𝐻𝒾𝓈𝓉𝑜𝓇𝓎 𝑜𝒻
𝒶 𝐻𝒾𝑔𝒽 𝐸𝓁𝒻

Leiff Navin was born into the prestigious Navin family, renowned for their lineage of Noble High Elfs. From a young age, Leiff harbored big dreams of following in her family's footsteps and becoming a revered druid. However, growing up in the shadow of her accomplished older brother and two step-sisters, Leiff often felt insecure and out of place. She lacked the determination and courage she saw in her siblings and parents.

Leiff became a hardworking and determined individual. She dedicated herself to her druidic studies, striving for excellence in everything she did. Her perfectionist nature and control freak tendencies led her to demand a lot from herself and others, often pushing herself to the limit. Resulting in Leiff often crossing her own boundaries.

Leiff craves personal space but hates being alone. She valued loyalty and fiercely supported her female friends, adhering to the mantra of "girls support girls." However, deep down, she struggled with feelings of competition towards other women, always comparing herself and feeling like she fell short.

In matters of love, Leiff was a hopeless romantic but had a history of falling for the wrong type of guy. Her unforgiving nature clashed with her desire for real love, leaving her unable to fully trust and often shutting herself off from potential relationships.

Despite her outward confidence, Leiff battled with self-criticism and rejection sensitivity, constantly regretting standing her ground and worrying about not being nice enough. Throughout her life, Leiff grappled with trust issues and struggled to accept things she couldn't change. She longed for peace and harmony, often avoiding conflict by keeping her thoughts to herself, but with the Shadow Druids taking over for how long will she be able to bite her tongue and keep the peace?

sounds like

Bad Idea, right? - Olivia Rodrigo
Cinderella's dead by EMELINE
All American Bitch by Olivia Rodrigo

And I say I don't care,
I say that I'm FINE
But you know I can't LET IT GO
𝐼'𝓋𝑒 𝓉𝓇𝒾𝑒𝒹, 𝐼'𝓋𝑒 𝓉𝓇𝒾𝑒𝒹, 𝐼'𝓋𝑒 𝓉𝓇𝒾𝑒𝒹 𝒻𝑜𝓇 𝓈𝑜 𝓁𝑜𝓃𝑔

age
Leiff is currently 20 years old.

race
She is a High Elf.

class
Leiff is a Druid, something she loves.

year
She is in her 3rd year at the Academy.

specializations
Naturetongue.

personality
Big dreams - Control freak - Tidy - Needs her personal space - But hates being alone - Hardworking - Opinionated - Can be very black and white - Only trusts herself - Girls support Girls - Big opinion on boyfriends of her friends - But falls for the wrong type of guy herself - Tries to live up to the idea that women should lift each other up, not bring each other down - But often sees other women as competition - Hopeless romantic - Doesn't give herself the chance to real love tho - Determined - Loyal - Her Motto is Leiff first - But hardly puts herself actually first - Says she is unforgiving, but always gives second chances - Can't let go - Intelligent - Passionate - Perfectionist - Self-critical - In social situations - And about her appearance - Resourceful - Afraid she is never nice enough - Always regrets standing her ground - Uptight - Wants to excel in everything - Demands a lot of herself as well as of others - The ends justify the means - Cares about what others think of her - Wishes she didn't - Stands up for what she thinks is right - Trust issues - Has a hard time accepting things she cannot change - Rejection sensitivity - Will shut herself off from the outside world - Wants to keep the peace- If I don't speak, then we can't fight - Will play right in to the fantasies of her partners to keep them happy - Leiff is fine - Leiff is fine - Leiff is fine - Big smile - Falling apart on the inside

appearance
Leiff has pointy airs, a pale complexion and blue eyes. Her appearance means a lot to her and she plans outfits way ahead of time. She is often insecure about her body, feeling she is not feminine enough. Therefore you will never see her wear too loose or boyish clothes.

alliance
Zegt dat ze het goed vindt wat de Shadow Druids doen, dat ze het recht hebben om de natuur te beschermen. Maar is eigenlijk niet zo zeker van dit standpunt.

sexuality
Straight, but each time she gets dumped by a shitty boyfriends she claims she has to swear off men and start dating women.

I was your willing accomplice, honey
And I watched as you fled the scene
Doe-eyed as you buried me

religion
Leiff believes in The Seldarine, her favourite Deity is Hanali Celani, the elven goddess of love and beauty. Hanali was a being of timeless beauty and benign nature, she always forgave minor transgressions and felt delighted in rewarding her followers with the joy of unexpected love and affection. She embodied romance, beauty, love, and joy in elven spirits, she was, however, flawed with mild vanity and a flighty nature.

Leiff strives to be just like Hanali.

likes
clothes - baldurs gate - singing - flowers - forests - deers

dislikes
missing out - bad grades - being alone - messy spaces

extra
✧ really needs her personal space
✧ has a lot of jewellery
✧ and a lot of clothes
✧ loves swimming under the full moon
✧ keep your friends close, but your enemies closer-mentality
✧ has ghosted people in the past
✧ friends > boyfriends
✧ but disappears when she has a new boyfriend
✧ gives too much of herself to others
✧ sells herself short

relationships

And now every time a siren sounds
I wondеr if you're around
'𝒞𝒶𝓊𝓈𝑒 𝓎𝑜𝓊 𝓀𝓃𝑜𝓌 𝓉𝒽𝒶𝓉 𝐼'𝒹 𝒹𝑜 𝒾𝓉 𝒶𝓁𝓁 𝒶𝑔𝒶𝒾𝓃

[ bericht aangepast op 4 april 2024 - 10:42 ]

and the spiders from mars

Index RPG Actieve Topics Zoek