[RPG • 0] Experium — The Prequel & Alt 8 - Speeltopics

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • [Onbekend] •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Oud-studenten Conway • Lion • [Onbekend] Raz • Lion • [Onbekend] Ylva • Lion • [Onbekend] Tuuli • Lion • Wind Kris • Buffalo • Edelstenen manipulatie Safira • Buffalo • Drakengedaante Zebediah • Rhino • Manipulatie Thor • Rhino • Sterk Moacir • Rhino • [Onbekend] Adrasteia • Rhino • Via bloed gave overnemen Ryan • Panther • [Onbekend]

Eerdere topics Prequel 1: Klik ^^ Prequel & Alt 2: Klik ^^ Prequel & Alt 3: Klik ^^ Prequel & Alt 4: Klik ^^ Prequel & Alt 5: Klik ^^ Prequel & Alt 6: Klik ^^ ~ Rollentopic Experium High || Rollentopic ^^ ~ Tijdlijn ✧ (2009) - Aankomst 1 (Zebediah) ✧ (November 2011) - Aankomst 861 (Fire) ✧ (Februari 2012) - Aankomst Romeo ✧ (2012) - Aankomst 1694 (Onyx) ✧ (2012) - Aankomst 1695 (Maaya) ✧ (Juni 2013) - Aankomst 2194 (Fox) ✧ (Mei 2015) - Aankomst 4184 (Jester) ✧ (Juli 2015) - Aankomst 4585 (Dezi) ✧ (Juli 2015) - Aankomst 4965 (Vienna) ✧ (September 2015) - Aankomst 5666 en 5667 (Fersephone en Fayr) ✧ (September 2016) - Aankomst 6445 (Yrla) ✧ (Augustus 2019) - Aankomst 7223 (Merrin) ✧ (Juli 2020) - Aankomst 8102 (Nenya) ✧ (Augustus 2020) - Aankomst 8175 (Adam)

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Wat dééd hij hier?
      Zittend in een donkere kamer, die niet eens van hem was?
      Adam begreep helemaal niets meer van zichzelf. Hij probeerde op te staan, maar hij kon nog niet eens een vinger bewegen. Kwam dit soms door de ex van Zebediah? Zijn vriend had verteld dat hij je geest kon beheersen. Een kilte sloeg door hem heen. Was dit zijn wraak, omdat Fox nu samen met iemand anders was?
      Hoelang zou dat duren?
      Inmiddels zat hij voor zijn gevoel al een eeuwigheid op de grond. Liet Zebediah hem hier zitten totdat hij omkwam van de dorst?
      Kom op! Ik wil opstaan. Sta op!
      Normaal zouden er tranen in zijn ogen zijn gesprongen van frustratie, maar zelfs die lichamelijke connectie was verdwenen.
      Of toch niet?
      Opeens kwam hij overeind. In vreugde wilde hij zijn handen tot vuisten ballen, maar dat lukte dan niet. Maar het was een begin!

