[RPG - 200] The battle of Tortuga • Rollentopic - Rollentopics

      Er zijn onaantrekkelijkere zeelieden dan Bones. Zoveel is zeker. Wie paden met hem kruist zal weinig zo prominent bijblijven als zijn helderblauwe kijkers. Deze lijken haast op te lichten tegen zijn warme huidskleur; alsof ze de wateren van de Caraïben zelf bevatten.
      Bones heeft zijn bekende botstructuur altijd gehouden, al heeft het zijn groei allerminst verhinderd met een lengte van 183 centimeter.
      Het is aan hem af te zien dat hij, ondanks zijn huidige rol als quartermaster, zeker nog bijdraagt aan het letterlijke reilen en zeilen van het schip. Hij is erg betrokken bij de alledaagse taken en kent iedereen bij naam, dat is belangrijk voor hem. Plunderen is niet iets dat je alleen doet, maar als crew, familie.
      Rijkdommen heeft hij altijd gedeeld. Met de weesjes in de havens, de hoeren, en andere onfortuinlijken. Bones heeft inmiddels genoeg verstopt om comfortabel van te kunnen leven, maar hij kan het piratenleven niet opgeven. Het is de enige levensstijl die hem de vrijheid geeft om te leven zoals hij dat wil.
      De lichamelijke arbeid die hij dagelijks van zijn lijf vraagt maakt dat hij net zo sterk is als men van hem zou verwachten.
      Dat hij het liever met zijn lichaam uitknokt dan naar wapens te grijpen die hij eveneens met zich meedraagt, is dan ook het meest voor de hand liggend en absoluut waar. Bones is echter niet te beroerd naar zijn sabel te grijpen wanneer de situatie daarom vraagt.
      De enorme landkaart aan littekens welke Bones op zijn rug draagt vertellen eveneens dat hij meer dan eens de repercussies op zich heeft genomen die komen kijken bij een (piraten)leven op zee en opstaan waar hij in geloofd.
      Bones houd er absoluut zijn eigen morele kompas op na. Waar hij het ene moment serieus en stil is, kan hij in het volgende omslaan naar de gangmaker van de avond. Hij is absoluut het type dat iedereen zou kunnen bevrienden, losstaand van vooroordelen of hierarchie.
      Lang op het land zijn maakt hem erg onrustig en dit heeft absoluut gevolgen voor zijn gemoedstoestand. Zich binden doet de man ook niet, en in al zijn jaren is de liefde voor de zee geen enkele keer overtroffen door die van een vrouw. Zelfs de meer dan aangename dames in Tortuga hebben dat niet voor elkaar gekregen.
      Hoewel Bones onder menig kapitein heeft gediend, is hij loyaler dan de doorsnee piraat. Zijn woord is alles voor hem, omdat dat het enige is dat hij kan eren. Daar springt hij dan ook niet lichtelijk mee om.
      Bones is tevens streng maar rechtvaardig te noemen naar de bemanning, en lijfstraffen is niet iets waarmee hij autoriteit vergolden wil zien worden. Voor iemand die het gros van zijn leven tussen mannen op het dek heeft doorgebracht, kan hij zich buitengewoon welgemanierd en degelijk gedragen. Zelf heeft Bones geen ambitie om de rol van kapitein toe te eigenen. Hij vindt het prettig om daar net buiten te staan, al gebruikt hij zijn ervaring wel degelijk om te adviseren, en is zijn mening er niet één die hij niet deelt. Bones erkend echter dat hij niet de final call maakt en geeft ook geen gehoor aan onruststokers die hem daarop trachten te wijzen.
      Tref je hem in een speelsere bui, drinkt hij je met gemak onder de tafel en deelt hij met verve de eindeloze verhalen die hij over de jaren heeft verzameld. Een talent dat je niet direct achter hem zou zoeken dankzij zijn soms wat gereserveerde houding.