Constant ruzie - Liefde, Vriendschap & Familie

Ik ben inmiddels al meer dan drie jaar samen met mijn vriend / verloofde. Door de huidige omstandigheden, heb ik hem al dik twee jaar niet meer kunnen zien - hij woont in Australie, en ik hier in Nederland.

De afgelopen jaren waren lastig - natuurlijk - vooral omdat ik eigenlijk allang naar Australie had moeten verhuizen (begin 2020), maar tussen ons ging het verder eigenlijk altijd goed.

Tot de afgelopen paar weken.

We hebben steeds vaker ruzie om - naar mijn mening - idiote, stomme, kleine dingen. Zo hadden we vorige week ruzie, omdat we net samen online een spelletje gespeeld hadden, en ik (voor we op de PC ophingen) in plaats van "I love you" gewoon "Love you!" zei (dus: ik vergat de " I " ). Deze ruzie ging zo ver, dat hij uiteindelijk zei dat hij dacht dat we misschien wat tijd apart nodig hadden (wat ik een hele rare en vergaande actie vind, als reactie op deze situatie). Na heel lang praten heb ik toen gezegd iets meer te gaan letten op mijn woorden richting hem.

Eergisteren was het weer raak, en weer om iets stoms. Aangezien ik in de nacht werk, betekent dit dat ik onze nachten altijd wakker ben, en rond onze namiddag ga slapen. Dit houdt ook in dat ik in principe volgens hetzelfde tijdschema als mijn vriend leef.

Ik had een dag vrij, en ik besloot even lekker in bed te blijven liggen aangezien ik echt heel erg moe was. Het was bij mijn vriend ondertussen half 9 in de ochtend, en hij besloot een nieuwe YouTube video online te gooien, en dit op zijn socials te vermelden. Aangezien ik nog in bed lag, en nog half aan het slapen was, zag ik dit niet (wat ik zelf eerlijk gezegd erg normaal vind). Hij stuurde me nog geen vijf minuten later (zag ik achteraf) een link naar de video via WhatsApp, en toen ik zag een berichtje van hem te hebben met de link, heb ik de video ook direct gekeken. Ik zei hem vervolgens dat ik de video erg grappig vond. Vervolgens viel ik in slaap. want ja, ik was nou eenmaal moe, en dat had ik niet heel veel eerder ook tegen hem gezegd.
Een uur later kreeg ik een boos appje. Hij had verwacht dat ik wel wat meer over zijn video zou zeggen, en was daar enorm chagrijnig om. Ik vond die reactie nogal vreemd, en hij kwam toen aan met de opmerking "jij zou beter gaan letten op deze dingen". Toen ik zei dat ik de video wel erg leuk vond, en dat ik hem goed vond, zei hij dat hij daar niets aan had, zei hij dat hij een uitleg voor mijn gedrag wilde, en zei hij ook nog in eerste instantie niet te geloven dat ik in slaap gevallen was, en dat dit de reden was dat ik niet meer zei.
We hebben twee hele dagen ruzie gehad. Gisteravond hebben we het uitgepraat, en ik heb toen ook goed tegen hem gezegd dat ik vind dat er na drie jaar (en een verloving!) best verwacht mag worden dat ik van hem hou, en ik ook niet vind dat ik dat iedere vijf minuten maar moet bevestigen door hem berichtjes te sturen met (I LOVE YOU *heelveelhartjes*). We zijn allebei achterin de 20 - kom op zeg; een beetje vertrouwen mag inmiddels wel. Hij zei dit toen te snappen.

Nu hebben we zojuist WEER onenigheid gehad, omdat ik aan het einde van ons telefoongesprek, omdat hij snel snel moest gaan slapen (want het is voor hem al laat en hij moet morgen vroeg werken) eventjes geen "I love you" zei. Chagrijnig hing hij uiteindelijk op, na nog wel even gezegd te hebben dat hij niet snapt waar mijn prioriteiten liggen.

Ik word er ondertussen echt niet goed van. Het lijkt inmiddels wel alsof ik nooit iets goed kan doen in zijn ogen, en als ik er iets van durf te zeggen, loopt het altijd uit op een urenlange ruzie.

Sorry voor dit hele lange bericht, maar ik moest het echt even kwijt. Ik heb namelijk oprecht geen idee wat ik moet doen, en ik heb ook het gevoel met niemand er echt over te kunnen praten.

