• Hogwarts • The Final Year

    SPEELTOPIC




    Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

    Personages
    Onderstreepte zwerkbalposities houden in dat de spelers team captains zijn.

    Gryffindor

    • Lane • Robin
    • Rafael • Beater/Prefect • Danique
    • Justin • Keeper • Marjanne
    • Andreas • Demi
    • Brenn • Katrijn
    • Jordyn • Beater• Natas
    • Kyra • Chaser/Prefect • Cheryl
    • Arianna • Noa
    •
    •
    Ravenclaw

    • Nomad • Marjanne
    • Roman • Keeper/Headboy • Natas
    • Noah • Katrijn
    • Cole • Marjanne
    •
    • Blythe • Chaser• Marjanne
    • Isabella • Danique
    • Jemina • Cheryl
    • Rhae • Natas
    • Elsie • Marjanne
    Slytherin

    • Casper • Natas
    • Mosh • Seeker • Natas
    • Marcus • Beater • Noa
    • Thomas • Danique
    • Evan • Demi
    • Prudence • Katrijn
    •
    • Daphne • Natas
    • Zoya • Head girl • Marjanne
    • Nora • Cheryl
    Hufflepuff

    • Lee • Chaser • Natas
    • Theo • Chaser/Prefect • Noa
    • Vinnie • Natas
    •
    •
    • Mavis • Beater • Marjanne
    • Rosalie • Danique
    • Tilly • Marjanne
    • Maddie • Katrijn
    • Novalie • Prefect •Danique

    [ bericht aangepast op 27 juli 2021 - 9:49 ]


    Every villain is a hero in his own mind.


    Noah




    Een frons verscheen op zijn voorhoofd. Dus zo had hij gedacht over hem? Al wist hij diep vanbinnen dat wel meer leerlingen zo over hem dachten. Niet dat het hem zo zeer boeide.
    'Nou bedankt?' Mompelde hij met een flauwe grijns terwijl hij wat punch in zijn beker deed.

    [ bericht aangepast op 20 aug 2021 - 14:36 ]

    Mozart "Mosh" Bauer


    Rhae was dus niet iemand die van een beetje nachtelijk plezier hield. Jammer – maar ook wel handig om te weten. Hij stak zijn hand naar Rhae uit.
          ‘Het is wat ze zegt – allemaal vooroordelen.’ Hij gaf het meisje een knipoog. ‘Al wil ik een mooie meid als jij best even rondleiden.’
          ‘Dat heet Rafaël al gedaan.’ Haar stem klonk koeltjes. Ze nam zijn hand niet eens aan.
          Mosh deed z’n best om niet met zijn ogen te rollen. Hij liet zijn hand zakken. Blijkbaar had Isabella haar al lekker bewerkt met haar jongenshaat.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Casper Ainsworth


    ‘Graag gedaan hoor.’ Casper nam een slok van de punch, die minder goor was dan hij had verwacht. Hij keek om zich heen. En wat deed je normaal dan op zo’n feestje? Hij vond de muziek drie keer niks en zelfs als hij stomdronken was ging hij niet dansen. Hij kon Enzo wel een beetje in de gaten houden en voorkomen dat die zich weer als een idioot zou gedragen, dan voelde zijn avond nog een beetje nuttig.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Tilly James

    Aan de ene kant was het alleen maar extra ongemakkelijk dat Vinnie zich duidelijk net zo oncomfortabel in deze situatie voelde als zij - aan de andere kant voelde het ook als een soort 'gedeelde smart is halve smart'. Ze keek naar de bloemen op haar jurk en begon te blozen. 'Ik vind bloemen met veel kleur heel mooi,' zei ze. 'Chrysanten, en van die gekleurde lelies, en viooltjes. Ik - ik houd sowieso wel heel erg van buiten.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Blythe Carmichael

    Blythe's wangen begonnen te gloeien. 'Je ziet er zelf ook niet slecht uit,' zei ze plagerig, en ze haakte haar arm door die van hem. Het voelde wat onwennig, om zo met hem te lopen, maar tegelijk vond ze het ook wel heel erg leuk. Ze had niet geweten wat ze had moeten verwachten toen ze hem gisteren weer voor het eerst na de vakantie had gezien, maar het resultaat beviel haar wel. 'Je hebt zelfs je haar gedaan!' Ze grijnsde, want hoewel hij duidelijk meer spul in zijn haar had zitten dan normaal, was het nog steeds lekker warrig. Maar dat vond ze juist wel heel aantrekkelijk.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Elsie Bee