[ bericht aangepast op 13 dec 2022 - 20:07 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Opstaan? Waarom had hij willen opstaan?
      Verward liet Adam zich weer zakken.
      Nee, sta op! Kom op!
      Maar waarom?
      Omdat je de controle over dit vervloekte lijf terug wil!
      Adam wreef over zijn slapen. Het was net alsof daar iets tegenaan drukte.
      Vecht ertegen!
      Wáártegen? Adam balde zijn vingers tot vuisten en ontspande ze weer. Het was net alsof er iemand in zijn hoofd praatte – maar dan met zijn eigen stem.
      Het komt door alle emoties van de afgelopen week, door het slechte slapen, hield hij zich voor. Toch was het net alsof iemand met een flinterlichte aanraking langs de binnenkant van zijn schedel streek.
      Het stemmetje zweeg weer en Adam staarde strak naar de deur.
      Een kwartier verstreek. Een half uur.
      Een uur.
      En toen klonk er een kreet en was Onyx dood.
      Adam was zo in de war doordat er niemand was binnengekomen dat hij eerst vergat terug te springen. Jesters wanhoop vulde binnen enkele tellen de kamer en of hij nu een klootzak was in deze tijd of niet, het sneed door zijn ziel. Nog net had hij de tegenwoordigheid van geest om terug te springen, voor Jesters verdriet hem zou verlammen en de jongen hem zou zien.
      Zweet prikte in zijn nek toen hij weer terugsprong. Onyx had niet verroerd. Hij had hem niet kunnen redden. Maar hoe kon hij dood zijn als er niemand in de buurt was gekomen? Verdwaasd stapte hij de gang weer op, hij slikte, niet goed wetend wat hij tegen Jester moest zeggen. Hij zette zich schrap, van plan om weg te springen zodra hij zich bedreigd voelde.
      ‘Er… was niemand,’ zei hij verslagen tegen Jester. ‘Niemand is de kamer binnengekomen. Net of… net of iemand het van een afstand heeft gedaan.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Er was niemand... Dat kon niet. Er moest iemand geweest zijn, iemand had dit gedaan, en zodra Jester erachter was wie zou hij ervoor zorgen dat ze voor de rest van hun miezerige korte leven er zoveel spijt van zouden hebben als de haren op hun hoofd dat ze hem niet ook een mes door de keel gestoken hadden toen ze die kans nog hadden.
      Nietsziend staarde Jester recht door de tijdreiziger heen. Van een afstand? Daar had hij in ieder geval nog nooit van gehoord. Of misschien was het Rhyn geweest. Die Onyx' keel had doorgesneden met zijn eigen bloed. Dat kon ze vast wel vanaf een verdieping lager--hij zag haar ervoor aan. Of die gluiperige Buffalo die het altijd al op Onyx voorzien had. Die kon onzichtbaar worden. Misschien had hij eindelijk gerealiseerd dat hij Onyx niet kon krijgen en daarom maar ingebroken om hem neer te steken in een vlaag van woede. En was Adam niet wat met hem opgetrokken? Hij kon de moordenaar overal naartoe teleporteren waar hij maar wilde. Hij had ook redenen genoeg om van Onyx af te willen.
      De behoedzame groen-bruine ogen van de jongen kwamen weer in focus. Hij stond verder weg dan net.
      Misschien was hij het inderdaad wel.
      'Van een afstand?' vroeg Jester koeltjes.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

'Ja... ik...' Hij zuchtte, hij wist ook niet hoe hij dit moest verklaren. 'Er is niemand in de kamer geweest, dat is één ding dat zeker is. Tenzij eh... tenzij er natuurlijk al urenlang iemand in de kamer stond,' bedacht hij zich. 'Die het juiste moment afwachtte. Hebben jullie... hebben jullie in deze tijdlijn Tony soms ook mishandeld?'

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Wie?' vroeg Jester.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