Borahae.

CORPSEHUSBAND schreef:

Ik zit ook in een LDR, eerste één-op-één contact was 25 december 2020, met iemand uit Amerika. We kunnen allebei best koppig zijn waardoor we op bepaalde momenten gewoon ruzie hebben. Door mijn abandonment issues en trauma van vroeger zit ik soms te veel in mijn hoofd en als ik dan ook nog eens ongesteld ben, wordt het helemaal chaos; daar bovenop komt zijn depressie, trauma, af en toe shitty communicatie skills en manier van dealen met de shit.
Kortom, het wordt af en toe voor allebei te veel, maar dit weten we van elkaar en we weten dat we op een gegeven moment allebei onze excuses aanbieden en gaan praten over wat er gaande was wanneer we allebei weer in een betere/goede mood zijn - dit hadden we na een paar maanden al uitgevogeld en het helpt ons wel met het verbeteren van onze communicatie wanneer zoiets weer gebeurt en wat er moet veranderen zodat de emotie en manier van omgaan met alles minder heftig wordt.
We hebben 2x over een korte break gehad van een week waarbij we afspraken dat we niet verplicht waren om elkaar berichten te sturen of af te spreken om te bellen en dat we sowieso onze snapstreak in leven zouden houden. Dit hadden we gedaan zodat hij de tijd en ruimte kreeg om zijn mentale gezondheid op een rijtje te zetten. Ik vond het absoluut niet leuk, maar hij had dit nodig zodat wij verder konden gaan met ons.

Afstand maakt het lastig, en ik zit momenteel in het begin van het tweede jaar met hem, maar jij ben al zeker 3 jaar met deze gozer bezig - je bent zelfs verloofd en gaat (in principe) naar Australië! Naar mijn idee moet je dan ondertussen wel weten hoe je met elkaar communiceert over dit soort dingen. Hoe moet jij weten wat er in zijn hoofd afspeelt als hij het niet zegt? Dat is absoluut niet jouw fout.

Ik weet niet hoe jullie relatie voorheen was of dat het eigenlijk altijd zo is geweest, maar naar mijn idee moeten jullie even gaan zitten en een heel goed gesprek hebben over hoe en wat, want dit kan echt niet zo - hier ga je allebei kapot aan en daar heeft niemand wat aan.

Ik denk dat ik één van de enige ben hier die in een LDR zit met iemand in een ander continent, dus als je er een keer over wilt praten over ervaring of tips of wat dan ook via pb o.i.d. dan mag je me rustig een berichtje sturen.

Borahae.

Ondertussen weer wat weken verder, ben toch wel benieuwd hoe het nu is tussen jullie?

"Nice is different than good." CORPSEHUSBAND > SCORPIO

Uitmaken lijkt mij gemakkelijk in theorie, maar in praktijk is het toch niet zo evident. Er zal ook veel liefde tussen jullie zijn, anders was je niet verloofd, dus het moet een hele moeilijke situatie zijn voor je. Het uitmaken is nooit leuk, voor niemand, dus ik hoop dat hij bijdraait. Het gedrag van je vriend is inderdaad niet oké. Hij is inderdaad erg onredelijk. Het klinkt inderdaad alsof hij door eens stressvolle periode gaat en het uitwerkt op jou. Hij klinkt ook erg onzeker, hij heeft veel bevestiging nodig en klinkt bijvoorbeeld erg onzeker over zijn video’s, aangezien hij meteen het ergste denkt als je geen epistel van een reactie typt. In ieder geval kan hij het niet op jou blijven steken. Het klinkt alsof hij therapie nodig heeft. Het kan ook zijn dat het slechts een fase is. Mijn ouders hadden een paar maanden geleden ook allebei problemen op het werk en ze werkten het ook uit op elkaar en zagen hun eigen fout niet echt in. Voordien was hun relatie altijd goed en nu is het ook weer normaal. Dus het kan een fase zijn, maar hij zal toch moeten beseffen dat het probleem bij hem ligt en dat hij dat niet op jou moet uitwerken. Als jij wil praten en een oplossing probeert te vinden, moet hij niet telkens ruzie maken. In ieder geval, ik hoop dat het al beter is tussen jullie!

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Hoe is het verder gegaan? Is de issues nog steeds op gang?

Let's drink Jasmin tea!