    Elsie voelde weer een kleine teleurstelling opkomen. Niet alleen omdat hij haar niet gevraagd had om te dansen, maar ook omdat hij het weer over hem en Maddie had - ze werd nog bijna jaloers op het meisje! En dat wilde ze niet, want jaloezie was een hele nare eigenschap. Elsie's onderlip trilde een beetje omdat ze de avond nu al zo anders voor zich had gezien, maar ze herstelde zich en veinsde een glimlach. 'Ik vind het juist het leukste van een feest,' zei ze. 'Waarom zou je anders gaan? Met elkaar praten kan altijd wel, maar dansen kan alleen met muziek. Of - nou ja, zonder muziek kan ook, maar dat doe ik toch bijna nooit. Alleen als ik een heel leuk liedje in mijn hoofd heb, soms.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Nomad Morphew

    Nomad had eigenlijk direct al spijt dat hij gekomen was. Hij hield niet van dansen of van kletsen over koetjes en kalfjes; en de muziek die hij hoorde, was ook zeker niet zijn smaak. Het liefst ging hij terug naar de Ravenklauwtoren, waar hij zijn gitaar kon pakken en ongegeneerd kon spelen nu iedereen naar het feest was. 'Ik denk niet dat ik het laat maak,' zei hij tegen Casper toen er een stilte viel tussen hem en Noah. Hij had niets met of tegen die jongen, maar vond hem nou ook weer niet bijster interessant.
    En zijn ogen werden toch telkens naar Lee getrokken, iets wat hij koste wat het kost wilde voorkomen. Had hij maar nooit met die stomme weddenschap meegedaan. Hij mocht Daphne niet eens; hij vond haar arrogant en regelmatig ook kinderachtig in haar pesterijen.
    Hij wendde zijn blik af. Hij wilde geen oogcontact maken met Lee. Een aantal dingen vielen op zijn plek - de kriebels die hij had gekregen als Lee hem per ongeluk aanraakte, bijvoorbeeld - maar dat maakte de situatie verre van beter. Hij moest ervoor zorgen dat die nare gevoelens zouden verdwijnen. Onderdrukken tot ze er niet meer waren; dan was het goed.
    En hij moest Mavis in bed krijgen.
    Hij voelde zich plotseling weer misselijk worden bij die gedachte - als hij dat niet voor elkaar kreeg, kwam zijn geheim uit, en dan was hij ten dode opgeschreven. Als zijn vader alleen al het gerúcht zou horen dat hij op een modderbloedje viel... En dan ook nog eens een jongen, in plaats van een meisje... Hij wilde niet weten waartoe Lenin dan in staat zou zijn.
    Nee, hij moest dat hoe dan ook voorkomen. Hij moest toch echt een poging doen om Mavis te versieren - zelfs al zou hij keihard in zijn gezicht uitgelachen worden - en anders moest hij iemand anders vinden die hij als dekmantel kon gebruiken. Een meisje uit een tovenaarsfamilie dat hij kon voorstellen aan zijn ouders als zijn vriendin. Als de roddel dan uit zou komen van Lee en hem, zou dat minder impact hebben, omdat hij het tegendeel had bewezen. Maar hoe moest hij dat voor elkaar krijgen?


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Vinnie Davies
    Outfit


    Vinnie glimlachte. Dat waren inderdaad mooie bloemen – en lelies roken nog lekker ook. ‘Ik ben ook graag buiten. En in de kassen.’

    [ bericht aangepast op 15 aug 2021 - 21:53 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    Lee Williams


    ‘Soms zorgt de alcohol toch voor een ander soort gesprekken,’ antwoordde Lee. Zijn blik dwaalde af naar de hoek waar de drank stond – of vooral naar de drie jongens die daar stonden en een beetje om zich heen keken alsof ze ook niet wisten wat ze op dit feest deden. Hij voelde de drang om ook drinken te gaan halen en misschien weer een gesprek met Casper aan te knopen, maar dat was vast niet leuk voor Elsie. Alhoewel, ze was wel goed bevriend met Noah… En ze had Maddie nog. Bovendien wilde hij ook nog met Nomad praten – gewoon… laten merken dat hij wist dat er dingen speelden dan Nomad hem had laten weten. Hij scheurde zijn blik weer van de jongens terug en keek de twee meiden aan.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Cole Esworthy