'Tony... een Lion. Die jullie... vrij ruig hebben aangepast,' zei hij, terwijl hij een kleur op zijn wangen kreeg. 'In mijn tijdlijn haatte hij Onyx daardoor.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jester trok zijn schouders op. 'Ik herinner me niets specifieks.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam onderdrukte een zucht. Deze Tony was vast niet zo gek om Vienna aan te randen en anders betwijfelde hij of het Jester en Onyx wat kon schelen. Hij beet op zijn lip. 'Ik... ik weet niet wat we verder kunnen doen.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jester keek de jongen aan. 'Iemand heeft dit gedaan. Ik kom er wel achter wie. En dan ga jij zorgen dat ze het niet doen.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam knikte langzaam. 'Ja, natuurlijk. Laat het me maar weten als je iets hebt uitgevonden, of als ik iets anders kan doen om je te helpen.'
      'Helpen? Waarom zou je hem ergens mee willen hélpen.'
      De stem klonk van zo dichtbij dat Adam zwoer dat er iemand achter hem stond. Hij keek dan ook om, maar de gang was leeg. Met een knoop in zijn maag richtte hij zich weer tot Jester.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jester kneep zijn ogen samen. 'Vind je het erg als ik je dat even laat beloven met mijn gave erbij? Gewoon. Voor de zekerheid.' Terwijl hij sprak haalde hij zijn gave al omhoog, zo goed en kwaad als het ging. In ieder geval wist de tijdreiziger heel goed wat hij daar normaal gesproken allemaal mee kon, dus mocht het niet lukken hem er degelijk te van overtuigen niet terug te komen op zijn woord, lukte het waarschijnlijk alsnog gewoon omdat de jongen dacht dat het gewerkt had. 'Zodra je weet hoe, spring je terug in de tijd om Onyx' dood te voorkomen. Hij was ooit je vriend. Dit ben je hem verschuldigd.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Er trok een krampend gevoel door hem heen. Het was inderdaad zijn schuld. Hij gaf dan ook een bedeesd knikje, daarna flitste hij weg, naar beneden. Ergens had hij verwacht dat zijn vriend stond te wachten, maar die was er natuurlijk van uitgegaan dat hij de gebeurtenissen zou veranderen. Waar was Merrin dan nu heen gegaan? De eetzaal misschien? Hij flitste daarnaartoe, maar zag de jongen niet aan de eettafel zitten. Hij trok zijn iNet uit zijn broekzak en typte: Hé, waar ben je?

[ bericht aangepast op 4 jan 2023 - 14:03 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

En toen was hij alleen.
      Voor hem stond de deur naar hun kamer nog open. Jester's blik gleed naar de drempel en durfde daarna niet verder dan dat. Hij wilde het niet nog eens zien. Na een extra blik verder de hal in klom hij moeizaam overeind. Alles in zijn lijf voelde stram en stijf, haast alsof iemand stiekem zijn vlees vervangen had met hout. Jester maakte onhandig zijn weg naar de kamer van Adam, en haalde daar een handdoek en een set kleren uit de kast. Zijn eigen kamer wilde hij niet in, niet zo.
      Eerst douchen. Opwarmen. En daarna... Daarna had hij een moordenaar om op te jagen.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam's kleren voelden vreemd tegen zijn lichaam aan. Hij droeg liever zijn eigen. Hij droeg beter zijn eigen. Hij zou al zijn aandacht verder nodig hebben bij het uitzoeken van de gebeurtenissen van vannacht. Toch voelde het goed om een broek en een vest van een ander aan te hebben voor hij weer over de drempel stapte, als een soort pantser tegen de geur van bloed en dood die hier binnen hing.
      Onyx lag nog op dezelfde plaats als eerst. Jester probeerde er niet naar te kijken en keerde zich in plaats daarvan naar de kast toe. Dwong zichzelf om er een broek van zichzelf uit te halen, en een hemd, en een shirt en een trui. Hij had dingen te doen vandaag, beter zorgde hij ervoor dat hij goed was voorbereid. Hoe sneller hij wist wat er gebeurd was, hoe sneller de tijdreiziger het terug kon draaien en hoe sneller niets hiervan gebeurd zou zijn. Daar ging het om.
      'Ik krijg je wel terug,' zei hij voor zich uit.
      Achter hem gaf Onyx geen antwoord.
      Jester kleedde zich in de badkamer om.

Hij zou het tegen Gerrit kunnen zeggen, maar de reactie van de concierge stond hem al tegen voordat hij hem daadwerkelijk gehoord had. Uiteindelijk liepen zijn voeten hem naar het kantoor van zijn vader. Hij stapte door de open deur heen. Cackle zat achter zijn bureau en keek fronsend op.
      Jester keek zijn mentor aan en zei, 'Onyx is dood.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

David knipperde even met zijn ogen. ‘Pardon?’ Hij wist dat 4184 een ziek gevoel voor humor had, maar een begroeting als deze kwam hem alsnog vreemd voor. Hij bestudeerde het gezicht van de jongen, die helemaal niks uitstraalde. Niets wat erop wees dat het waar was, of juist niet. Hij liet het dan ook maar eerst bij dat ene woord.

---

Every villain is a hero in his own mind.