[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 17 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Aleksi • Natas • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • • Jordyn • Beater• Natas • Vivienne • Demi • Josephine • Demi • Ivana • Natas • Elena • Marjanne

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • Jeremy • Natas • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne •

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Thomas • Danique • Evan • Demi • • Prudence • Katrijn • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Melody • Danique • Faye • Marjanne

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Vinnie • Natas • Feliks • Danique • Sefu • Marjanne • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nomad Morphew

Nomad trok zijn wenkbrauwen op. 'Waarom?' vroeg hij. Als Aleksi het niet wilde vertellen, zou hij dat niet doen.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Cole Esworthy

Cole volgde met zijn ogen waar ze naar wees. Hij wist zelf weinig van bloemen, behalve dat hij ze mooi vond en sfeervol, maar dat maakte het extra leuk dat ze er nu zo enthousiast over sprak.
Al wist hij niet of het hem kon schelen wáárover ze sprak, want hij vond het leuk om naar haar te luisteren. Ze praatte niet zoveel, maar ze had een zachte, lieve stem en hij genoot ervan dat zij nu aan het woord was. 'Kom je hier graag?' vroeg hij, zich nog steeds erg bewust van haar hand in de zijne.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Ik kan me inderdaad wel leukere dingen indenken.' Mosh paste er wel voor op om te zeggen dat hij wel degelijk iets met de foto's te maken had. Maar niet met het feit dat ze in het krantje hadden gestaan en daar ging het nu om. 'Maar goed, ik mag van die wijven de ziekenzaal niet uit, dus kun jij kijken of je haar kan vinden?'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Blythe Carmichael

'Lee, Sefu en Tilly zijn ook op zoek. Het was de bedoeling dat ik hier ging kijken. Maar gezien jij hier niet weg mag... Wil je tegen haar zeggen dat Lee en ik haar zoeken, als ze besluit terug te komen?'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Omdat mijn pleegvader me een smeerlap vindt.
      Vanzelfsprekend zou hij dat niet zeggen. 'Verkeerde mensen boos gemaakt,' mompelde hij. Hij vouwde zijn armen over de reling. Ergens had hij verwacht dat het zou opluchten om er iets tegen iemand over te zeggen, maar het was alsof de realiteit alleen maar harder tegen hem aan sloeg.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nou, die kwam hier voorlopig echt niet terug. Toch knikte hij maar halfslachtig.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nomad Morphew

Dat was zo'n vaag antwoord dat Nomad wist dat hij de werkelijke reden achterhield. En dat begreep hij en dus zou hij er niet over doorvragen. 'Mag je volgend jaar ook niet terug?' vroeg hij daarom. 'Is het een permanente ban?' Dat leek hem nogal een heftige straf voor een zeventienjarige.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

‘Daar deed ik het stiekem ook voor.’ Ze doopte een druif in de chocola. ‘Heb jij überhaupt weleens gezoend?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Mavis Keegan

'Ja, hoor.' Ze stopte een kleine aardbei in haar mond en slikte hem in één keer door. 'Met dat gekke vriendje van jullie, Jeremy. En met mijn baas. George,' verduidelijkte ze, voor het geval Jordyn niet wist wie haar baas was (of misschien dacht dat het Fred betrof).

[ bericht aangepast op 22 feb 2022 - 19:09 ]

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

‘Nope.’ Hij drukte de nagel van zijn duim in het vlees van zijn wijsvinger, nog steeds in de verte turend. ‘Dus eerlijk gezegd is het nu één teringbende in m’n kop.’
      Zo, dat was er ook maar uit. Dan wist Nomad gelijk hoeveel – of hoe weinig – hij aan hem had.

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Oh ja, right.’ Dat van Jeremy had ze wel kunnen weten. Vaag stond haar bij dat die twee hadden gedatet, al waren ze beiden niet echt van het openbaar aflebberen. Haar gedachten schoten naar George. Nou niet echt wat je noemde een lekker jong, maar een leuke uitstraling hadden zijn broer en hij wel. ‘Wel kinky hoor, met je baas.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Mavis Keegan

Mavis schoot in de lach. 'Nou, helaas heb ik hem niet meer mogen zoenen sinds hij mijn baas is,' zei ze. Het was eigenlijk geëindigd tussen hen vlak voor Fred en George hun briljante afscheid hadden gepland. Ze waren als vrienden uit elkaar gegaan, ook al had ze het eigenlijk wel behoorlijk kut gevonden. 'Jij dan?'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Nomad Morphew

Nomad floot even tussen zijn tanden. 'Kut, man.' Hij legde heel kort een hand op de schouder van Aleksi, maar het bracht hemzelf van zijn stuk en hij trok hem snel terug.
Sinds wanneer deed hij dat? Hij was nooit handtastelijk geweest en hij kon zich niet herinneren dat Aleksi en hij ooit bewust fysiek contact hadden gemaakt. Hij was er pas een beetje aan gaan wennen toen hij met Lee omging - want die jongen deed dit soort dingen non-stop.
Zijn gedachten schoten weer naar die middag, toen ze zo vlak bij elkaar hadden gezeten - en zijn gezicht werd rood en hij schudde zijn hoofd, in de hoop dat de gedachte zo weer uit zijn brein zou ontsnappen.
Het zou niet lang duren, dan hoefde hij er nooit meer over na te denken.
'Heb je nog wel contact met Mikhail?' Hij wist dat de jongen zijn beste vriend was geweest.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Het was vreemd om nu al voor de derde keer een Zweinstein-leerling Mikhails naam te horen zeggen. In tegenstelling tot Casper en het vriendinnetje van Feliks, wist hij echter dat Nomad de jongen nooit had ontmoet. Hij kende hem alleen bij naam omdat Aleksi over hem verteld had. Dat had Aleksi nooit bewust gedaan, maar hij vroeg zich nu wel af of Nomad destijds gemerkt had dat Mikhail meer was geweest dan een gewone vriend, zelfs al was Aleksi zich daar nog niet van bewust geweest.
      Hij schudde het idee van zich af. Nomad kende hem bij lange na niet zo goed als Mikhail. Dat die het door had gehad, betekende niet dat anderen dat ook deden. Nomad was daar niet eens mee bezig geweest. Hij zou niet snel vergeten wat hij net in dat idiote krantje had gelezen – dat Nomad iemand een flikker had genoemd.
      Hij voelde er weinig voor om ook die bijnaam te krijgen – en tegelijkertijd had hij ook geen zin om met iemand op te trekken die zo over hem dacht. Net zoals Yaroslav.
      ‘Tot ik gedwongen werd om hierheen te gaan wel.’ Er viel een stilte. ‘Ik las het krantje.’ Hij wist dat het nu vanuit het niets kwam, maar dat kon hem weinig schelen. ‘Heb je Lee echt een flikker genoemd?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Mijn baas is tegen de zeventig. Ik heb nog wel een beetje standaarden hoor.'

---

Every villain is a hero in his own mind.