    Cole ging vlak voor hij weg moest nog even naar het toilet. Toen hij zijn handen waste, keek hij in de spiegel. Hij fronste. De spiegel leek niet helemaal schoon of zo, want hij zag wat vlekken. Vlekken die steeds duidelijker werden - en plotseling werd hij lijkbleek.
    De spiegel bevatte de foto van het stel met de baby.
    Zijn hele lichaam verstijfde. Het was alsof de foto om hem heen zat - de man en de vrouw leken vaag achter hem te staan. Het kind was niet goed te zien, omdat hij daar zelf voor stond.
    Werd hij gek? Of was dit magie?
    Hij wenste dat hij wist of dit op één of andere magische manier kon. Hij liep naar de slaapzaal in de hoop dat er nog iemand was die hem kon vertellen dat hij deze foto óók zag, maar iedereen was al weg. Toen hij naar de klok keek, zag hij waarom. Shit, hij was te laat.
    Met een schuldgevoel, maar tegelijk ook vol schrik en een klein beetje angst, liep hij vlug naar de ingang van de zaal.
    'Sorry!' zei hij direct tegen Novalie - en Vinnie en Tilly, die erbij stonden - toen hij hen zag wachten. 'Ik - ik was de tijd wat vergeten.' Hij glimlachte verontschuldigend naar Novalie. Ze droeg een heel lichtroze jurk met een paar bloemen. Ingetogen maar tegelijk viel hij op. 'Je ziet er leuk uit. Die jurk past goed bij je.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Elsie Bee

    'Ik drink eigenlijk nooit alcohol,' gaf Elsie toe. 'Drink jij wel vaak alcohol?'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Isabella Fitzgerald
    Grote zaal met Rhae en Mosh


    Isabella trok haar schouders op en had tegelijkertijd een tevreden glimlach op haar gezicht. Ze kon niet blijer zijn met de reactie van Rhae. Gelukkig bleef ze nu in ieder geval bij die engerd uit de buurt. Het was in ieder geval wel duidelijk waar Mosh hiervoor kwam en ergens stelde het haar zeer tevreden dat hij het niet kreeg. Ze wilde heel graag 'te laat' in zijn gezicht wrijven, maar was gebonden aan die idiote afspraak van die middag.
          Er viel even een akward stilte tussen hen, waarin Isabella snel de laatste slok van haar drinken nam. "Wij gaan even wat nieuws halen," zei ze, terwijl ze haar glas hief. "Heb een fijne avond, Mosh," zei ze met een glimlach. Ze haakte even in bij Rhae. Ergens had ze nog het idee in haar hoofd gehad om Mosh voor de drankjes weg te sturen. Want dat was 'aardig' als hij het deed. Met Mosh wist je echter nooit wat er in je drankje belandde, dus dat vertrouwde ze niet.


    It's never gonna happen, Guys.

    Rafaël Wilson
    Onderaan de trap >> Grote zaal - met Blythe


    Rafaël voelde een nogal ongemakkelijke blos op zijn wangen stijgen, toen ze specifiek zijn haar benoemde. "Wel, ik heb mijn best gedaan," mompelde hij, waarbij hij de neiging moest onderdrukken om een hand door zijn haren te halen. Arm in arm met Blythe liep hij naar de zaal, die erg feestelijk versierd was. Zoals gebruikelijk zweefden er duizenden kaarsen boven hun hoofden, maar dit keer was de zaal ook versierd met slingers en glitters. Vooral dat laatste. Een dienblad kwam naderbij zweven, zodra ze binnen waren en Rafaël pakte er een glas vanaf voor zowel hemzelf als voor Blythe.
          "Op een leuke avond," zei hij met een glimlach, terwijl hij zijn glas hief om te klinken.

    [ bericht aangepast op 15 aug 2021 - 21:42 ]


    It's never gonna happen, Guys.

    Rhae Storm
    Outfit


    ‘Nou, jij moet mijn player-alert maar blijven,’ grinnikte Rhae terwijl ze samen met Isabella naar de drankjes liep. ‘Een code geel, oranje of rood bij elke jongen die ik ontmoet. Of misschien zelfs een zeldzame groen.’

    [ bericht aangepast op 15 aug 2021 - 21:52 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    Rosalie Williams
    In de gang voor de Hufflepuf common room - Met Justin


    Haar hart maakte toch heel even een klein sprongetje, toen ze zijn stem hoorde. Wat ze direct streng toesprak, want Rosalie had het gevoel dat ze haar hoop niet te hoog moest inleggen. Al ging er toch even een tinteling door haar hand, toen hij hem vast pakte. "Werkelijk?" zei ze grinnikend. "Dan heb ik gelukkig een moeder die het begrijpt en die me niet compleet voor schut zet." Ze lachte even zachtjes om haar eigen grapje. Ze draaide haar gezicht even in de richting van waar de stem vandaan kwam. Zo hoopte ze dat mensen in ieder geval het gevoel kregen dat ze naar hen luisterde, door hen "aan te kijken."
          "Beschrijf eens wat jij aan hebt. Ik kan ook voelen, maar ik heb het idee dat ik daarmee hele verkeerde signalen afgeef," zei ze grinnikend. Rosalie schrok even van zichzelf dat ze zo'n gewaagde opmerking maakte, maar goed. Zien kon ze niet meer, dus dan werd het maar dit.

    [ bericht aangepast op 15 aug 2021 - 22:01 ]


    It's never gonna happen, Guys.